Echo's from the past

Werd vorig jaar zomer dodelijk getroffen door t gebruik van t nummer "Killing Moon" in de film Donnie Darko. Album Ocean Rain laats nog gedraaid: "Silver" is ook prachtig. Heb verder alleen t debuut, waarvan ik "Rescue Me" erg fijn vind. Kenners en bladen roemden vooral t derde album, maar dat ken ik niet (behalve t nummer "The Cutter"). En dan is er nog het prachtige, alleen op single verschenen "Bring on the Dancing Horses". Ik zou zeggen: vergeet de reissues, begin bij n verzamelalbum, bijv. "Song to Learn ans Sing"

De absolute klassieker van Echo was en is natuurlijk "All My Colours" met het wederkerige refrein:

Zimbo zimbo zimbo zimbo zimbo
Zimbo zimbo zimbo zimbo zimbo
Zimbo zimbo zimbo zimbo zimbo
Zimbo zimbo zimbo zimbo zimbo

http://www.songlyrics.com/showsongp.php?id=29673

Beginnen met een verzamelalbum is natuurlijk een optie, maar dan zou ik persoonlijk ipv Songs to Learn and Sing kiezen voor Ballyhoo, een verzamelaar uit 1997. Hier staat vrijwel alles op van Songs to L&S plus nog meer moois.
Mocht je naast de klassiekers ook wat recenter werk willen horen dan is de tracklist van de vorig jaar uitgebrachte CD/DVD Live in Liverpool een absolute aanrader.

Ocean Rain, geen twijfel mogelijk. Nu ik de reissue heb gekocht, mag je mijn oude exemplaar wel hebben - ik stuur 'm naar Weesp.

Dank!

inderdaad ocean rain, met 'killing moon' erop. meer heb je niet nodig, behalve de fantastische uitvoering van de Doors klassieker 'people are strange' dan. volgens mij alleen verkrijgbaar op single of op de soundtrack van de jaren tachting klassieker The Lost Boys.

Niet alles is even leuk of raak gekozen maar hier staan toch de (new wave) klassiekers op waar ik menig stuiver op heb gezocht.

vooral Eisbaer van Grauzone

Allemaal op 2 cd's en samengesteld door.......?

1. Smiths, The This charming man 2:43
2. D.A.F., Der Mussolini 3:52
3. Cramps, The Human fly 2:13
4. Sisters Of Mercy, The Alice 3:30
5. XTC Making plans for Nigel 3:53
6. Soft Cell Torch 4:06
7. In Tua Nua Seven into the sea 3:49
8. Gun Club, The Sex beat 2:46
9. Gang Of Four To hell with poverty 4:35
10. Wipers When it's over 6:27
11. Shriekback Lined up 4:00
12. Fad Gadget Collapsing new people 4:12
13. Clash, The I fought the law 2:39
14. Sound, The Winning 4:13
15. Killing Joke Love like blood 6:48
16. Call, The I still believe 5:31
17. Clark, Anne Our darkness 5:17
18. Kranz, George Din daa daa 6:22
19. Japan Quiet life 3:22
20. Bauhaus Bela Lugosi's dead 4:33
21. Bap Kristallnaach 2:45
22. Simple Minds Theme for great cities 4:12
23. Toy Dolls, The Nellie the elephant 3:23
24. Talking Heads Burning down the house [live] 3:12
25. Grauzone Eisbaer 4:43
26. Tubeway Army Are friends electric 3:43
27. T.C. Matic Oh la la la 2:34
28. Div, The Sex Sex Sex 4:12
29. Siouxsie & The Banshees Spellbound 3:42
30. Church, The Under the milky way 4:12
31. Echo & The Bunnymen Seven seas 3:23
32. Cure, The Killing an Arab 3:56
33. Joy Division Love will tear us apart 4:49
34. Mission, The Wasteland 3:47
35. Cult, The Rain 3:34
36. U2 "40" [live] 3:48

mooi lijst, mis wel Kampfbereit van front 242.

7. In Tua Nua Seven into the sea 3:49
21. Bap Kristallnaach 2:45

hmmmm... hoogst twijfelachtig...verder leuke verzamelaar.. is dit een CD R of??? titel ? label?
bij ons zochten we trouwens dubbeltjes ipv stuivers en de Siouxsie klassieker had natuurlijk of Cities in Dust of Happy House moeten zijn....

