GnR beste gitaarriff

Message Bookmarked

Bookmark Removed

Ai, pijnlijk bericht in de Volkskrant: lezers van Total Guitar hebben de riff van Sweet Child of Mine gekozen tot beste riff uit de geschiedenis van de popmuziek. "Voor de huidige generatie gitaristen is GnR opwindender dan de Sex Pistols".
Hoe verhoudt dat zich tot een eerdere draad: GnR zero influence?
Wat is volgens jullie wél een goede gitaarriff?

― ragruijters (reinier gruijters), Thursday, 6 May 2004 19:02 (twenty-one years ago)

Ex-GnR gitarist Buckethead knalt er de ene na de andere plaat met vol (platen maken is nl. helemaal niet zo moeilijk als Axl ons wil laten geloven).

Verder echt te veel om op te noemen.

― Martijn Busink, Thursday, 6 May 2004 19:20 (twenty-one years ago)

Ik kan me voorstellen dat GNR ooit camp wordt, voor de rest kan ik me niet eens meer voorstellen dat deze band De Kuip ooit vol heeft gekregen, maar goed; dat is smaak.
GNR heeft echt niets gedaan wat muzikaal enige invloed heeft gehad, dat is niet erg, dat geldt voor het merendeel van alle bands.

― Ferdinand (Ferdinand), Thursday, 6 May 2004 19:49 (twenty-one years ago)

Voor gitaarrifs moet je zijn bij Keith Richards of Jimi Hendrix.

― Ferdinand (Ferdinand), Thursday, 6 May 2004 19:50 (twenty-one years ago)

als 18-jarig broekie zeg ik ac/dc 's Back in Black ......Guns en Roses zuigt best wel eigenlijk

― Erik Oudman (xzeroine), Thursday, 6 May 2004 20:37 (twenty-one years ago)

veuls te veel om allemaal op te noemen natuurlijk, maar deze twee komen spontaan naar boven:

ozzy osbourne - crazy train
slayer - south of heaven

― bas (bas), Thursday, 6 May 2004 21:28 (twenty-one years ago)

the burning of the midnightlamp...hendrix...mooi toch?

― sebastiaan van den corput (sebastiaan van den corput), Thursday, 6 May 2004 23:03 (twenty-one years ago)

Kerry King!

― Rizz (Rizz), Friday, 7 May 2004 05:15 (twenty-one years ago)

Ik denk dat Nirvana voor de gemiddelde gitarist van 16 heel wat meer invloed heeft dan Guns n Fucking Roses. Ik weet het eigenlijk wel zeker.

― vonx, Friday, 7 May 2004 06:32 (twenty-one years ago)

Die riff van 'Sweet Child O' Mine' is wel briljant.
Maar niet de beste riff.

'South of Heaven' van Slayer en 'Hihhway Chile' van Hendrix zijn inderdaad kanshebbers, verder moet ik er nog even over nadenken.

― Martijn ter Haar (wmterhaar), Friday, 7 May 2004 07:13 (twenty-one years ago)

de riffs op Helmet's plaat Meantime hebben de (nu)metal wereld nadien gevormd. ik nomineer die hele plaat!

― T-tusz, Friday, 7 May 2004 07:32 (twenty-one years ago)

Ik zeg: Seven Nation Army

― ragruijters (reinier gruijters), Friday, 7 May 2004 07:56 (twenty-one years ago)

Dat is een basriff ragruijters. Ik stem voor 'in my life' van de beatles vanwege de sfeer die dat riffje oproept en omdat een goede gitaarriff niet altijd een beukende, elektrische hardrockriff hoeft te zijn.

― Johannes Keuning (Johannes), Friday, 7 May 2004 08:41 (twenty-one years ago)

Tsja er komt toch nooit meer iemand boven You Really Got Me and All Day and All of the Night (the Kinks dus al dan niet in samenwerking met Jimmy Page)....

