Engels oud & nieuw

En gister bij... Di-Rect.

Zat zo: ik zou met een vriend draaien bij het optreden van deze rockhelden omdat we het publiek een NOG leukere avond wilden bezorgen. En omdat we Frans van Soest (zo heet Spike echt) van dichtbij wilden zien. Okee: het is een soort masochisme. Maar het draaien ging niet door, want de band had zelf een cd meegenomen die opstond. Aangezien we al zolang naar t concert hadden uitgekeken besloten we toch maar om er een avondje van te maken.
Het enige positieve wat over Di-Rect gezegd kan worden is dat ze aardig strak spelen maar verder is het een afgrijselijk product. Maar goed, het bier vloeide rijkelijk, het fenomeen was wel interessant, we weten nu dat Di-Rect lippenbalsem bestaat, etc.
Daarna werd het echter wat bizar. Na het optreden werden wat dranghekken neergezet en daarachter gingen de Di-Recters handtekeningen uitdelen. Toen dat voorbij was gingen alle fans ook weg op 2 meisjes na. Leek me een mooi moment om wat interesse te tonen. Een dialoog met 1 fanmeisje ontwikkelde zich snel.

Ik: "Zijn ze al geweest? Zijn ze al geweest?"
Fan: "Ja! Net! Allemaal!"
Ik: "Kut. Ook Frans van Soest?"
Fan: "Spike?"
IK: "Ja, Frans"
Fan: "Ja Spike ook. Ik heb weer een handtekening van hem."

Ze vertelt dat ze al driehonderd handtekeningen van hem heeft en ze vindt de nieuwste van hem niet zo mooi en die geeft ze aan een dolgelukkige Eric (andere helft van het afgewezen DJ duo). Dan zegt ze uit het niets: "Ik heb een tattoo van de handtekening van Jamie. Ik heb hem heel veel handtekeningen laten zetten en de mooiste uitgekozen. Die staat op m'n enkel."
Ik: "Cool! En de rest?"
Fan: "Ik wil ze uiteindelijk alle vier laten tatoeren"
Ik: "Ook die van Frans van Soest?"
Fan: "Ja ik heb er veel van Spike, maar nog niet de goede"

Eric begint een tirade hoe het dan is als de band uit elkaar gaat of dat ze over een paar jaar opeens handtekeningen van veertigers in zich heeft laten branden. Fanmeisje kent deze opmerkingen waarschijnlijk, zegt dat het haar niets kan schelen en kijkt 'm niet meer aan. Het gesprek tussen ons is echter nog niet over.

Ik: "Wie is je favoriete Di-Recter?"
Fan: "Ja, tja, Jamie is de lekkerste. Maar Spike.. die is gewoon zo gek he! Haha"
Ik: "Jaaa, met Frans kan je echt lachen he. Zo leuk."
Fan: "Ja he! Wist je dat z'n moeder bij de merchandisekraam staat?"
Ik: "Tuurlijk. Mevrouw van Soest."
Fan: "Aardige vrouw he!"
Ik: "Heel aardige vrouw. Er liggen iets van zes verschillende Di-Rect riemen. Heb je ze allemaal?"
Fan: "Ja natuurlijk. Al drie jaar ofzo."
Ik, vanuit het niets: "Wat is het gekste dat Frans van Soest ooit tegen je heeft gezegd?"
Fan: "Mag ik aan je tieten zitten?"
Ik: "Dan word je boos zeker."
Fan: "Nee, dat mag hij wel hoor. Ik ken m nog van vroeger. Soms zit hij eraan zonder te vragen. Vind ik ook best."

En toen moesten ze de laatste trein halen. Want de Di-Recters waren toch allang weg.

?!

Die bassist heeft zich in de beruchte Oor Luistertest toch laten kennen als de saaie piet van het stel met zijn geklaag dat zijn vader die herrie van The Hives altijd te hard draaide.

Toch niet zo'n John-de-Wolf-achtige tattoo met een beeltenis van de man zelf met zijn lippen aan zijn toeter?

*Gaat zelf snel de handtekeningen van Martijn, Koen, Marieke, Monique, Jan Willem, Norbert, Arien, Joost en de rest verzamelen om op haar enkels te laten zetten...*