Het derde album van Echo & The Bunnymen(door mijn toemalige vriedinnetje steevast Echo en de bunnyrabbits genoemd) moet je zeker hebben. 'Porcupine' heet ie. Naast The Cutter staan er nog wel wat andere nummertjes op die je vast wel kent.. Ik denk dat dit nummer wel een van hun bekendste is.

Sleeper in Metropolis van Anne Clark! Meer nog dan Our Darkness...

1987: MARRS, Pump Up the Volume

Porcupine en Ocean Rain, dat zijn de twee aanraders wat mij betreft als het om Echo & the Bunnymen gaat. en die die cd, die wil ik ook wel zeg, ik zie zo in vogelvlucht mijn gehele jeugd voorbij komen. ik zou alleen 'In Tua Nua' eraf halen en 'love like blood' van Killing Joke vervangen door 'turn to red'.

Het is "All Lined Up" een verzameleaar met wave classics.

oa samengesteld door Jan Douwe Kr....

Maar skip InTuaNua en BAP en je hebt een prima plaatje.

Het onheilspellende wat uit Killing Moon wasemt (en wat eigenlijk in de hele plaat zit) is wat mij destijds trof, en nog altijd treft. Het is niet zo gevaarlijk als Nick Cave, eerder halfduister, beetje koud maar niet kil. Killing Moon is als lopen op een verlaten heide, terwijl het langzaam donker wordt - en in de verte zie je een blond meisje, dat even stralend jou kant op kijkt, en dan doorloopt. De gedachten die je dan bekruipen, dat is de sfeer van The Killing Moon.
De link met The Doors begreep ik pas toen ik Strange Days van Jim en co. hoorde, dat had dezelfde sfeer als de beste Bunnymennummers, met zo'n orgel en die ver naar voren gemixte stem.
Back of Love van E&tB, ook zo'n fijn nummer, niet op Killing Moon, wel op alle compilaties.

Crocodiles heb ik hier nog niet genoemd gezien, maar dat is me toch een fijne plaat zeg! Met Rescue, Villers Terrace, All that Jazz... Maar aan Porcupine en Heaven up Here (heb ik toch de warmste herinneringen. Samen met Faith en Seventeen Seconds van the Cure katalysators voor heel wat puberverdriet...

...ik las ergens dat Seal een cover van Echo's Lips Like Sugar heeft opgenomen. Weet iemand hier iets meer over? Het zal mijns inziens wel een behoorlijke draak zijn...

Kan nooit erger zijn dan de cover van Bring on the Dancing Horses door de Simple Minds...

Crocodiles is de puntige, Porcupine tree de wanhopige en boze, Heaven Up Here de punkige en weirde, Ocean Rain de mooie onheilspellende. ('I am the yoyo-man... always up and down...)

nog 2 onverwoestbare classics uit het 'zwarte' tijdperk:
*TV Treated van Neon Judgement
*Los Ninos Del Parque van Liaisons Dangereus

51st state van New Model Army

en niet te vergeten de allereerste Fra Lippo Lippi-platen, die net heruitgegeven zijn op Rune Grammofon http://www.runegrammofon.com/ (de eigenaar van het label zat er vroeger namelijk in)

Nee! Niet Fra Lippo Lippie! Genade! ;)

Ook zo'n classic; Duitse 12 inch "Dumm Da Da Dumm Do Do" voornamelijk drums (rototoms?) , nee ik bedoel niet dedadada van Trio, maar iets heel anders, heb het een miljoen keer gehoord indertijd lijkt het wel...

Wat is zowieso een essentiele Neuwe Welle sammlungsplatte?

Kan t zijn dat je Georg Kranz bedoelt? Staat er geloof ik tussen (18)

Fra Lippo Lippi's beginperiode is heeeeeeeeeeeeeeeel anders dan de shit die ze erna hebben gemaakt. Hiervan was zelfs Ian Curtis weer vrolijk geworden.

da's deze: 18. Kranz, George Din daa daa 6:22

wat was dat ook alweer, Fra Lippo Lippi. ik weet wel dat ik het ken maar ik kan het me niet meer voor de geest halen.

Arcade kwam halverwege de jaren 90 met "Alles Prima und Viele andere hits". Half geslaagd, want t koppelde Unbeschreiblich Weiblich aan draken als Verdammt ich Lieb dich.

