Laten we dan maar eens de ultieme Belle & Sebastian-discussie gaan houden

Message Bookmarked
Bookmark Removed
Zo'n beetje iedere discussie op dit forum wordt vervuild/opgeschoond (doorhalen wat voor jou niet van toepassing is) door opmerkingen over Belle & Sebastian. Laten we dan maar eens de ultieme Belle & Sebastian-discussie gaan houden, en de band daarna pas weer vermelden als daar concreet aanleiding toe is.

Waarom is de band zo goed of juist niet? Waarom zijn zoveel mensen ontzettend lyrisch over de band (Gijsbert Kramer van de Volkskrant had het over "de redding van de popmuziek" ofzoiets), zijn ze echt zo geweldig? En waarom (dit vraag ik me zelf al een tijd af) lijkt de pers totaal geen moeite te doen om "de nieuwe Belle & Sebastian" te ondekken?

Martijn Grooten (martijng), Friday, 13 September 2002 17:58 (twenty-two years ago)

Ach ja waarom niet? :) Goed: mooi uitgewerkt anti-imago, niet bang voor intelligentie, de zachtheid (maar toch met scherp randje), lief maar toch hard-links, mooi eigen geluid, die pastorale kwaliteit die even zo rustgevend kan zijn (ook voor stedelijke house robots zoals ik.) "Redding van de popmuziek" is een beetje over-de-top. Zijn zo geweldig dat ik geen andere plaat dan Tigermilk van hun wil horen omdat het alleen maar kan tegenvallen. Tsja en waarom zou je op zoek gaan naar de nieuwe B&S?

Omar, Friday, 13 September 2002 18:36 (twenty-two years ago)

Zoals ik het beleefd heb: Belle & Sebastian begon een beetje als lievelingetje van de mensen met smaak tentijde van Sinister. Een plaat die er ook zijn mocht, al hoorde ik dat pas veel later. Goede liedjes, fris uitgevoerd, bekend maar toch origineel. De pers miste die plaat grotendeels, ontdekte de band via de drie EP's, en bombardeerde Arab Strap direct tot het meesterwerk dat het niet was. Een paar EP's later kwam de herkansing (ook voor de band) met Fold Your Hands. Tegen die tijd werd duidelijk dat de band goed wist hoe persaandacht te krijgen door diezelfde pers te bespelen volgens de Theory of Obscurity -> Zie N. Senada/Residents. Sinds Fold heb ik ook sterk de indruk dat de band muzikaal nogal aan de retro (is dat woord weer) geslagen is, met Jonathan David & I'm Waking Up. Nogal duf allemaal, naar mijn mening. Ook de soundtrack viel tegen (zwaar!), maar de band scheen inmiddels al een potje te mogen breken bij publiek en pers. Conclusie: eerste plaat heerlijk eerlijk en fris. Tweede ook nog, maar minder. Rest steeds meer zeurend, oubollig en pretentieus. Steeds minder bijzonder ook. Dat kan de groep echter naar grote commerciele hoogten tillen. Wie is het met me eens dat de output van de band steeds minder goed geworden is?

Roger Teeling (Roger Teeling), Friday, 13 September 2002 18:49 (twenty-two years ago)

B&S was waarschijnlijk over haar hoogtepunt voor ze goed en wel ontdekt werden inderdaad. Tiger Milk & Sinister zijn uitstekende platen, daarna wordt het minder tot heel slecht.
Belle & Sebastian is een van de fijnste bandjes van de jaren '90. Maar hun muziek mist wel een echte intensiteit á la Nick Drake ofzo.

Ludo (Ludo), Friday, 13 September 2002 19:24 (twenty-two years ago)

"pretentieus"

inderdaad! en als ik ergens een HEKEL aan heb is het prentieuziteit. (hehe. :D )

theorien achter je muziek. wat een bullshit.

Ludo (Ludo), Friday, 13 September 2002 19:26 (twenty-two years ago)

of dat je teksten van bovenaf worden gegeven..

of dat je een revolutie wil ontketenen.

erken gewoon dat je muziek lijken leuk vindt en dat je af en toen van je laatste handenvol nummers een cd'tje samensteld..
en verder nada.

