Het Subjectivisten Rockism-debat (wellicht)

Dus rockism is juist nog springlevend, en heeft de strijd gewonnen!

de 'underground' ziet tegenwoordig zo diep dat ze geen rol meer speelt - of lijkt te spelen - in de zichtbare wereld van de popkunst.

Dat betwijfel ik dus, aan de hand van Vincent Koremans uitspraken over Tiefschwartz. Zodra er weer eens een artiest uit een bepaalde scene ('underground' is misschien niet meer het juiste woord, maar de diepste lagen van elke scene zijn nog immer 'alleen voor kenners') doorbreekt, staat er iemand op die beweert dat dit fake is, van een stel opportunisten, en dat er zoveel beter en 'echtere' muziek in het genre is als je maar zoekt.

Als de prostitutie van een gevoel d.m.v. van marketing 'winnen' is. ;)

en dat er zoveel beter en 'echtere' muziek in het genre is als je maar zoekt.

Om succesvol te zijn kan je niet te specialistisch zijn, dan moet je de grote gemene deler bedienen (een breed marktsegment zoals dat dan al gauw heet). Als je je ergens in verdiept ga je op verschillen letten, terwijl aan de oppervlakte alleen de overeenkomsten (de stijlvormen) opvallen. Dat sommigen daar een superioriteits- of inferioriteitsgevoel (afhankelijk van het perspectief) aan vastmaken is onvermijdelijk.

"Zozo meneertje, dat ziet er niet best voor u uit. Uw rock is niet puur en onversneden...."

Van die onzin. Ik dacht ooit zelf ook een purist te zijn. Bij mij alleen maar echte (of nog erger: goede) muziek in huis. Tot het moment dat andere puristen er mij van gingen beschuldigen dat hetgeen ik draaide echt niet kon... Dat duurde overigens niet zo erg lang.

What was I thinking....

Dus rockism is juist nog springlevend, en heeft de strijd gewonnen!
Als de prostitutie van een gevoel d.m.v. van marketing 'winnen' is. ;)
rock is integraal onderdeel geworden van de consumptiemaatschappij en heeft geen recalitrante waarde meer. het verkopen van 'authenticiteit' aan leden van het kapitalistisch systeem is van uitermate groot belang. zo blijven zij namelijk in staat zonder - al te veel - morren door te draaien in het systeem. too bad dat sinds een aantal jaar fundamentalisten elders in de wereld een dergelijke overname niet zien zitten. voor het systeem dan hè ;-)

Maar je hebt ook nog authenciteit in de zin van akoestisch doen op barkrukken, da's niet recalcitrant en errug authentiek.

En eeeeenorm dood-gepimpt door de industrie.

Als 'authenticiteit' dan zo massaal verkocht wordt, is er schijnbaar behoefte aan. Is het schijnbaar iets waar veel waarde aan wordt gehecht.
Terwijl je toch zou denken dat Idols de definitieve doorbraak van het post-modernisme in de (massa)popcultuur was. Een cursus zelfs.
'Hier is een nobody. Jullie kunnen allemaal zien dat het niks is, en zelfs van minuut tot minuut het proces volgen waarmee we van niks iets maken. En dan gaan jullie dit allemaal kopen, omdat ook iets wat voor jullie ogen vanuit niets gemaakt wordt, leuk kan zijn.'

En idd: iedereen wil een nieuwe Prince, maar die had al 5 (?) platen gemaakt voor ie doorbrak, tegenwoordig willen de platenmaatschappijen sneller resultaat en als dat niet komt wordt je gedropt.

laat mij voor eens en altijd iets rechtzetten: ik bevind mij op geenerlei wijze in 'een bepaalde underground'. Zonder mezelf nou te veel op de voorgrond te willen plaatsen: naast het runnen van een electrolabel en het maken van electro als RA-X, speel ik ook in een punkband met de welluidende naam The House Of Destructo, organiseer ik breakcore avonden in Tilburg met Crack Beats en produceer(de) ik bands als the Spades, The Riplets, Goldenboy, Judasville, Onload etc. Bovendien is de 'echtheids' factor van Tief een bijkomende kwestie. In de EERSTE plaats krijgen ze geen respect van 'de electroscene' omdat het gewoon bar slecht is. Slechte arrangementen, slecht geprogrammeerde drums en slechte melodische capaciteiten. Dat heeft NIKS met 'Rockism' te maken.

