2004, week 14

*Okkervil River - Down the River of Golden Dreams
Pure gok om dit bij de bieb te lenen, geen flauw idee wat het was.. Gokte iets in de Microphones hoek.. Maar nee. Maar het is bijzonder goed. Track 1 t/m 7 zijn allemaal vreselijk raak. Daarna raakt William vocaal een beetje het spoor bijster, maar de plaat kan niet meer stuk.
*Beach Boys - Friends & 20/20 (op 1 cd)
Op aanraden van Bauer (interview FRET) gekocht. Behoorlijk leuk, Friends kent 10 goede nummers, 1 nummer met een vreselijke tekst ("when a man meets a woman the make things like you my son, ofzo) en 1 echt slecht nummer (Transcendental Meditation) 20/20 lijkt een bizar vergaarbakje van restjes, maar het blijft goed natuurlijk.
*Bonnie "Prince" Billy - Greatest Palace Music
(Mwah, houdt eigenlijk sowieso niet zo van Billy)
*Cursive - the Ugly Organ
Behalve the Recluse niet zo bijzonder.
*Klee - Unverwundbar
Niet gek, maar een beetje te electro en te vrolijk voor mij.
*Magnetic Fields - Charm of the Highway Strip
Zou supermeesterwerk moeten zijn, ik hoor het nog niet.
*Mono - Under the Pipal Tree
lekker voorspelbaar.
*Rocky Dennis - " (?)
Alle hits.. Weet niet of dit een album is of gewoon maar een Soulseekfolder van iemand. Leuk in elk geval.
*Sufjan Stevens - Sevens Swans
Ik wil een banjo voor sinterklaas. Heel mooi dit.
*Sufjan Stevens - Enjoy your rabbit
Heel slecht dit.

Oceansize>> 'hun-debuut-uit-'03-waar-ik-de-naam-niet-van-bij-de-hand- heb'
Vlammen! Heerlijke plaat, mooie afwisselingen, alles er op en er aan. Waarom ken ik dit nu pas???

X-post: Dat zeg ik Ludo ;-)

Enfin, gaat u gerust verder.

Erik Satie Vooral No.1 van Six Gnossienness is adembenemend.
Maurice Ravel nog op verkenningstocht, tips zijn welkom!
Rachmaninov zie hierboven

Verders:
Soulfly - Prophecy
Lekker hard. Oude stijl Sepultura, een donkere sfeer afgemaakt met ambientstukjes

Kerrier District - s/t
Ouderwetse acidhouse, erg lekker maar erg gelikt ook

Raison d'Etre - Requiem for Abandoned Souls
Bombastische, industrial ambient, kerkklokken en een grafsfeer, smullen dus.

Destroyer - Your Blues
Microphones meets Current 93, vocalen lijken erg op die van Tibet, de muziek verfrissend als een Elvrumdouche.

Dan de hele Morrissey catalogus, niks wereldschokkends, hij blijft veelal in de jaren tachtig hangen, geef mij de good ol' Smiths dan maar.

Decahedron - Dsiconnection Imminent

www.decahedron.net
http://www.lovitt.com/artists/decahedron.html

Evening - Other Victorians

http://www.lookoutrecords.com/catalog/item.php3?matrix_id=1008&bnd_id=377

"Disconnection Imminent" dus en

http://www.decahedron.net/

Old Hero
David Byrne - Grown Backwards
Jemig wat heeft-ie een mooie plaat gemaakt. Opener “Glass, Concrete and Stone” opent de plaat subtiel en gelaagd, “Tiny Apocalypse” en”Empire” zijn samen met bewerkte en eigen gemaakte klassieke arias van Bizet (met Rufus Wainwright) en Verdi andere voorlopige hoogtepunten.