Ludo (Ludo), Friday, 13 September 2002 19:28 (twenty-two years ago)

Ik ontdekte te band zo'n 4, 5 jaar geleden, omdat het een band was waar "men" het nogal vaak over had op internet. Ik volgde de Nederlandse pers toen nauwelijks (alleen Opscene - ik kan me niet herinneren dat ze er echt veel over schreven), dus dat die ze pas bij de singles oppikte is nieuw voor me. Ik vond het vanaf het begin (eerst Dog On Wheels-7", later Sinister) goede muziek, maar echt niet dat het nu "de redding van de popmuziek" was (dat is ook onzin - zonder B&S zou ik echt een even enthousiast popmuziekliefhebber zijn). Na Sinister was Arab Strab de tweede plaat die ik van ze kocht, daat heb ik toen niet enorm veel naar geluisterd (ik ben er nog steeds niet helemaal uit of dat komt omdat ik 'm op LP heb - luistert altijd minder "gemakkelijk" - of omdat 'ie gewoon minder is), pas nadat ik die andere twee platen kocht vond ik ze zo goed als ik ze nu vind. En ik vind het ook gewoon weleens leuk om iets leuk te vinden wat redelijk wat mensen kennen, dat maakt

Dat imago enzo is natuurlijk ook deels door de pers gecreëerd. Ik had nogal gemengde verwachtingen voor Rotterdam, gezien de verhalen ("houden niet van live-optredens" enzo), maar dat bleek 100% mee te vallen. Het zijn volgens mij gewoon normale, sympathieke lui. Bovendien zijn het erg goede muzikanten!

Wat ik in ieder geval erg leuk aan de band vind is dat haast iedereen het goed vind, mensen met heel verschillende smaken. En dat iedereen er iets van zijn/haar eigen muziek in herkent.

Ook de soundtrack viel tegen (zwaar!), maar de band scheen inmiddels al een potje te mogen breken bij publiek en pers.

Nou ja, ik heb er geen enkele positieve recensie over gelezen! In mijn recensie ging ik er wel vanuit dat die instrumendale niemendalletjes voor de Soundtrack bedoeld waren en niet de nieuwe muzikale richting van de band bepalen. Als dat toch zo is, dan zal ik 'm met terugwerkende kracht alsnog afkraken! :)

Tsja en waarom zou je op zoek gaan naar de nieuwe B&S?

Nou ja, als je een bepaalde band goed vind, dan zou ik me voor kunnen stellen dat je op zoek gaat naar bands die ook ongeveer zo klinken. De pers doet dat erg vaak (en het is ook wel een van de taken van de pers denk ik), zie al die bands die de nieuwe Strokes worden genoemd (en 8 jaar terug de nieuwe Nirvana etc.). Maar naar bands die een beetje klinken als B&S lijkt niemand geinteresseerd. Helaas...

Martijn Grooten (martijng), Friday, 13 September 2002 19:36 (twenty-two years ago)

theorien achter je muziek. wat een bullshit.

Doet B&S daar dan aan? Valt volgens mij wel mee. Net zo als met de pretentieuziteit.

Martijn Grooten (martijng), Friday, 13 September 2002 19:40 (twenty-two years ago)

Er zijn denk ik best wel bands die als Belle & Sebastian klinken, maar die worden - en terecht - eerder vergeleken met Nick Drake, Donovan, etc. B&S is volgens mij nog geen referentiekader dus, waar de Strokes of Nirvana dat wel zijn (al dan niet terecht).

Roger Teeling (Roger Teeling), Friday, 13 September 2002 19:49 (twenty-two years ago)

Wat ik in ieder geval erg leuk aan de band vind is dat haast iedereen het goed vind

Neem aan dat je bedoelt dat veel mensen met verschillende soorten muzieksmaken B&S goed vinden, toch? Volgens mij is het namelijk toch ook een band die veel haat ontlokt (of is dat vooral door macho Amerikanen en van die Engelse Britpop nazis?)

Ik denk dat een zoektocht naar een nieuwe B&S tevergeefs zal zijn, daar zijn ze toch net te karakterestiek voor. Misschien voelt "de" pers dat instinctief aan? Nieuwe Strokes vinden is natuurlijk veel makkelijker.

Omar, Friday, 13 September 2002 19:55 (twenty-two years ago)

Net zo als met de pretentieuziteit.