― vonx, Friday, 7 May 2004 09:10 (twenty-one years ago)

'South of Heaven' van Slayer

Is idd goed. Maar ik ben toch meer een man van die riff in het midden van 'Angel of Death' en vooral die oerdegelijke rammer waar 'Raining Blood' mee aanvangt.

WhaaaaanngwhaannnggwhaannngghhwaaaanghhwawawawawawawaaaaaaaaAAAAA!!!

― Omar (Omar), Friday, 7 May 2004 09:19 (twenty-one years ago)

Back In Black zonder twijfel en wat te denken van The Lemon Song en Immigrant Song van Led Zeppelin?

allerbeste gitaarriff plaat is zonder twijfel Electric van The Cult. enige slechte nummer is Born To Be Wild dat niet eens zo slecht wordt gespeeld alswel zwak afsteekt tegen het overige materiaal.
beste rifjes? oef, moeilijke vraag... Wild Flower hakt er heerlijk in, net als de geweldige drive van Love Removal Machine. maar toch, mooiste gitaarmedolie id duidelijk King Contrary Man. geweldig.

― theo ploeg (theo), Friday, 7 May 2004 10:29 (twenty-one years ago)

Tsja, Jimmi Page is natuurlijk wel een riffmeester. Mijn favorieten: Kashmir en In My Time Of Dying.

Beste riffplaat: Jerusalem van Sleep. Waarom perfectie molesteren met mindere riffs/tracks? ;)

― Omar (Omar), Friday, 7 May 2004 10:42 (twenty-one years ago)

Ja, South of Heaven dat is een goede!!! Maar er zijn er te veel om op te noemen dat het onmogelijk is een keuze te maken. Wat dat betreft is het makkelijker de beste bass riff te vinden: My Sharona van The Knack.

― Daisy Chainsaw (Daisy Chainsaw), Friday, 7 May 2004 10:47 (twenty-one years ago)

de riffs op Helmet's plaat Meantime hebben de (nu)metal wereld nadien gevormd. ik nomineer die hele plaat!

maar die riffjes zijn natuurlijk wel allemaal gejat van prong. dus.

― bas (bas), Friday, 7 May 2004 10:55 (twenty-one years ago)

Hoochie coochie man / Mannish Boy man van Willie Dixon / Muddy Water whatfr, niet de versie van E. Clapton natuurlijk. Het is eigenlijk intro, riff, solo en basis van het lied. Geniaal in zijn eenvoud.

― jsm, Friday, 7 May 2004 10:55 (twenty-one years ago)

dat jatten is geen bezwaar hoor Bas. ken je Whiskey Dusk van Badlands? het rifje was vast al talloze keren gedaan maar de manier waarop Jake E Lee het speelt is meesterlijk. of luister eens hoe ie Fatcat tot een funky groover omvormt... weergaloos. een echt goed gitaarrif wordt gespeeld door een gitarist die weet wat ie wel en niet kan. ik ben overigens een groot fan van dat soort gitaristen: Randy Roads, Jimmy Page, Jeff Beck, John Sykes, John Norum. allen weten zij hoe je een kinderlijk eenvoudig rifje toch speelt alsof het godenvoedsel is. en zo hoort het.

― theo ploeg (theo), Friday, 7 May 2004 11:05 (twenty-one years ago)

Sykes! Die eerste Blue Murder zou je bijna verliefd op worden, 'tis da'k niet op mannen val, maar die plaat is echt geil... Vergeet ook z'n leads niet en dat 'ik kon geen zanger vinden dus heb ik het zelf maar gedaan'-gebazel...

Oeps, verkeerde topic.. :)

― Martijn Busink, Friday, 7 May 2004 11:42 (twenty-one years ago)

Die basriff uit 'Seven Nation Army' is toch ook gejat van The Cure's 'Subway Song', of hoor ik dat niet goed?