Heb de cd destijds wel gekocht voor n vriend en aangevuld met EisBär, Es Geht Voran en post-Welle klassieker Girls in Love van Andreas Dorau

Dat wist ik niet. Ik dacht slechts: It Shouldn't have to be like that

oh ik weet het alweer. van die Verukkelijke 15-zut.

voor degene die het ook niet meer weten:
http://www.geocities.com/SunsetStrip/Underground/5824/shtblt.mp3

@pein en quint

thanks, George Kranz....ja dat mot 'm zijn dan, had ik eventueel aan die titel wel kunnen zien maar ' t zei me niks al lezend in de lijst...net als het nummer van The Div (was dat niet De Div?).

Alles Prima tracklist overtuigd me niet zo, ik zoek nog ff verder...
http://www.musicline.de/de/product/731451528422

Yü-Gung van Einstürzende Neubauten,
Alice van Sisters of Mercy,
Hollow Man van The Cult,
Moonchild van Fields of the Nephilim,
A Day van Clan of Xymox,
Warszaw Ghetto van Nitzer Eb,
Coïtus Interruptus van Fad Gadget,
I'm in love with a German Filmstar van The Passions,
Why van Bronski Beat,
Vanity Lane van Siglo XX,
Assimilate van Skinny Puppy,
Euroshima/wardance van Snowy Red,
Logic System: Unit.

om het wave/ebm uurtje af te sluiten met Im Rythmus Bleiben van Front 242.

Staat me nog bij dat ombeurten de dansvloer bevolkt werd met traag en theatraal dansende duitse en belgische meisjes gekleed in zwart fluwelen jurken en agressief om zich heen stampende jongens met blockheads.

Heel anders samengesteld dan de gelijknamige van Arcade, wel een stuk leuker. Wat zoek je eigenlijk? De hits? Of meer wave-georiënteerd? n Vriend van me raakte ooit op n Duitse bruiloft verzeild, waar ze een fabelhaftig wave-repertoire draaiden!

da's een smakelijk lijstje Theo! ga ik wat liederen van opzoeken. doet een beetje denken aan (want overlap) de verzamelaar New Wave (the best of club class-x) vol. 2 die ik een jaar of 10 (?) kocht. Op Antler Subway. Fijne dubbel-cd!

tracklist:
cd1
The B-52's - Planet Claire
Yello - Bostich
Liasons Dangereuses - Los Ninos del Parque
The Flying Lizards - Money
Malaria - Kaltes Klares Wasser
Minimal Compact - Statik Dancin'
Fad Gadget - Lady Shave
Front 242 - No Shuffle
Wall of Voodoo - Mexican Radio
Bauhaus - Ziggy Stardust
X-Mal Deutschland - Polarlicht
Billy Idol - Dancing with Myself
The Jam - Down in the Tube Station at Midnight
The Passions - I'm in Love with a German Film Star

cd2
Pigbag - Papa's Got a Brand New Pigbag (Long Version)
John Foxx - Underpass
Pete Shelley - Homosapien
Tubeway Army - Are 'Friends' Electric?
Magazine - Shot By Both Sides (Original Single Version)
Iggy Pop - Lust for Life
Southern Death Cult - Fat Man
Ski Patrol - Agent Orange
Throbbing Gristle - United
The Flying Lizards - Sex Machine
Alan Vega - Jukebox Babe
Everything But the Girl - Night & Day
2 Belgen - In the Night (Club Version)
Visage - Fade to Grey

ah willem!

die belgische New Wave Club Clasics was inderdaad uit de kunst!

ook echt aan te raden: Serie Noire: Dark Pop and New Beat deel 1 en 2 uit op Eskimo/NEWS.

Er is onder de vlag van Studio Brussel ook een aantal new wave verzamelaars op Antler Subway Records verschenen. Heb zelf deze voor een euro op een rommelmarkt in Brugge gescoord.

@quint Ik zoek duidelijk de Wave georienteerde dingen, zoals de band Ideal die ik me herinner als briljant maar al 20 jaar niet meer heb gehoord.

@willem de cd die je noemt heb ik ook, ideaal plaatje vooral omdat ik in die tijd niet zoveel singletjes niet (kon) kopen als scholiertje.

@theo welke disco was dat? het leek even op terschelling 1984 :-D

Precies Willem, die dus. Maar dan deel 1.

@ Theo: voeg aan je beschrijving van de dansvloer nog toe: een eenzame idioot die als een soort kraanvogel op één been naar de vloer starend op zijn puntschoenen een pseudokozakkendans doet. Of hadden we die alleen in de regio Haaglanden?

