Nu de echte guilty pleasures!

96. Ramirez - El Gallinero
95. Lipstick - I am a raver
94. Passion fruit - Rigga digga ding dong song
93. Tristan Engelbert van bevervoorde - Bierplaat

92. Lori Spee - How many times
93. The Foundations - Build me up, buttercup

en volgens mij de vorige keer al gezegd..

80.Simply Red - Fairground

(Laatst nog een Op De Wijs Van Islands in the Stream gezongen als ware ik Dolly zelf, met band en microfoon. Ja, zoiets kom je maar zelden tegen. Het lied moet er eigenlijk gewoon bij; we hebben Dolly al gehad, maar Kenny Grijze Baardmans nog niet. Dus.)

69. Dolly Parton & Kenny Rogers - Islands in the Stream

Het wachten is op de eerste die Music van John Mles noemt ;-)

In het bezit zijnde van dance classics, italo dance classics, paar gig aan 80's nummers, SA&W-verzamel CD's en zo'n beetje alle hiervoor genoemde nummers uit het hoofd mee kunnen zingen is mijn bedorven muzieksmaak wel voor te stellen denk ik ;-)

Buiten competitie, want niet fout genoeg: Junior Senior en "Another Shipwreck" van Andy Bown (Status Quo).

Of is die ook niet fout genoeg?

40 Bryan Adams - Run to You
39 Crowded House - Weather with You
38 Wheatus - Teenage Dirtbag
37 Counting Crows - A Long December

'Woman In Love' is idd gewoon goed-goed en je hebt uit diezelfde tijd nog zo duet met Baard Gibb waar die gaat van "you gottaaaa be MINNEEEEEEE". Prachtig.

Mwaaah okay misschien dan:

Darude - 'Sandstorm' (alhoewel dat ook gewoon geniaal is.)

34 Tiesto - tja... dat nummer met die 2 gejatte akkoorden -> ah! "Traffic" dus
33 Dr. Dre - Next Episode
32 DJ Tonka - She Knows You (hoewel... guilty? Pure Extase!)
31 Giga d'Agostini - L'Amour Toujours
30 Akcent - Kylie

Nu wordt het toch echt een beetje te zot.

ik gooi er nog een paar bij.

25.Van Halen - Ain't Talkin 'Bout Love
24.Charly Lownoise & Mental Theo - Wonderfull Days
23.Paris Hilton - Stars Are Blind

Hopsa nog eentje:

21 Rotterdam Termination Source - Poing

zeker weten pleasure! een beetje guilty toch wel..

In de 'juiste' spelling ook nog, Ludo! Klasse.

('Stars are Blind'? Voel je je echt schuldig als je van dat nummer geniet? Ongelofelijk.)

18. Frank Stallone - Far from over

Mijn geringe bijdrage:

17. Ricky Martin - Livin' La Vida Loca
16. Matthias Rheim - Verdamt, Ich Lieb Dich
15. Gerrit Dekzeil - Geld, Drank & Lekkere Wijven
14. Arie Ribbens - Brabantse Nachten Zijn Lang
13. DJ Norman vs. Darkraver - Kom Tie Dan
12. Kelly Clarkson - Since You've Been Gone
11. Mo-Do - Eins, Zwei Polizei
10. Toto Cutogno - L'Italiano
09. Mannenkoor Karresppor - Lekker Op De Trekker
08. Trafassi - Kom Uit Die Bananenboom
07. Scooter - How Much Is The Fish
06. Don Johnson - Heartbeat

Geinig mashupje wat ik eens gemaakt heb toen dat nog geen mashup heette...

tussen haakjes dan maar (17 Milli Vanilli - Blame It On The Rain)

(x-post, ik laat 'em lekker zo tussen haakjes staan, nummer 5 verdient die niet)

05. Dan Hartman - Relight my fire

15. Gerrit Dekzeil - Geld, Drank & Lekkere Wijven
klinkt goed! :)

Martijn, respect voor die mp3!

Gerrit Dekzeil heerscht, is niks om je voor te schamen. Iets wat ik sowieso weiger, dus vandaar da'k verder nie meedoe.

(x-post, ik laat 'em lekker zo tussen haakjes staan, nummer 5 verdient die niet)

Zeker niet nee! Gewoon een rip-off van hun eigen, veel betere, "Girl You Know It's True".

1! Romeo & Juliette van THE DIRE STRAITS!!!

Met de briljááánte tekst: "Juliette, when we made love, you used to cry-hyyy..."
Nostalgie van de bovenste plank!

Aha juist! Prachtig nummer.

Häßlich
Ich bin so häßlich
So gräßlich häßlich
Ich bin der Haß

kom daar nog maar eens op. :)

Ook zeker pleasure voor mij. Had wel een zwak voor dat nummer.

Maar jij moet ook oppassen Ionica, met je Veldhuis en Kemper op nr. 59. :-)

The Rah Band. En het was wel 1985 hè. En geen Michael Jackson-budget.