Denk ik ook wel, ten minste kwa muziek. Kwa artwork straalt het een zeker pretentie af en dat doen ze, vind ik, heel mooi. Maar ja sommige mensen worden blijkbaar erg zenuwachtig bij het idee van zoiets als een boek lezen. ;)

Omar, Friday, 13 September 2002 20:03 (twenty-two years ago)

Neem aan dat je bedoelt dat veel mensen met verschillende soorten muzieksmaken B&S goed vinden, toch? Volgens mij is het namelijk toch ook een band die veel haat ontlokt (of is dat vooral door macho Amerikanen en van die Engelse Britpop nazis?)

Ja, dat bedoel ik inderdaad. Met die haat valt het volgens mij wel mee, op z'n ergst zijn er mensen die het niet zoveel kan schelen. En dat terwijl een band met een grote groep heel trouwe fans juist vaak veel negatieve reacties oproept.

B&S is volgens mij nog geen referentiekader

Hoezo niet? Mensen kennen het toch, dus waarom kun je dan andere bands er niet mee vergelijken? Het is misschien op zichzelf wel karakteristieke muziek, maar toch ook weer geen muziek die nergens bij past. Als je Nick Drake, The Field Mice en The Lucksmiths mengt kom je ook ergens bij Belle & Sebastian uit.

Neem nu Camera Obscura: zes lui, ook uit Glasgow, de B&S-drummer heeft bij hen gespeeld, Stuart Murdoch produceerde hun laatste plaat. Genoeg redenen voor de pers lijkt me om de band aandacht te geven (natuurlijk zijn deze referenties op zich geen reden om de plaat te luisteren - maar de pers doet daar i.h.a. niet zo moeilijk over). En het is zo'n fijne plaat (en lijkt behoorlijk op B&S)!

Martijn Grooten (martijng), Friday, 13 September 2002 20:19 (twenty-two years ago)

Omdat een referentiekader allereerst gebaseerd is op muziek die kenmerkend is voor een bepaalde naam, niet om de bekendheid van die naam per se. B&S is een leuke band, maar voegt voor mij te weinig toe aan het oeuvre van een Nick Drake om als boegbeeld van/voor die muziek gezien te kunnen worden.

Camera Obscura lijkt wellicht teveel op B&S. En we zitten mischien wel te wachten op een nieuwe B&S, maar niet op een tweede?
Ik denk dat haat niet zozeer met grote groepen fans te maken heeft, maar met een eigensproken iets van een band. Je kunt nu-metal haten, vanwege de kleren, de on-echtheid, of Fred Durst. B&S ontbreekt het aan zo'n scherp afgetekend beeld. Dat is wellicht ook de reden dat de groep mensen met uiteenlopende smaak aanspreekt: je kunt er veel zelf bij invullen.

Roger Teeling (Roger Teeling), Friday, 13 September 2002 20:36 (twenty-two years ago)

Okay dan maar confessie-tijd: ik heb nog nooit een nummer van Nick Drake gehoord. :) [vul zelf wel het antwoord van Roger in: "parblue Omar, je teleurstelt me weer!" :)]

En dat terwijl ik die cd's altijd voor een vriendelijke mid-price zie liggen en dat hele Drake wereldbeeld me wel erg aanstaat. Misschien juist daardoor? Geen geheimen en zo. Wie weet.

Omar, Friday, 13 September 2002 21:20 (twenty-two years ago)

parblue Omar, je teleurstelt me weer!

Roger Teeling (Roger Teeling), Saturday, 14 September 2002 05:41 (twenty-two years ago)

Ze produceerden wat muziek voor het sublieme StoryTelling.

nathalie (nathalie), Saturday, 14 September 2002 06:12 (twenty-two years ago)

Ik vind dat er behoorlijk wat verschillen tussen Nick Drake en B&S zitten. Op z'n best kun je sommige Drake-nummers vergelijken met sommige B&s-nummers, maar over het geheel genomen is Drake toch meer een-man-met-gitaar, terwijl B&S juist een hele band is met het bijbehorende volle geluid. Ik denk zeker niet dat iemand die Drake leuk vind, Belle ook leuk moet vinden, of andersom. Maar misschien is dat ook wel typisch aan Belle & Sebastian: dat het niemand echt gelukt is een duidelijke omschrijving van hun muziek te geven. De helft van de soms genoemde referenties vind ik echt totaal niet bij B&S passen.