@Timmy: fenomeen deed zich ook voor in Vlaanderen, hoor!

Hun beste cd's:
1) Ocean Rain (1984)
2) Crocodiles (1980)
3) Porcupine (1983)
4) Heaven Up here (1982)
5) What Are You Going To Do With Your Life (1999)
6) Echo and the Bunnymen (1987)
7) Evergreen (1997)
8) Flowers (2001)

Geplukt uit het NRC:


Muziek


Een spirituele zeilboot in de storm

Tijn Gilissen

Het is bijna ondoenlijk in woorden de kracht van muziek uit te drukken. Toch een poging om de lezer mee te nemen op een reis door de muziek van Echo & the Bunnymen, want `dit nummer is een spirituele boottocht'.


Goede muziek voldoet aan een aantal kenmerken. Goede teksten zijn belangrijk en een mooie sfeer is een tweede punt. De meeste van mijn favoriete albums roepen een eigen, bijna magische sfeer op, waarbij ik helemaal weg kan dromen. Ik wil dit illustreren met een nummer van mijn favoriete groep.


Mijn favoriete groep, die voor mij boven alle andere staat, is Echo the Bunnymen (ETB). Alles wat een rechtstreeks verband met die groep heeft, zoals de solocarrière van zanger Ian McCulloch van 1989 tot 1992, reken ik voor het gemak mee.


Echo the Bunnymen maakte muziek die wel `psychedelische new wave' genoemd wordt. Het is sfeervolle, melodieuze post-punk, met korte, lekker lopende gitaar- en baslijntjes, meesterlijk en binnen de nummers variërende drumritmes en de unieke, gebroken zangstem van Ian. Een groep met een vergelijkbare sound is, hoe moeilijk het voor mij ook is om toe te geven, de `rivaal' van ETB: U2.


Echo the Bunnymen werd in 1978 in Liverpool opgericht en heeft in de daaropvolgende tien jaar vijf studioalbums gemaakt. Het vierde album, Ocean Rain, is mijn persoonlijke favoriet. In 1988 viel de band uit elkaar. Datzelfde jaar kreeg drummer Pete DeFreitas een fataal motorongeluk. Ian ging solo, en de andere twee leden, gitarist Will Sergeant en bassist Les Pattinson, vonden een nieuwe zanger en maakten nog een Echo the Bunnymen-album, waarna de groep uitgestorven leek te zijn. Ian en Will kwamen eind 1994 samen als Electrafixion, een rockgroep geïnspireerd door het rauwe geluid van Nirvana. Na Electrafixion kwam Les toch weer bij Will en Ian voor een onverwacht comeback-album. Les is er alweer uit, maar Ian en Will zijn doorgegaan onder de oude naam Echo the Bunnymen en de groep bestaat nog steeds. Onlangs kwam een nieuw studioalbum uit, en op 26 oktober staan ze op het Crossing Border Festival in Amsterdam.


Het nummer van Echo the Bunnymen waarmee ik het belang van hun muziek voor mij wil illustreren is het nummer `Turquoise Days' van hun tweede album Heaven Up Here (1981). Dit nummer geeft duidelijk weer waarom ETB de beste groep aller tijden is. Alle vier de bandleden laten zich van hun beste kant horen, het nummer is origineel, en het roept een sprekende sfeer op. De voorkant van het album Heaven Up Here toont de silhouetten van de bandleden op een strand. Ze kijken naar de horizon. Als ik dat zie, denk ik aan de boodschap van het nummer: `Set sail in those turquoise days'.


Het is moeilijk in woorden uit te drukken waar de kracht van het nummer vandaan komt. Aan de hand van enkele vrije vertalingen van verschillende passages uit het nummer en een beschrijving van de muziek is dit wellicht mogelijk.


Na een uithaal van alle instrumenten begint het nummer in een zacht en rustig tempo, waarin de intro-uithaal ritmisch terugkeert. Ian begint zachtjes over de muziek heen te zingen: `Net als de gedachte opkomt dat de paniek over zal gaan / En de geur van de velden nooit blijft hangen / Plaats je vertrouwen in die nachten van karmozijn / Vaar uit in die dagen van turkoois'.


Wat betekenen die betoverende woorden? `Nachten van karmozijn': karmozijn is een donkerrode of purperrode kleur. Een Amerikaan die ik via de officiële Bunnymen-internetsite heb leren kennen (muziek en internet hebben mijn sociale kring enorm vergroot) vertelde mij dat de zin mogelijk samenhangt met een zeemansgezegde dat vertaald kan worden als `rode luchten in de nacht, zeemans pracht, rode luchten in de morgen, zeemans zorgen'. Turkoois is een groenblauwe kleur. Het is de kleur van hoop en voorspoed.


