Op het boek van Azerrad en het album van Black Flag na vind je in mijn lijst voor WEEK 6 (relatief) actuele platen die ik recentelijk heb aangeschaft.
Dntel – Life Is Full Of Possibilities (cd)
Gewoonweg een wonderschoon debuutalbum waarin elektronica en zang van gastvocalisten (ondermeer van Death Cab For Cutie en That Dog) en bijdragen van gastmuzikanten (Brian McMahan van Slint op gitaar) een duister huwelijk aan gaan. De enthousiaste reactie op Amerikaanse e-zines zijn meer dan terecht.
Michael Azerrad - Our Band Could Be Your Life (boek)
Een essentieel boek over de Amerikaanse gitaarunderground in de periode 1981-1991 en de bands die de weg plaveiden voor Nirvana en alles wat daar in de jaren negentig op volgde. Met liefde en inzicht geschreven geschiedenissen van Black Flag, The Minutemen, Mission Of Burma, Minor Threat, Husker Du, The Replacements, Sonic Youth, Butthole Surfers, Big Black, Dinosaur Jr, Fugazi, Mudhoney en Beat Happening. Een boek vol anekdotes over life on the road en overleven in de marge. Na lezing van elk verhaal wil je de platen van de genoemde groepen in huis halen. Aangezien Black Flag in mijn collectie ontbrak heb ik dat meteen goed gemaakt. Mission Of Burma was in geen enkele Amsterdamse platenzaak te vinden. Van The Minutemen was Double Nickles On The Dime ook nergens te bespeuren. Dat betekent dat ik de komende weekenden langs de grote steden ga reizen om te grasduinen in platenbakken.
Ulrich Schnauss – Far Away Trains Passing By (cd)
Pastorale house, zoals Omar zo mooi heeft gekenmerkt. Geen muziek die diep graaft, maar wel de huiskamer mooi inkleurt.
V/A – Variable Access (cd)
Een overzicht van interessante nieuwe elektronica uit Frankrijk, zowel experimenteel als poptracks, met bijdragen van Encre (probeer zijn bijzondere debuutalbum van vorig jaar te pakken te krijgen), Osaka, O.Lamm en Melodium en acts waar ik tot voor kort nog niet eerder van had gehoord: My Jazzy Child, Shinsei, Aerosol, Mils, Hypo, Dorine_Muraille en Domotic. Kijk voor meer informatie op www.activesuspension.org
Amor Belhorn Duo – You’re Open Housing (track op compilatie Acuarela Songs)
Openingsnummer op dubbel-cd op Spaans label. Alle liedjes zijn gebaseerd op het thema waterverfschilderijen (vanwege de naam van het label). Bevat op het eerste gehoor teveel aardige rootsprobeersels die maar niet tot leven willen komen. Amor Belhorn Duo valt op door het inventieve gebruik van elektronische muziekinstrumenten.
Füxa – Supercharged (cd)
Dromerige psychedelica uit de Michiganschool. Een veel te kort album in de geest van Spacemen 3.
Marcus Schmickler – Param (lp)
Afgestudeerde componist (ook opererend onder de namen Pluramon en Wabi Sabi) uit Keulen toont zijn academische zijde en Stockhauseninvloeden op experimenteel elektroakoestisch dubbelalbum op A-Musik. Doet denken aan Ligeti in Kubrickfilms en de minimalistische kant van Louis Andriessen.
Gauge – The First Touch (Third Eye Foundation Mix) (lp-track)
Third Eye Foundation geeft net dat beetje extra aan wat verder een niet meer dan aardige Slint-imitatie uit Bristol is.
The Robocop Kraus – Tiger (lp)
Opgefokte Duitse band op een Tsjechisch label. Hebben de gedrevenheid en energie van The Make-Up, Fugazi en At The Drive In. Teksten tonen inzicht en het orgeltje doet ze onderscheiden van hun voorbeelden. Zeer goed voor je humeur.
― Vido, Wednesday, 6 February 2002 01:00 (twenty-three years ago)
Ha Helen, ik vond dat ook zo'n pedante opmerking. Dat houdt het bij
meteen op. Bovendien Joe Carducci heeft kreeg ik zo de indruk dat
hele verhaal al lang en breed beschreven in
Rock & The Pop
Narcotic . Ook een pedant, maar wel met humor.
― Omar, Thursday, 7 February 2002 01:00 (twenty-three years ago)
enne, Omar en helenfordsdale, voor jullie koop ik een "Dyslexics of
the World, Untie!"-t-shirt...
>>Hij antwoordde me - toen ik hem zei dat het boek de illusie geeft
dat alt muziek de enige *goeie* muziek is - dat ik misschien eens er
een groepke was dat leuk was, nl de Beatles<<
>>Dat houdt het bij meteen op<<
Ik bedoel: huh?
― Lava, Thursday, 7 February 2002 01:00 (twenty-three years ago)
Michael Azerrad is een complete LUL.
Ik ken de goede man niet, maar het boek is gewoon goed geschreven.
Veel muzikanten zijn ook niet te pruimen als je ze live op straat
tegenkomt, zelfs als ze in een interessante band zitten. Ik loop in
ieder geval een blokje om als ik Gibby Hains, Henry Rollins, Don van
Vliet, Nick Cave, Alain Jourgensen of Ian MacKaye op me af zie komen.
― Vido, Thursday, 7 February 2002 01:00 (twenty-three years ago)