Martijn Grooten (martijng), Saturday, 14 September 2002 08:50 (twenty-two years ago)

alright, ik ben geen B&S-kenner of fan, ken alleen If you're feeling sinister omdat ik die een maand geleden voor 9 euro kon kopen. en ik moet zeggen dat ik 'm a) goed vond en b) niet tegen vond vallen. huh? nou, ik had een nogal lieflijke, slappe hap verwacht en dat was absoluut niet 't geval (=niet tegenvallen). daarnaast is het gewoon een hele sterke plaat. verrassend veel "drive" in de nummers, stuwende kracht, if that makes sense. de reacties hier beoordelend hoef ik dus alleen nog Tigermilk aan te schaffen en niet verder te zoeken om teleurstelling te voorkomen...

willem (willem), Saturday, 14 September 2002 10:01 (twenty-two years ago)

Belle & Sebastian is meer dan een band. Het is een levensstijl, een gedachtengang, het is een soort mens. Van bovenaf lijkt het allemaal vrolijk en springerig, maar dit is de manier waarop pijn en ironie verpakt zijn. Ze zingen Get me away from here I’m dying en I thought she liked me but somehow I was wrong verpakt in een lieve melodie. Het is een band die in dit soort zaken een relativering aanbrengt. Het is een band die een soort bevrijding en uitlaatklep vindt in het maken van muziek. Pretentieus? Zie ze maar eens 1x op het podium en je gaat je schamen dat je dit gezegd hebt. Als ze optreden hebben ze iets kinderlijks, wat het weer erg ontroerend maakt.

Ik was zelf meteen al verkocht. Eind 1997 kreeg ik over de post een bandje van B&S opgestuurd met hierop If You’re Feeling Sinister, Dog on wheels EP, 369 Seconds of light en 2 nrs van Lazy line painter Jane. Dan weet je niet wat je hoort en een paar dagen later bestelde ik al deze albums bij de platenzaak. En wist binnen korte tijd ook een versie van Tigermilk te bemachtigen, gebrand van de gelimiteerde LP op CD. Vanaf toen ben ik alles blijven bijhouden en wat hier ook gezegd wordt: Storytelling is pas de eerste mindere release, maar ook hierop staan een paar pareltjes. Het blijft altijd muziek van een groep jongens en meisjes met een hele stapel instrumenten, die liever met elkaar muziek maken dan met de pers praten en optredens geven. Misschien is het in werkelijkheid wel anders, maar dit beeld past precies bij de muziek en de gedachten in de teksten en bij de levensstijl die de band uitdraagt.

De teksten zijn ook ontzettend belangrijk bij Belle & Sebastian. Vaak beschrijvingen van gewone mensen (nog steeds geen idee in hoeverre het allemaal fictief is). Ik ben nou ook in staat om heel veel voorbeelden te geven wat ik zelf mooi vindt maar dat kan ik het beste aan iedereen zelf overlaten. Maar het is bijv. niet voor niets dat lyrics van The Model in bijna elke recensie werden aangehaald. Waarom mensen Fold Your Hands een minder album vonden heb ik nooit echt begrepen. Wel zonde dat ze het lelijke en mislukte Beyond the Sunrise er op hebben gezet.

Tenslotte was het ook nog een pre dat Isobel in B&S zat want die is ’n schoonheid, heel zonde dat ze er uit is. Heeft misschien niets met de muziek te maken, maar ik wou het toch even noemen.

Onlangs hebben ze nog een Peel Session opgenomen het is te horen dat ze gewoon weer in de goede lijn doorgaan, de band is een liedjesmachine. Ik kan al weer niet wachten op de volgende EP.

Norbert Pek (Norbert Pek), Saturday, 14 September 2002 11:02 (twenty-two years ago)

Ik volgde de Nederlandse pers toen nauwelijks (alleen Opscene - ik kan me niet herinneren dat ze er echt veel over schreven)

in de tijd dat ik in de redactie zat in ieder geval niet. en terecht.

theo (theo), Saturday, 14 September 2002 14:56 (twenty-two years ago)

De teksten zijn ook ontzettend belangrijk bij Belle & Sebastian.

Nee hoor :)
Ik vind het een hele goede band, maar dat heeft echt niets met hun teksten te maken. Die zijn beter dan die van de gemmiddelde band, maar ik let eigenlijk weinig op teksten. In ieder geval vind ik een band niet beter of minder goed als de teksten goed zijn.

de reacties hier beoordelend hoef ik dus alleen nog Tigermilk aan te schaffen en niet verder te zoeken om teleurstelling te voorkomen...