Laat me verder even melden dat 'Popism' zich ook al jarenlang doorzet in de alternatieve hoek. Laten we eens eerlijk zijn. The Strokes waren éigenlijk toch NIET de redders van de Rock en Roll hé! zoals aangekondigt in diverse bladen. Maar ze hadden wel een goede look! En the Killers, The Dears, The Features, the whatevers, meestal vind ik wel ergens een vermelding van 'de kekke outfit van de bassist' of 'het volledige retro kapsel van de zanger'

En zonder nou heel filosofisch te willen worden: eigenlijk is alles fake, van de pushup bh van die meid in de kroeg tot ze zwart geverfde haren van Rick de Leeuw en van die wasmiddelenreclame tot aan de oorlog in Irak of een presidentsverkiezing waarbij je de winnaar niet kunt vertrouwen. Dus ik vind 'Rockism' een ietswat overbodige term.

Ga er gewoon vanuit, wat het ook is, dat het is opgezet om er geld mee te verdienen, dan kun je niet echt teleurgesteld zijn als blijkt dat de 2 zangers al jaren playbacken en de band, geleid door een ernstig bebrilde zanger, er eigenlijk helemaal niet zo goed uitziet.
milli vanilli rip

hangt ervanaf hoe breed je bent Theo... meestal kunnen alleen kleine en/of schriele mensen met mij samen door een deur.

Ik vind het ook niet erg om af en toe wat valse authenticiteit te consumeren. Zo heb ik een zwak voor Spiller van Groovejet, terwijl die track eigenlijk tegen alle redelijkheid ingaat.

Zo zeer zelfs dat het eigenlijk Groovejet van Spiller is. ;)

Ja, 50, da's pas echt. Eerst een hosselaartje en dan ineens een P.I.M.P. High All The Time en in interviews zeggen niet te blowen om scherp te blijven.

Grappig dat in muziek altijd alles 'echt' moet zijn, terwijl in films en boeken, zelfs de meest ongeloofwaardige, fictie veel meer gerespecteerd wordt.

Ga er gewoon vanuit, wat het ook is, dat het is opgezet om er geld mee te verdienen

Ik ga er vanuit dat muzikanten muziek maken omdat ze muziek willen maken en daar mogen ze van mij best geld mee verdienen.

Dat sommige muzikanten muziek willen maken die appelleert aan een breed publiek (of gewoon zelf deel uitmaken van dat brede publiek en muziek maken naar hun eigen mainstreamsmaak) en dus ook veel in het laatje brengt is ook best. Bij een hoertje kan je ook best klaarkomen. :D

Vincent: doet erg zijn best om onder beschuldigingen van rockism uit te komen, maar al zijn opmerkingen zijn juist pijnlijk rockist. (Al geloof ik best dat je Tiefschwarz echt gewoon slecht vond hoor).
Laat me verder even melden dat 'Popism' zich ook al jarenlang doorzet in de alternatieve hoek. Laten we eens eerlijk zijn. The Strokes waren éigenlijk toch NIET de redders van de Rock en Roll hé! zoals aangekondigt in diverse bladen. Maar ze hadden wel een goede look!
Haha, precies wat in het NYT-artikel wordt gezegd. Of The Strokes zijn goed (want echte muziek met gitaren), of fout (want goed-uitziende poseurs). Uit je opmerking begrijp ik vooral dat het je nog steeds niet helemaal lekker zit dat uiterlijk uberhaupt een rol speelt.

Ga er gewoon vanuit, wat het ook is, dat het is opgezet om er geld mee te verdienen, dan kun je niet echt teleurgesteld zijn als blijkt dat de 2 zangers al jaren playbacken en de band, geleid door een ernstig bebrilde zanger, er eigenlijk helemaal niet zo goed uitziet.

Punt is nu juist dat er mensen zijn die niet alleen teleurgesteld zijn, maar het een schande voor de popmuziek vinden dat zoiets kan (zie het Ashley Simpson-voorbeeld), en hun artiesten zal zoiets nooit overkomen, etc.

Ik vind het ook niet erg om af en toe wat valse authenticiteit te consumeren. Zo heb ik een zwak voor Spiller van Groovejet, terwijl die track eigenlijk tegen alle redelijkheid ingaat.

Tegen welke redelijkheid dan? Waarom kun je niet zeggen dat het gewoon een goed nummer is? Zolang het een 'guilty pleasure' is die je jezelf toestaat, ben je een ultieme rockist.

Gelukkig ben ik geen muzikant en kan ik zonder gewetenswroeging naar Britney Spears luisteren
(toegegeven: dit heeft lang geduurd)

Groovejet van Spiller (toch?) stuit mij vooral tegen de borst omdat het duidelijk een track is die gemaakt is om zoveel mogelijk geld te genereren. En toch, het is catchy en ik vind het wel wat.

Iemand hier trouwens The Manual (how to have a number one the easy way) van The KLF weleens gelezen? dat schrijven lijkt me ook van toepassing op deze discussie.

http://www.klf.de/online/books/bytheklf/manual.htm

Dat bedoel ik. Rockist.

En toch, het is catchy en ik vind het wel wat.

Despite yourself, nietwaar?