― luba (luba), Friday, 7 May 2004 11:56 (twenty-one years ago)

Nou, misschien. Maar als je dat al jatten noemt. De bassline waar het
liedje met de toen gruwelijke, als je het nu hoort nogal flauwe gil aan het eind op drijft is ritmisch nogal anders. Maar ik ga het maar eens naspelen, misschien zijn de notes voor een deel wel hetzelfde. Maar dan nog zou ik het geen jatten willen noemen, lenen misschien

― jsm, Friday, 7 May 2004 13:19 (twenty-one years ago)

Alleen de laatste twee nootjes zijn hetzelfde. Voor de rest is de riff van Subway Song ritmisch en melodieus gezien anders. Toch is de vergelijking te horen. Geinig.

Theo King Contrary Man is weer een langzame en ritmisch gezien andere versie van Led Zeps Heartbreaker. En zo lijkt alles eigenlijk wel wat op iets anders...

― Johannes Keuning (Johannes), Friday, 7 May 2004 13:39 (twenty-one years ago)

Subway Song is daarbij veel mooier. anyways: Johannes je hebt gelijk, maar King Contrary Man is toch juist sneller? het fijne is nu juist dat het nummer en het riff precies klopt. goede gitaristen natuurlijk. dat helpt.

― theo ploeg (theo), Friday, 7 May 2004 13:45 (twenty-one years ago)

ja dat bedoelde ik sorry

― Johannes Keuning (Johannes), Friday, 7 May 2004 14:14 (twenty-one years ago)

Downloading: "Bad to the Bone" - George Thorogood

― Vasquesz, Friday, 7 May 2004 14:18 (twenty-one years ago)

Beste riff? I Might Be Wrong van Radiohead.

― Maarten (sivle79), Friday, 7 May 2004 17:44 (twenty-one years ago)

Marque Moon van Television.

Polvo kon er ook wat van, trouwens.............

― Andre (Andre Rozendaal), Friday, 7 May 2004 18:24 (twenty-one years ago)

Seven Nation Army is geen bassriff, dat is een gitaarriff met een octaafpedaal.

― Wijnand, Friday, 7 May 2004 19:32 (twenty-one years ago)

bij guns 'n roses moet ik altijd onwillekeurig denken aan het schooljaar 1987-1988, de tijd waarin appetite for destruction uitkwam: de verwarrende wereld die brugklas heet, de zomers aan het zwembad met de ghettoblaster, het 1e metal-teepje (somewhere in time van iron maiden), zelf de opnaaiers op het spijkerjack aanbrengen want mams vond 't allemaal maar niks (vooral die grote voor op de rug), hiphop die rockte (beastie boys, run dmc, public enemy)... en overal doorheen scheurden de riffs van sweet child o' mine, welcome to the jungle & paradise city. guns 'n roses brachten de sleaze in mijn perceptie van rockmuziek, maakten me bewust van het stukje "seks, drugs &..." dat je voor "rock 'n roll" hoort te plakken.

nog steeds, als ik ergens een riff van dat album hoor, word ik naar die tijd teruggeworpen.

― blablabla, Friday, 7 May 2004 20:25 (twenty-one years ago)

Seven Nation Army is een basriff die met kunst en vliegwerk ook met een gitaar gespeeld kan worden (zoals alle basriffs met gitaar gespeeld kunnen worden). Maar boeie, een riff is een riff.

― Johannes Keuning (Johannes), Saturday, 8 May 2004 16:42 (twenty-one years ago)

de riffs op Helmet's plaat Meantime hebben de (nu)metal wereld nadien gevormd. ik nomineer die hele plaat!

Kun je dit met voorbeelden versappigen, T-tusz?

Bij Helmet denk ik juist vooral aan die slungel die tegenwoordig bij Tomahawk zijn "melodieuze baslijnen" (in de trant van Paul McCartney) speelt. En (kort door de bocht) dat "melodieuze baslijnen" het verschil maken tussen ouwe en "nu" metal.