Huh? Daar is lang niet iedereen het mee eens hoor. Ik vind Sinister ook de beste, maar ik vind de platen onderling nou ook weer niet zoveel verschillen. Als je er eentje goed vind is de kans redelijk groot dat je ze allemaal best leuk zult vinden!

in de tijd dat ik in de redactie zat in ieder geval niet. en terecht.

Want? Omdat het te opgewekt was voor de Opscene?

Martijn Grooten (martijng), Saturday, 14 September 2002 16:51 (twenty-two years ago)

Ik vind Sinister ook de beste

Waarmee je onderkent dat de band dus minder aan het worden is?

Roger Teeling (Roger Teeling), Sunday, 15 September 2002 09:34 (twenty-two years ago)

En dat is wat ik bedoelde met 'B&S kan potje breken'. Ondanks dat vrijwel niemand echt over de soundtrack te spreken is, blijft het innerlijk en uiterlijk beeld uiterst positief.
Laat ook duidelijk zijn dat ik niet al te negatief wil klinken trouwens, ik ben gek op B&S, gelijk Ludo: een van de fijnste bandjes van de jaren negentig. Maar dat o zo bijzondere hoor ik er niet in. Er zijn zovele andere bandjes (platen eigenlijk), die ik hoger heb zitten.

Roger Teeling (Roger Teeling), Sunday, 15 September 2002 09:53 (twenty-two years ago)

Waarmee je onderkent dat de band dus minder aan het worden is?

Nee, want ik vind Fold weer beter dan Arab Strap. Beter dan Tigermilk ook.

Ondanks dat vrijwel niemand echt over de soundtrack te spreken is, blijft het innerlijk en uiterlijk beeld uiterst positief.

Ik was daar ook wel verbaasd over, vooral daar de pers een band die ze eerst omarmt heeft met hetzelfde enthousiasme laat vallen. Zelf houd ik over het algemeen niet van negatieve recensies, dus mijn recensie had inderdaad een positieve inslag.

Maar dat o zo bijzondere hoor ik er niet in. Er zijn zovele andere bandjes (platen eigenlijk), die ik hoger heb zitten.

Er zijn op zich weinig bands die ik beter vind. Maar B&S is echt niet verheven boven al die andere bands, wat ik een beetje uit Norberts betoog proef. Er zijn op dit moment een paar honderd bands (schat ik) die ik goed vind. Daar moeten er vijf van bij de beste vijf horen en B&S is daar toevallig een van.

Martijn Grooten (martijng), Sunday, 15 September 2002 10:04 (twenty-two years ago)

...band die ze eerst omarmt heeft met hetzelfde...

moet zijn:
...band die ze eerst omarmt heeft vaak met hetzelfde...

Martijn Grooten (martijng), Sunday, 15 September 2002 10:16 (twenty-two years ago)

Ja, ik ben toch meer een platenman. Tigermilk & Fold... vind ik goeie platen, en dat is het dan. De mythologie in en om een band, hier B&S, doet me verder weinig.
Wat ik ervan zie, is dat bij B&S de lol toch wat is omgeslagen in pretentie. Met beide is niets mis - gezond zelfs, maar bij dat laatste wordt verwacht dat je het waarmaakt ook. Ik ga in zoverre met Theo mee, dat B&S idd een wereld scheppen, zingen over het boek I Fought in a War als persoonlijk verslag (het gelijknamige liedje), wijl het boek in kwestie op een hoes staat afgebeeld, bijv. De karakters waar ze over zingen (Lazy Line Painter Jane), zijn van vlees en bloed lijkt wel, en staan dan ook op foto's (of dat wordt gesuggereerd). Dat maakt het tastbaarder. En aangezien iedere wereld ook minder leuke kanten heeft... Leuk gedaan allemaal, maar uiteindelijk gaat het mij toch om de plaat die ik opzet en die me moet boeien. Daar schort het dan vaak aan - en steeds vaker ook...

