OOR jaarlijstjes, de jaren tachtig

grappig, ik raakte geinspireerd door het luisteren van Mule Variations. Tom Waits is altijd groot geweest, i guess.

Die plaat van Cave heb ik nooit gehoord. Womack & Womack ken ik niet eens.

lol @ de onvermijdelijke typo > Simon is inderdaad 1986 en moet uiteraard Graceland zijn.

Het gaat voor mij tussen New York en Night and Day.

volgende maand de nineties.

3 schamele sterren voor Conscience op Allmusic.com. Nog raadselachtiger.

Nice! (Wees voorbereid op een poll-invasie van de buren though ;) )

Bedoel je dat je Womack & Womack in het geheel niet kent?! 'Conscience' is het vast geworden omdat 'Teardrops' erop staat. En daar valt wat voor te zeggen.

ja is Bobby erbij?

(google: neen dus)

ok ik heb nog zo'n 3 weken om die achterstand goed te maken ;-)

https://www.muziek-en-lectuur.nl/files/imagecache/detail/OOR-1986-7.jpg
^M'n eerste muziekkrant OOR, voor m'n verjaardag in '86. Kan me de foto bij een recensie van een Cramps optreden nog voor de geest halen, Lux Interior in leer en op hoge hakken. Ik weet niet meer of hij bij dat optreden de zaal inpieste of dat het om een aangehaalde anecdote ging. Hoe dan ook, eye-opening reading material

At the time heb ik uit bovenstaande lijst Graceland waarschijnlijk het meest gedraaid/beluisterd, dat album viel in het hele gezin goed :)
Momenteel zou de keuze op Talking Heads of Prince vallen.

Van de poll-opties zijn overigens alleen Remain in Light, Swordfishtrombones, Sign o' the Times en New York in OOR's jaren tachtig lijst terug te vinden. Waarbij de laatste nogal profiteerde van het feit dat het de meest recente was, lijkt me.

Waarbij de laatste nogal profiteerde van het feit dat het de meest recente was, lijkt me.

Evident :) Mooi dat je je eerste Oor nog weet, heb je hem nog? Ik kocht me ooit blauw aan Oor, Q, Uncut, Face etc. 17 of 19 gulden voor zo'n Engels blad. Ze zijn allemaal verdwenen in kringloopwinkels door de jaren heen, op een handjevol na. Geloof niet dat ik nog een enkele Oor heb liggen ergens.

Ook hier wordt het kiezen tussen Prince of Talking Head.

heb je hem nog?

mooi verhaal willem <3

mijn eerste OOR komt in het volgende decennium :-)

Dit waren de winnaars van elk afzonderlijk jaar? Pfff. Rain Dogs en Sign 'o' the Times heb ik. Ik heb andere favorieten van Waits (Nighthawks at the Diner en Bone Machine). En met Prince ben ik ook verschoven naar Under a Cherry Moon en Lovesexy. Al zal ik hier wel stemmen op Sign. Talking Heads ben ik altijd meer van Stop Making Sense geweest, studioalbums missen de oomph.

OOR las ik in die tijd braaf in de bieb naast NME. Het was altijd zakelijk informatief, enigszins braaf en conservatief. Ze zijn ook altijd trouw gebleven aan bovenstaande heren.

Zo lijken de jaren '80 supersaai. Nou lijkt dat altijd het probleem met album van het jaar verkiezingen maar toch, met name de jaren 87-89 waren een geweldige heksenketel van innovatie. Zo zie je er niets van terug. :(

Ter referentie misschien leuk, de Melody Maker keuzes:
1980 Talking Heads - Remain In Light
1981 Heaven 17 - Penthouse And Pavement
1982 Orange Juice - You Can’t Hide Your Love Forever
1983 Eurythmics - Touch
1984 Echo & The Bunneymen - Ocean Rain
1985 The Cure - The Head of the Door
1986 Beastie Boys - Licensed to Ill
1987 The Young Gods - The Young Gods
1988 The Pixies - Surfer Rosa
1989 The Cure - Disintegration

Ahem, ik bedoelde x-post natuurlijk Parade van Prince ipv Under A Cherry Moon (vreemd, besef me nu dat ik hem altijd zo noem :)

En vooruit Rolling Stone voor een ander BROOOCE!-centrisch perspectief:

1980 The Clash - London Calling
1981 Rolling Stones - Tatoo You
1982 Bruce Springsteen - Nebraska - Bruce Springsteen / R. & L. Thompson - Shoot Out The Lights
1983 R.E.M. - Murmur
1984 Bruce Springsteen - Born in the U.S.A. (Jesus Fried Chicken!)
1985 Talking Heads - Little Creatures
1986 Paul Simon - Graceland
1987 Bruce Springsteen - Tunnel of Love
1988 Midnight Oil - Diesel and Dust
1989 Neil Young - Freedom

Ik ben begonnen aan het stofzuigen van de platenkast - iets wat uiteraard totaal niet opschiet, want de elpees moeten er eerst uit en als je ze eenmaal in handen hebt... - en kwam Night and Day tegen. Gedraaid en met dank aan de Hirams grote onvermÿdelÿke LATIN & SALSA lijst https://open.spotify.com/playlist/6FRBtsM3ZHLjt6ajZdZN1F?si=ZDSFrXg1SlCUbzAfHsCOIg die ik de laatste tijd met enige regelmaat geshuffeld heb, dringen die latin- en salsainvloeden eigenlijk nu pas tot me door. Nu snap ik ook waarom er zo prominent Written and Recorded in New York City op de hoes staat. Best een goeie plaat.

yeah!

al vind ik de mix-overlopers echt ontiegelijk slecht (idee goed, uitvoering nul) (op Night and Day dus)

leuk die cf. met Melody Maker en Rolling Stone. RS toch een soort OOR, Melody Maker oneindig veel cooler en indie. Die hebben beter begrepen dat POP een verandering is/moet zijn, een kauwgombal.