`Je hebt een probleem, kom naar hier', herhaalt Ian twee keer. Dan versnelt drummer Pete het nummer op een heerlijk lopende manier, er komt een vaart in alsof een zeilboot in een storm terechtkomt. Ian zingt dat er `iets' is dat niet nodig is, maar wat hij wil: `Het is niet voor glorie / het is niet voor eer / gewoon iets dat iemand zei en ik wil het / en ik moet het / en ik heb het'.


In dit middenstuk zingt hij ook `en mijn pistool gepakt en mijn god gaat met me'. Ik vind het fijn dat hij over `zijn' god zingt, dat geeft aan dat het iets eigens is, het maakt het universeel interpretabel en ik vat het op als `iets' waar je voor staat en in gelooft. Hij heeft een pistool zorgen? Misdaden misschien? Het is `geborgen', zingt hij ook, maar hij heeft het bij zich: hij is op zijn hoede.


Na het snellere tussenstuk gaat de storm liggen; het tempo van het begin keert terug en zinnen uit het eerste couplet worden herhaald.


Ik zie de tekst van Turquoise Days als een levensmotto. Voor mij betekent het `pluk de dag', maar dan meer. Het nummer zegt dat je het beste uit tijden moet halen die heel mooi kunnen zijn. Dat je je zorgen van je af moet schudden, achter de wolken schijnt de zon. Geloof in waar je voor staat, en blijf trouw aan die dingen. Breng alles in orde, en geniet optimaal van de dagen van turkoois.


Als ik de muziek van Echo the Bunnymen hoor, waan ik me op een magische reis, een spirituele boottocht. Turquoise Days is muzikaal gezien al sprekend voor hun oeuvre (aangezien alle leden hun kwaliteiten optimaal laten horen), maar tekstueel gezien is het nog veel sprekender.


`Vaar uit in die dagen van turkoois' ik kan het niet vaak genoeg voor mezelf herhalen.


MUZIEK

Kijk, dat heb ik nou met 50 Cent.

ok, sorry...

Los Ninos Del Parque van Liaisons Dangereus
-- dieter (dieter.craey...), January 8th, 2004.
Zoooo, lang niet gehoord zeg, morgen gelijk de plaat uit de kast en genieten maar. Wat heb ik daar "vroeger" vaak en lekker op geschwingt!

Als je toch iets van de Neue Deutsche Welle wil hebben, dan is het eerder genoemde 'Alles Prima... und viele andere hits' een leuk begin, maar mijns inziens kun je beter proberen om uit de serie Pop & Wave nummer 5 te pakken te krijgen: 'Deutsche Wave Klassiker'. Met:
Nena:Nur geträumt
United Balls:Pogo in Togo
Rheingold:Dreiklangsdimensionen
Grauzone:Eisbär
Krischan:Mein Saxophon
Alan Wörner:Lass uns´n Wunder sein
Andreas Dorau & Die Marinas:Fred vom Jupiter
Der Plan:Gummitwist
Karat:Der blaue Planet
Combo Colossale:Puppen weinen nicht
Die Conditors:Aber sia Maria
Stephan:Wir wollten tanzen gehen
Purple Schulz und Die neue Heimat:Sehnsucht
Morgenrot:Ca va
Hubert Kah:Rosemarie
Jawoll:Rendezvous - Ich hab´ dich seit langem nicht gesehen
Nena:Irgendwie, irgendwo, irgendwann
Karat:Jede Stunde
Direktion:Herzstiche
Nichts: Radio
The Ace Cats:Linda
Prima Klima:Gewühl im Gefühl
Sternhagel:Fahrradfahr´n
Trio:Da da da (Ich lieb dich nicht du liebst mich nicht)
Die Conditors:Kalt wie Eis
Markus:Ab und los
Straßenjungs:Birgit O.
Extrabreit: Polizisten
Der Plan:Da vorne steht´ne Ampel
Culture Beat:Der Erdbeermund

Overigens is de serie pop & wave (ook rock & wave) erg aan te raden. Als je de hele serie hebt, heb je toch wel het belangrijkste bij elkaar - samen met wat overige bagger, maar die nemen we maar voor lief...