Re: the Manual, yep.
Bring me Edelweiss, briljant.

Annie is sowieso rockistische pop. Album artiest, Auteur, mmmm...zwanger met allerhande betekenissen/referenties (en hoor Arthur Russell toch eens in 'Come Together'...kassa!)

Popistische rock, dat zou dan weer The Strokes zijn, gok ik.

volgen jullie me nog????
of volg ik mij nog?

Ik ga voor The Hives. Die gaan zelfs zo ver dat ze beweren dat ze, al waren ze een boybandje, bij elkaar gezocht zijn door een mysterieuze man achter de schermen die al hun liedjes schrijft.

Ongetwijfeld, zolang je maar door hebt dat je zelf dus puur rockistisch redeneert (door te denken dat er 'echte' muziek is, en het te hebben over 'de ware bedoeling').

Maar goed, een wijs man beweerde al ooit dat er een beetje rockism in ieder van ons zit (en zeker ook in mij).

'Jaaaa-dit-ism'

:-P

Maar de illusie moet er niet te dik bovenop liggen, het moet een beetje verborgen, een 'geheimpje' blijven. Anders wordt het plat. ECHTE mensen met ECHTE instrumenten die er ECHT op hebben geoefend, of toch tenminste heel goed de schijn op houden, weten de illusie daarom beter gestalte te geven, of beter gezegd: houden de illusie beter in stand. Bij Frank Farian- of Idols-achtige toestanden ligt het er te dik bovenop, kijk je er doorheen, is het een zeepbel en KLINKT het ook als een zeepbel. In tegenstelling tot mijn favoriete muziek: dat is ook een zeepbel, maar klinkt tenminste niet zo.

Geef mij daarom maar echte gitaren. Echte drums. Een echte stem, behorend bij degene wiens mond je ziet bewegen. En ja Koen, ik wordt besodemieterd waar ik bij sta, maar dan toch liever door een knappe illusionist dan door eentje waar je de kaart in zijn mouw ziet zitten.
Is dat rockisme?
Dan ben ik een rockist.
ROCKISM RULES!

Maar ook het 'echte muziek = gitaren, drums en bas'-argument is slechts één van de elementen.
En alhoewel Kamer dat wellicht in het bedoelde artikel vooral bedoelde, vind ik toch vooral het idee erachter zo grappig en oubollig (het idee dus dat er 'echte' muziek is, ambachtelijk/aandacht aan teksten besteed/de emotie erachter is '4real' vs oppervlakkige nep-muziek: producersmuziek/simpele teksten/plastic emotie).

het punt aan rockism is volgens mij wel - als ik me dus baseer op Kamer - een terug verlangen naar puurheid, echtheid en authenticiteit.

dat is toch anders bij de tegencultuur en dus underground, die natuurlijk ook sterk kan teruggrijpen op authenticiteit maar die aan de andere kant ook een sterk verlangen voorwaarts kan hebben en dus juist nieuwe stijlelementen omarmt. misschien ook met het doel om authentiek te zijn overigens.

zo bezien kun je underground onderverdelen in rockism (conservatief) en ehh iets anders, laat ik het futurism noemen dat progressief is. overigens wel logisch dat in deze tijden van angst en haat rockism de toon zet.

In toegepaste kunst kan nog steeds sprake zijn van 'oprechte' emotie, 'de inspiratie', 'de muze' etc. Industriële vormgeving kan erg fraai zijn waar soms ook nog eens de esthethiek de bruikbaarheid overrulet, zie ook grafische vormgeving vs. beeldende kunst en je ziet het dus ook terug in muziek.

Een bewuste zoektocht naar originaliteit (gesteld dat goede kunst zich onderscheid van de rest) kan ook weer leiden tot iets gekunstelds en bloedeloos en als een bepaalde kunststroming eenmaal populair is gaan de stijlvormen een eigen leven leiden waardoor het weer een ambacht wordt.

Inmiddels is ook de 'popism'-discussie op gang bij de grote broer van dit forum...

een verwarrende combinatie vragen die de authenticiteitskwestie raakt. ik herinner me dat ik iets zei in de trant van 'if you think it's good, it's good. if you think they'll like it, it's probably less good but they might like it.'

een erg rockist antwoord als ik het goed begrijp. achterliggende gedachte is dat als iemand maakt wat-i wil maken, het nooit verkeerd kan zijn. (een ander kan het wel slecht vinden). als je iets maakt met oog op een doelgroep kan het best goed zijn maar omdat je zelf al water door je eigen wijn gooit is de kans daarop al ietsje kleiner. misschien vinden 'zij' het wel heel goed, maar in hoeverre is het in de ogen van de maker zelf nog een goede weergave van wat hij kwijt wil?

enfin, hij kon indertijd wel wat met dat antwoord.