(oftewel: 'Ze zijn ook altijd trouw gebleven aan bovenstaande heren', de treurigheid hiervan idd)

Nou vooruit die van NME nog. Ik moet toegeven, die waren meestal bij de les.

1980 Joy Division - Closer
1981 Grace Jones - Nightclubbing
1982 Marvin Gaye - Midnight Love
1983 Elvis Costello - Punch the Clock
1984 Bobby Womack - The Poet II
1985 Tom Waits - Rain Dogs
1986 Prince & The Revolution - Parade
1987 Public Enemy - Yo! Bum Rush the Show
1988 Public Enemy - It Takes A Nation of Millions
1989 De La Soul - 3 Feet and rising

Alhoewel het in 1988 bijna Van Morrsion & The Chieftains werd. :)

De linkerkant van de kast is gedaan. Het is een open kast, dus 93,6 % van stof en spinrag lag in het onderste vak. Ik heb 8 van die OOR top 10 elpees, maar de andere zeven staan blijkbaar in het midden of rechts. Om OMC een plezier te doen eindelijk een keer begonnen aan de vijf elpee live box van de Boss.* Begint goed: 1975-1978. Clarence Clemons komt meestal gelukkig nauwelijks boven het orgel uit. Fire is ook al zo'n oud nummer. Dacht dat dat ergens uit de Born In the USA tijd stamde. [...] raadpleegt wiki [...] In 1987 is deze live-versie als single uitgebracht. Die versie van de Pointer was in 1978 al een hit. Toen zat ik nog in mijn André Hazes-periode.

re NME: he toch een Womack! het was Womacks decade.

https://i.pinimg.com/originals/27/b8/40/27b84064e1b81592df1c280e8f949197.jpg

goh ja, Hungry Heart is zo mooi. (maar de eerste LP's zijn het best)

het was Womacks decade

Ja, daarna toch een beetje de geschiedenis uitgeschreven, lijkt wel. Ik kan me nu ook niet even een liedjes herinneren. Los van 'Teardrops' vanzelfsprekend.

vandaag bijgeluisterd. Teardrops is een erg late discohit ofzo. Eighties ook al retro?

dit is mijn favoriet:

https://www.youtube.com/watch?v=XLVgEC4dMz4&frags=pl%2Cwn

2 zeer gelijkwaardige vocalisten, zeer aangenaam wel. :-)

och och

nou ja Life's Just a Ballgame is het.

Graceland is toch wel heel goed hoor. Al een miljoen keer gehoord natuurlijk, maar ik word er nog steeds vrolijk van. Alleen zonde van dat drumgeluid. Maar daar hebben al die eighties-albums last van. Behalve Tom Waits. En de eerste paar in het lijstje wellicht. Moet ik straks ook U2 nog gaan beluisteren... Mooie gelegenheid om te beslissen of October mag blijven.

October is vlgs mij de enige U2 die ik zou willen hebben. 🙂

Vervang die door Under a Blood Red Sky. :) Veel betere versies met body. Daarna ging het snel bergafwaarts.

Behalve Tom Waits.

De tijdloosheid van potten en pannen.

Graceland heb ik nooit de charme van begrepen. Nou ja theoretisch wel natuurlijk, maar de praktijk. En dat zoveel mensen liefhebber zijn waar ik het niet van verwacht.

Vervang die door Under a Blood Red Sky.

Die heb ik ooit gehad, maar verkocht. 🙂

alles aan Graceland heeft een enorme gun-factor, zeker voor wie ze er niet in verdiept. (want later bleek Paul Simon natuurlijk gewoon een eikel eersteklas, wat Art al jaren wist :P)

een middagje vroege U2 luisteren maakt dan weer duidelijk: ze ontberen voor mijn smaak een 2e gitarist.

Ik denk dat ik nu voor het eerst naar From Here to Eternity van Nick Cave & the Bad Seeds luister. Past mooi tussen die Tom Waits albums in. Ik ken hem eigenlijk alleen van later werk, maar dit zou ik wel eens langer vol kunnen houden. Gave geluiden ook. O, nee, dat is één van de buren schurend in Corona-klus-modus. Ik kom erop terug.

Over de helft begint-ie toch weer te irriteren.

wel verrassend far out voor een jaarlijstwinnaar, maar ik mag noch de man noch de plaat.

10. Womack & Womack - Conscience - ik heb het einde niet gehaald. klonk allemaal heel degelijk en goed. en saai.
9. Tom Waits - Rain Dogs - vaak heb ik bij artiesten één uitgesproken voorkeursalbum. dat is bij Tom Waits niet Rain Dogs
8. U2 - October - om met Marco Borsato te spreken: 'Het deed me weinig"
7. Joe Jackson - Night and Day
6. Paul Simon - 1986

Rain Dogs, Swordfishtrombones en Frank's Wild Years is mijn Tom Waits voorkeursalbum. :)

ghehe. Closing Time!

nou wordt spannend morgen...

Automatic thread bump. This poll is closing tomorrow.

Automatic thread bump. This poll's results are now in.

jeeeej een gelijkspel. Het zou niet moeten mogen.

Meer stemmen dan overgebleven subs :) Heb zelf uiteindelijk Prince gestemd ipv TH, maar dat zal ongetwijfeld komen door geilheid over de aangekondigde boxset.

lol! (x2)

Heb zelf uiteindelijk Prince gestemd ipv TH