(Bovendien is het niets vergeleken bij:
The Village People - Sex over the Phone)

Daar zit wel wat in natuurlijk, maar het is toch een glijdende schaal denk ik. Als ik eerlijk ben vind ik de melodie van Shakira's Inevitable ijzersterk en hoort hij dus niet bij guilty pleasures. Maar dat nummer van de Dixie Chick, dat is toch echt meer onderbuik. Het is te zoet en ik vind het te zoet, maar ik zet het graag op. Het gevoel dat het "eigenlijk niet kan" is heel reëel en herkenbaar en het is op basis van dat gevoel dat de term Guilty Pleasure is bedacht. Dat je dat gevoel eigenlijk niet zou moeten hebben, soit, maar dat is een andere discussie. Abba heeft voor mij overigens niks met onderbuik te maken. Dancing Queen, Knowing me knowing you, Name of the game, dat is gevoel en verstand, moet zo klinken en ver verwijderd van camp. Refrein van S.O.S., kippevel! Wou dat ik het geschreven had, if only for financial reasons..

Voor slechtste clip allertijden komt deze
http://www.youtube.com/watch?v=m11S_cQRMZA
wat mij betreft in aanmerking. Geweldig nummer trouwens en ook nog de eerste (vinyl)single die ik ooit kocht!

't Is meer zo dat sommige muziek ondanks zichzelf toch goed is. Ik noemde in die oude draad Creed: Zonder meer humorloze zeurpieten met een zanger waarnaast Dinant W. als Roberto Jacketti klinkt, maar ik heb simpelweg een zwak voor het gitaarspel. Gewoon even het overtollige vet wegsnijden; en gitaren heerschen over alles, natuurlijk.

Raar. Hoezo is het dan 'te' zoet? Had je het dus liever iets minder zoet gehad? Dus: een goed nummer ondanks die zoetheid? Dan is het geen 'guilty' pleasure - dan is het gewoon niet-zo-heel-erg-pleasure vanwege dat ene.
Of draagt het grote suikergehalte juist bij aan het plezier - en had het dus helemaal niet minder zoet moeten zijn? Dan zie ik weer het guilty-aspect niet zo. Of mág je van jezelf geen zoete muziek goed vinden?
Waarmee we komen bij:

Het gevoel dat het "eigenlijk niet kan" is heel reëel en herkenbaar en het is op basis van dat gevoel dat de term Guilty Pleasure is bedacht. Dat je dat gevoel eigenlijk niet zou moeten hebben, soit, maar dat is een andere discussie.

Namelijk de discussie die ik wel wil aangaan. Ik heb jarenlang geleden onder een idioot idee van 'goed' en 'fout' in muziek, en het daarbij behorende 'goed fout' of 'fout maar o zo leuk'. Allemaal onzin. Bevrijd je geest en je reet zal volgen.

Als ik hardloop (zoals vanmorgen ruim twee uur) dan luister ik het liefst naar muziek waar je niet hoeft bij na te denken cq. op te letten. Vanochtend dus eerst Lilly Allen en daarna een verzameling 80s-nummers waaronder Debbie Gibson, OMD, PHD, Baltimora, Thomas Dolby, Martika en Robert Palmer. Van hetgeen in deze thread staat heb ik er al heel wat langs horen komen de afgelopen (loop)tijd. Ik vind het leuke muziek en ik schaam me daar natuurlijk niet voor :-)

En terecht. Debbie Gibson, PhD, OMD (over 'niet nadenken' gesproken, trouwens! Eén van de meest intellectualistische [sic] bands van hun tijd) - allemaal gewoonweg prachtige muziek. In Gibsons "Only in my Dreams" zit meer gevoel dan in het volledige oeuvre van pak'm beet Radiohead of noem eens wat van die jankerds.

't Is meer zo dat sommige muziek ondanks zichzelf toch goed is. Ik noemde in die oude draad Creed: Zonder meer humorloze zeurpieten met een zanger waarnaast Dinant W. als Roberto Jacketti klinkt, maar ik heb simpelweg een zwak voor het gitaarspel. Gewoon even het overtollige vet wegsnijden; en gitaren heerschen over alles, natuurlijk.

Dat kan ik niet, overtollig vet wegsnijden. Als ik één element van een nummer of band heel goed vind, maar andere dingen niet, kan ik die niet 'uitschakelen'. En het wordt er al helemaal geen guilty pleasure door. Meer zo'n gevalletje als ik boven beschrijf: gematigde pleasure, er had meer ingezeten als niet, etc.

http://video.google.nl/videoplay?docid=-8610362188397291938

Ach, ik ben nou eenmaal een tolerant, positief ingesteld tiepje :) Ga me niet dood lopen ergeren als iets niet helemaal in mijn straatje past en kan gewoon genieten van datgene wat me wél aanspreekt. En dat 'guilty' is dan gewoon op het nivo van dat ik wel beter weet dan van de daken te schreeuwen dat ik Creed best goed vind. Behalve als ik de kans krijg om het even uit te leggen natuurlijk :p

Mervi! :D

Deze vind ik anders ook erg fraai:
http://www.youtube.com/watch?v=JTfHZmupzQU

Heh heh. Ja. Terwijl het dáár juist heel erg mis ging toen het randje eraf ging. Hield je gladde pop met een zwakke zanger over.