Verder: Dinosaur, “Kiss me again”, waar de Old Hero voor strak hakkende gitaarbegeleiding zorgt op deze simpelfijne Russell disco-track. Voor >50 dollar kun je de 12” scoren op eBay, lang leve soulseek! Jeff Buckley met een ruim half uur durende mp3 opname van een optreden in Londen begin ’94, freestyle progrockend klinkt het nogal onwerelds, ongetwijfeld versterkt door de wazige 128kb kwaliteit van de opname J. Nusrat Fateh Ali Kahn maakt in 25 minuten op “Haq Ali Ali Haq” duidelijk waar de vocale mosterd van Buckley vandaan komt, kippenvel.

Hebben we het hier over Celtic-Frost-covers-in-een-kelder, Slayer-in-het-kwadraat of Pantera-ripoffs-voor-debiele-pubers "oude stijl Sepultura"?

Rachmaninov- Prelude in G sharp minor, Op.32, No.12; Allegro
Vette shit, hoor...

Beethoven- Moonlightsonata....
rrrrr..

Vladimir Horowitz...
Pianootje meer of minder

Fields of Gaffney / Pernath Split
Four songs, bringing the lofi-era back to life. Twee van ex-Sebadoh Eric Gaffney en twee van belgenduo Pernath die daar niet voor onderdoen. Ligt overigens niet per se aan de kwaliteit van laatstgenoemde liedjes. Voor mensen die Losers ook af en toe drááien.

Celesteville / John Merrick Band splittape
De Soup vs Potatoes serie op het label is een van de aanraders. Dit mocht het prachtige, veelbelovende, Nederlandse John Merrick Band een tape delen met Celesteville. Klinkt als: een tape van Wio (van voor zijn debuut) met Daniel Johnston cover. Celesteville meer uptempo, soms zelfs bijna pop: the happiest couple in portland pt 1 had zelfs zo van Grunnegers LPG kunnen zijn.

John Wayne Shot Me & Austin Lace @ VERA
Terug van weggeweest en beter dan ooit. Wie weet ditmaal zelfs een positieve recensie in de Verakrant :o). Een prachtige single ook (rammelen doet het eigenlijk nauwelijks nog en ik vind het niet eens erg), vergezeld van een vijftal covers (waaronder een erg mooie(!) Napalm Death cover). Indiepop zoals dat in Nederland maar weinig gemaakt word. Austin Lace was aardig en technisch beter, maar niet meer dan dat.

@Vido: heb je de cd-versie van Milk Man? Ik heb de lp en het viel me op (na nog niet al te vaak luisteren) dat kant a zoveel beter is dan kant b.

Overigens staat het lijstje de lijst van Jan er nu ook tussen. Met excuses voor de laat.

Ja, dat KAN ik doen...

En verder ga ik deze week weer alleen maar Unverwundbar van Klee draaien.
Nou OK, afwisselen met deze fijne verzamelaar die in het (Duits/elektronische) verlengde daarvan ligt.

En misschien kom ik er nog aan toe om "Just Like Honey" te draaien, en te dromen van Scarlett Johansson.

* Adonai, Israel worship. Tsja, voor mij is het wat meer procentjes zeker dat God bestaat. En dan wil je meer dan Oi va Voi ;-) voor de liefhebber een sfeervolle prachtplaat.

* N*E*R*D, ik sluit me koppig af voor alle geluiden over 'tegenvallende plaat'. Van begin tot eind vol energie!

* The Music: nu pas echt ontdekt dat ze het album hebben gemaakt dat
primal scream niet zo snel meer zal maken

re: Martijn. Nou, als ze enkel een cdtje van de Chicks hadden gedraaid was ik daar niet wild van geworden. De 'performance' [/edwin jansen] was voor mij cruciaal om er van te kunnen genieten. Kan me niet voorstellen dat een 'anthem' als "We don't play guitars" op de plaat hetzelfde gevoel had weten op te roepen als nu het geval was op het Tivoli podium. Maar wat bedoel je eigenlijk precies met 'in de weg zitten'.

Roger, nooit gedacht dat jij Tom Verlaine zou waarderen (vraag me niet waarom). Die eerste soloplaat is met o.a. "Last Night" en "Breakin' My Heart" inderdaad een diamantje.

