The loudness war

Harde mastering valt vooral op als het een keer netjes is gedaan, maar dat gebeurt niet vaak. Meestal is het zo'n iets buiten de rock/pop etc. en dat valt dan toch al niet te vergelijken met het genre waar dit heerst.

Werkte vroeger nog wel eens als vrijwilliger in een jeugdcentrum en dat was de enige CD waarbij de geluidsbegrenzer altijd op tilt sloeg.

Duh.

Ja ik wel, vooral wanneer ik door hoofdtelefoon luister
Het geluid van Source tags and codes van and you will know us...etc bijv. is bijzonder vervormd, vergelijkbaar met een te harde opname van een cd of lp op cassettebandje.
Niet dat het me stoort, het klinkt wel lekker analoog bij dit album.

Overigens zijn de meeste recente pop opnamen te hard op cd gezet, zet de volumeknop van de versterker een streepje open en je hebt al een kamervullend geluid.
Maar ook dit vind ik niet echt een bezwaar, omdat de meeste pop toch geen extreme verschillen in dynamiek bezit, bij klassieke muziek is een ruimer te hanteren volume regeling wat wezenlijker.

Dat wordt matten he Jaap, dat snap je toch wel?

Ik zette net dus even Paradisiac op en daarna Siamese Dream van de Smashing Pumpkins, omdat dat album in mijn herinnering ook zo'n dichtgesmeert vet en gecompressed geluid heeft. En ik wilde zien of het inderdaad aan de loudness van het album lag.

En Siamese dream heeft het net als Paradisiac het gecompresste gevoel, door het gitaargeluid vermoed ik, maar vult de equalizer nooit helemaal.

En net toen ik aan het luisteren was las ik verder en las ik dat die kerel de 'early nineties' de 'golden age of producing' noemt, en zelfs SD als voorbeeld aanhaalt.

Ik moet mijn mening dus herzien, gewoon goed blijven producen en niet alles afvullen dus.

Anyway, voor wie het interesseert, een essay van Julian Cope.

Hehe.

Ik heb als tiener trouwens ooit een paar tientjes neergelegd voor de "oorspronkelijke mix voordat John Cale hem verpestte" van The Stooges en die was onluisterbaar (en hoogstwaarschijnlijk nep). Dus die RP bootleg heb ik lekker laten staan. Ach, wie herinnert zich nog dat je die dingen gewoon bij Plato kon kopen? (en nu komt de verpleegster mijn kopje thee brengen)