― Mic B (Mic B), Sunday, 9 May 2004 03:43 (twenty-one years ago)

Meantime en Unsung hebben typische staccato riffs die ik plotsklaps in sepultura-platen terug hoorde en daarna door verschillende nu-metalbands is gekopieerd. hoe het ook zij, hun eenvoudige riffjes werken uitstekend, alleen was na 4 platen de koek op. dat dan weer wel.

― T-tusz, Monday, 10 May 2004 07:27 (twenty-one years ago)

Dit weekend kwam ergens "20th Century Boy" van T.Rex voorbij.
Heeft ook een heel fijn riff-intro.

Maar onmiddellijk deed het me denken aan mijn echte favoriet: "Love is like Oxygen" van The Sweet.

― Vasquesz, Monday, 10 May 2004 08:03 (twenty-one years ago)

Death - Pull the plug
En eigenlijk het hele oeuvre van Slayer

― Ryker, Monday, 10 May 2004 10:47 (twenty-one years ago)

Talk about the passion - REM

― Olaf K., Monday, 10 May 2004 18:49 (twenty-one years ago)

Finest Worksong van REM is trouwens ook zo fijn samen met die beukende drums. Eentonig maar fijn.

― Johannes Keuning (Johannes), Monday, 10 May 2004 20:40 (twenty-one years ago)

Dat ik ooit nog eens "REM" en "beukende drums" in één zin samen mag zien staan...

Ik ben er trouwens uit wat mijn favoriete riff is: de opening van "Supa Scoopa & Mighty Scoop" van Kyuss.

― Martijn ter Haar (wmterhaar), Monday, 10 May 2004 21:06 (twenty-one years ago)

@T-tusz: Ah, nu hoor ik wat je bedoeld met die staccato riffs "die de (nu) metal nadien hebben gevormd". Op Strap it on staan ze ook al wel (Repetition).
En ik zat natuurlijk weer eens te klok-en-klepelen: Helmetdrummer John Stanier zit tegenwoordig in Tomahawk. Die slungelige bassist is van de Melvins wiens melodieuze baslijnen een ondergrond vormen voor die andere meester van de staccato riff: Duane Denison.

― Mic B (Mic B), Monday, 10 May 2004 21:20 (twenty-one years ago)

Ik ben er trouwens uit wat mijn favoriete riff is: de opening van "Supa Scoopa & Mighty Scoop" van Kyuss.

Goeie!

― jeroen (jeroen), Tuesday, 11 May 2004 06:32 (twenty-one years ago)

Hmm ik denk dat Johannes maar eens workshopje beukende drums moet gaan volgen :-D

― vonx, Tuesday, 11 May 2004 06:58 (twenty-one years ago)

Voor iemand die niet naar metal/hardrock luistert zijn die drums best beukend;-) Maar de woorkeus is ietwat verkeerd inderdaad.

― Johannes Keuning (Johannes), Tuesday, 11 May 2004 07:39 (twenty-one years ago)

Ik vind ze een stuk beukender dan het op hol geslagen typemachinegeluid van de dubbele basdrum in van die metalwerkjes.

― Vasquesz, Tuesday, 11 May 2004 07:44 (twenty-one years ago)

Waarbij jij beukend uiteraard van een geheel andere definitie hebt voorzien dan de rest van de wereldbevolking...

Wat betreft de beste gitaarriff ooit; weet ik veel. Misschien de openingsriff van "Demagogue" van de UDS. Maar waarschijnlijk bedenk ik over een uur weer een andere. En een uur later weer een. Maar de besteb riff ter wereld zit zeker niet in "Sweet Child Of Mine". Immers, Slash speelt zelf al een veel betere in de intro van "Paradise City".

― oratonastick (oratonastick), Tuesday, 11 May 2004 08:09 (twenty-one years ago)

Ik ben het hier met Vasquesz eens. Ik vind metal altijd zo dunnetjes klinken, nooit groots.