Terecht!

Wel is waar dat met jaren de lagere en middelbare schoolgevechten over muziek vergeten zijn

Heb toch het idee dat veel mensen daarin blijven hangen.

Modern Talking vind ik pas echt fout en tóch wil ik daar eens een best of van, zo gruwelijk slecht, pure humor :-))

Modern Talking is meer een soort verbazingwekkend fenomeen. Helemaal niet goed, maar wel wonderbaarlijk op allerlei manieren.

Jááá. Maar dat is ook geen guilty pleasure, toch? Dat is gewoon lachen om echt slechte foute muziek. Zie ook David Hasselhoff, of die laatste van The Streets.

Toch wil ik niet tot de sociale groep horen die naar Christina luistert

Ik wel! Ik identificeer me helemaal met de doelgroep: Poptimists, van die van hun indierockdwalingen teruggekeerde dertigers.
Maar helaas, ik vind er niks aan. Had ik ook al met dat Furtado-nummer.

haha CS. Ik voel me nog vaak zestien. Het was een goed jaar.

Modern Talking heeft miljoenen platen gekocht en mij doen ze altijd denken aan die keer dat we een vriendin die plaat gaven omdat ze leek op de blonde zanger van Modern Talking

Goh, ik wist niet dat jullie al met zoveel miljoenen waren.

:-) OK, niet de doelgroep. De op-internet-erover-discussierende subgroep. Bij de laatste telling waren we met 123.

Alsof die eerste platen zo onstuimig waren. Gebrek aan fatsoenlijk opnamebudget is nog niet hetzelfde als een randje natuurlijk. Op tigermilk en sinister vliegt men niergens uit de bocht en is geen fout blijven staan. Alleen de zang is misschien niet helemaal mainstream gladgepoetst. Sja. Check this: http://youtube.com/watch?v=OlsfqvCILQs (geen slecht nummer trouwens). Coupletten worden door Natalie niet helemaal zelfbewust ingezongen. Randje.....? Kortom, tis ook maar wat je wilt horen hoor.

http://youtube.com/watch?v=IFWZ4Q4BNcM

Ex-indierockende poptimisten willen in hoofdzaak hun pop net als hun indierock lekker melodieus en niet te agressief.

Randjes is pas sinds ingeblikt. Daarvoor had je altijd randjes want een perfecte liveperformance is onmogelijk.

Nog even buiten beschouwing laten wat 'perfect' dan is.

Dat zou best eens kunnen, ja. Vooral dat Furtado-nummer: melodie-arme doorstoempende glamrock. On-pop.

Het publiek misschien niet, maar ik weet zeker dat de uitvoerenden daar anders over denken.

Ik geloof niet dat de foutjes iets perfect maken, zo simpel is het niet. Je kan het ook zeker niet forceren door foutjes moedwillig erin te brengen. Het is m.i. eerder dat de zucht naar perfectie, die meestal met eindeloos schaven wordt bereikt. Tegenwoordig ook nog eens met digitale middelen die er een eigen logica op na houden, waar nog ook nog wel een boom over op te zetten is. In the process gaat alle spontaniteit verloren en worden met de foutjes ook andere, minder duidelijk te definiëren (zeker niet in digitale termen) maar buitengewoon belangrijke zaken met het spreekwoordelijke badwater weggespoeld.

Maar het probleem is meer het dogma dat erover bestaat dan het appereciëren van 'randjes' an sich wat stoort.

En van de week kwam N-Sync nog langs in m'n iTunes mix op 't werk en daar kan ik toch ook wel de lol van inzien, zo'n ProTools orgie van allerlei details. Maar het is toch ook wel een ander soort genoegen dan een Willie Nelson demo'tje.

Michael Sembello - Maniac
Jim Diamond - I Should've Known Better
Fleetwood Mac - Little Lies
Steve Miller Band - Abracadabra
The Romantics - Talking In Your Sleep
Dune - Hardcore Vibes (draai ik soms nog in de VERA Swing)
Phil Collins & Philip Bailey - Easy Lover
Sandra - Maria Magdalena
Pointer Sisters - Automatic
David Lee Roth - Just A Gigolo

En als toetje de PNVD-anthem van Benny Mardones: Into The Night met als tekst

She's just sixteen years old
Leave her alone, they say
Separated by fools
Who don't know what love is yet
But I want you to know -

CHORUS:
If I could fly
I'd pick you up
I'd take you into the night
And show you a love
Like you've never seen - ever seen.

Later post ik misschien een MP3 van dit juweeltje.

En om bij het onderwerp "gay" te blijven, een andere guilty pleasure voor mij zijn oude songfestival liedjes, in de jaren 60 en 70 wisten ze nog best aardige liedjes te schrijven:

Grethe & Jorgen Ingmann- Dansevise
Gigliola Cinquetti - Non ho l'éta
France Gall - Poupée de cire, poupée de son
Dana - All Kinds of Everything
Anne-Marie David - Tu te reconnaîtras

En ik heb een zwak voor Katie Melua, Spider Web is best een goed liedje.

(En in de jaren '80 schreven ze ook heel mooie songfestivalliedjes hoor.)