Omar, dat koffertje van Flur! Met futuristische drumsticks, prachtig inderdaad. ("Hier lag ik ziek op bed en daar zwemt Florian in het zwembad"), jammer dat er geen beelden van optredens van die tournee vertoond werden. Maar goed, da's natuurlijk lastig te bewerkstelligen als je zelf op het podium staat...

Nou ja, als je iets over Chicks on Speed leest gaat het *altijd* over die performance, suggererende dat dat het enige is dat leuk is aan de band. Natuurlijk is die ook erg belangrijk bij live-optredens, maakt dat zo'n optreden wat bijzonderder, maar ik vind de muziek op zichzelf ook erg goed. Love Life is een van mijn favoriete nummers van vorig jaar.
Peaches trek ik overigens minder. Misschien zou ik die eerst live moeten zien.

ik heb de cd-versie en dus geen last van een mindere b-kant. ;-) Milk Man wordt, naarmate de cd het slot nadert, juist mooi afgebouwd.

@Jan Blue-log: zo te lezen was het tweede weekend van All Tomorrow’s Parties 2004 stukken interessanter dan mijn eerste weekend. En je hebt Lightning Bolt (een van beste, maar tevens onzichtbaarste bands van het eerste weekend) daadwerkelijk *gezien*! You lucky bastard!

is die friends of dean martinez al uit?

Martijn, ik had nog vrijwel nix over de Chix gelezen, dus de observaties waren ongekleurd. Schreeuwen ze op de plaat ook zo vals? Trek ik denk ik niet. Daarom vind ik die Tom Tom Club cover ook zo slecht, terwijl ik in Tivoli vrolijk meedeed. :)

Verder zelf beluisterd:
Laura Veirs - Crabon Glacier
En weer een ontdekking erbij. Prachtige singsong-plaat in Americana stijl.

Tevens zag ik dat:
Kitty Wu - The Rules of Transportation
hier nu officiëel gereleased is.
Dus maar weer eens een aantal luisterbeurten gegeven. Lekkere plaat. Mede door het puike producers-werk van Rob Ellis.

en ook is deze week:
Ghinzu - Blow
na beter beluisterd te hebben, gepromoveerd naar een absolute kanshebber voor mijn eindlijst dit jaar. Lekker divers. Goede zang. En af en toe een goede bak herrie. Benieuwd of dit live ook zo fantastisch klinkt....

Misschien is het zo dat je NERD of helemaal het einde vindt, óf geen hol aan. Ik vind de eerste plaat al niet zo(behalve de hitjes), dus de tweede wellicht ook niet.

Van de week zag ik een clip van de nieuwe Powderfinger voorbij komen. Toch wel een beetje jammer dat de muziek nu echt gaat tegenvallen. Eerder vond ik ze echt heel erg goed. Misschien moet de zanger maar solo gaan. In Utrecht. In mijn kamer. Zoiets...

Ghinzu is volgens mij nog niet echt een hype. Lichtjes hier op het subs-forum misschien dan? Franz Ferdinand, kijk, da´s pas hype!

Powderfinger gaat nu al bijna als Live (eeeks!) klinken. In jouw huiskamer ? hmmmz..... iets voor Live in the livingroom ?!?!

hmmm...shit...wist ik trouwens niet, dat ze in de Mezz voor Das Pop hebben gestaan. Das Pop heeft volgens mij ook een jaarabonnement op de Mezz.....

hmmm...ik had eigenlijk andere plannen met die meneer...

Dat is natuurlijk wat anders, ik denk niet dat jij het op plaat leuk zult vinden.

@Jan: verklaar het Toen ik de jongens en meisjes de volgende ochtend weer tegenkwam eens nader! :)

@Martijn: toen ik de ochtend na het concert op Schiphol was kwam ik een gedeelte van de band en crew weer tegen en die zagen er toen (net als ik waarcshijnlijk) niet al te fris uit. Weer een dag later waren ze ook op ATP waar ze toen gevraagd waren om te dj-en.

;-)