We hadden het laatst met de band over goeie riffs en toen zei Niels: "Ik vind die van Demagogue wel goed". Ik zei: "Da's toch gewoon Voodoo Chile?" Van barneveld viel drie meter verderop van zijn kruk van het lachen. Die opening klinkt geweldig ja. T'is gespeeld op een rickenbacker. Ja, echt waar.

― Olaf K., Tuesday, 11 May 2004 09:31 (twenty-one years ago)

Altijd dunnetjes? Nooit groots?

Welke metal precies? Ooit van Devin Townsend gehoord? Je kan daar van alles van zeggen en ik ben geen superfan of zo, maar dat is allesbehalve dunnetjes and behoorlijk groots.

― Martijn Busink, Tuesday, 11 May 2004 09:47 (twenty-one years ago)

Ik vind metal altijd zo dunnetjes klinken, nooit groots.

Dat was vooral een productieprobleem, dat is tegenwoordig veel beter, alhoewel sommige black metalbands express een schel en dun geluid hebben. De meeste metalbands hebben tegenwoordig zo vet geluid dat je met mp3s over computerluidsprekertjes er geen goede indruk van kan krijgen.

Maar de drums ratelen dan vaak wel meer dan ze beuken, dat geef ik toe. Voor echt beukende drums moet je in de metal naar iets als High on Fire (alhoewel ook hier de mp3 weer geen recht doet aan het werkelijk verwoestende geluid op de cd).
Maar ik doel meer op bands als Led Zeppelin (natuurlijk!), The Von Bondies of Sweatmaster.

― Martijn ter Haar (wmterhaar), Tuesday, 11 May 2004 10:10 (twenty-one years ago)

Onderschat Keith Richards niet. Kijk dat de Stones sinds 1975 geen fatsoenlijke plaat meer hebben opgenomen, wil niet zeggen dat het werk van daarvoor ook niets meer voorstelt.

― Ferdinand (Ferdinand), Tuesday, 11 May 2004 10:13 (twenty-one years ago)

Black metal moet gieren (als de snijdende noordenwind), niet beuken.

― Martijn Busink, Tuesday, 11 May 2004 10:38 (twenty-one years ago)

Nog meer Kyuss: 'One Inch Man'. Het hele nummer is eigenlijk één en dezelfde staccato riff (in A?) met refrein-uitbarstingen van twee grove powerchords en een geniale, soepele wah wah-solo. Josh Homme motherfucker...

― jeroen (jeroen), Wednesday, 12 May 2004 08:30 (twenty-one years ago)

Nou ja, opwindender dan de Sex Pistols, jezus alsof Steve Jones z'n bleke imitatie van Johnny Thunders en Mick Ronson zoveel voorstelde.

Mijn beste gitaarriffs:
Just Kissed My Baby van de Meters (ook bekend van PE's Yo! Bum Rush The Show LP)
Sing a simple song van sly & the family stone
Mommy, what's a funkadelic? (van wie zou die zijn? Who Lotta Love maar dan funky)

― centralscrutinizer, Wednesday, 12 May 2004 12:28 (twenty-one years ago)

Ik zat me ook al af te vragen wat er nou precies zo "opwindend" was aan het gitaarspel in de nummers van de Sex Pistols. Maar ik dacht; ik houd mijn kop maar, straks krijg ik weer een hele generatie over me heen.

(Is de beste gitaarriff ooit eigenlijk niet gewoon van Jerry Lee Lewis? :-P )

― oratonastick (oratonastick), Wednesday, 12 May 2004 12:35 (twenty-one years ago)

Ik heb eindelijk wat Kyuss-cd's geïmporteerd in mijn iTunes op het werk. *Alleen maar* strakke riffs. NP 'Green Machine'.

― jeroen (jeroen), Wednesday, 19 May 2004 11:52 (twenty-one years ago)

You must be logged in to post. Please either login here, or if you are not registered, you may register here.