Roger Teeling (Roger Teeling), Sunday, 15 September 2002 10:34 (twenty-two years ago)

Ben eerlijk gezegd na 'Fold...' afgehaakt om ongeveer dezelfde redenen als Roger. Op gegeven moment is de koek gewoon op. Of ze moeten weer met iets komen dat fris en verrassend is. Daar staat tegenover dat ik ze nog wel een keer live zou willen zien spelen. B&S als referentiekader? Als iedereen het nog steeds over die band heeft dan lijkt het me zowat onontkoombaar. Alleen kan ik niet zo gauw op namen komen...The Warlocks en Kind Of Like Spitting misschien?

Ariën Rasmijn (Ariën), Sunday, 15 September 2002 11:39 (twenty-two years ago)

Alleen kan ik niet zo gauw op namen komen...The Warlocks en Kind Of Like Spitting misschien?

Warlocks ken ik niet, Kind Of Like Spitting heeft inderdaad in de verte wat weg van B&S, maar mist toch dat luchtige. Het sluit ook wel weer aan bij een Bright Eyes.

Zomaar wat bands die ik op Belle & Sebastian vind lijken: The Aislers Set (de rustige nummers), Acid House Kings, Ballboy, The Lucksmiths, Kicker, Sodastream. Het meest op B&S lijkende nummer (in de zin dat ik ook steeds dénk dat het een B&S-nummer is) is "Chicago New York" van The Aislers Set. Je kunt hier de eerste 30 seconden in RealAudio horen.

Martijn Grooten (martijng), Sunday, 15 September 2002 15:20 (twenty-two years ago)

ik bedoelde maar dat er toch wel een beetje een zweem van pretenties en look how art we are, rond B&S hangt. geen interviews, geheimzinnige foto's. ze hebben de pers zowel gebruikt om een beetje de mythe B&S te creeren.
(in 3 jaar pc ben ik er nog steeds niet uit hoe je puntjes op een e moet zetten.)

Ludo (Ludo), Monday, 16 September 2002 08:24 (twenty-two years ago)

num lock aan. alt toets indrukken. 137 toetsen rechts. voila!

Roger Teeling (Roger Teeling), Monday, 16 September 2002 08:41 (twenty-two years ago)

Nog netter (want dit is de echte HTML-code): ë

ik bedoelde maar dat er toch wel een beetje een zweem van pretenties en look how art we are, rond B&S hangt. geen interviews, geheimzinnige foto's. ze hebben de pers zowel gebruikt om een beetje de mythe B&S te creeren.

Ik vraag me af in hoeverre dit bewust door de band in stand wordt gehouden. Het is ook gewoon de pers die het van elkaar over schrijft. Ze doen wel interviews, alleen niet ontieglijk veel. En ze zijn behoorlijk toegankelijk, na afloop van het Rotterdam-optreden gingen ze gewoon dansen in Nighttown.

Martijn Grooten (martijng), Monday, 16 September 2002 08:47 (twenty-two years ago)

Kom op Martijn!
Ik weet dat je een grote fan bent, maar je moet niet steeds proberen iedere kritiek op de band te weerleggen.
De bandleden zeggen: 'we doen wel interviews.' Nou, ik weet niet waar de flessenhals dan zit, maar de band is niet makkelijk bereikbaar voor interviews. En de bandleider (nog steeds de hoofdsongwriter) spreekt niemand.
De teksten en hoesontwerpen en foto's hebben ze toch heus zelf in de hand, daar heeft de pers weinig mee te maken. En dat de bandleden gaan dansen, wil nog niet zeggen dat de band daarmee toegankelijk is. Interviewen en dansen gaan slecht samen...

Roger Teeling (Roger Teeling), Monday, 16 September 2002 09:10 (twenty-two years ago)

Oké, ik wil niet overkomen als een overdreven fanatieke fan, die geen kritiek op de band kan verduren. Ik was zowat de enige die niet lyrisch was naar aanleiding van hun Haldern-optreden!

De band is inderdaad niet makkelijk bereikbaar voor interviews, maar dat geld voornamelijk voor Stuart Murdoch en iedereen wil natuurlijk vooral hem spreken. Ik geloof niet dat het een principiele keus van de band is om geen interviews te doen (in het KindaMuzik-interview werd daarover wat gezegd - maar die site ligt nu plat). Stuart schrijft overigens wel vaak verhaaltjes op hun website.

Ik zie niet zo goed waarom de hoesontwerpen bijdragen aan een "bewust gecreëerd imago". Of verwacht je bandfoto's op de cover? Het is natuurlijk wel een beetje apart om leden van een andere band op je voorkant te zetten. En dat dansen zegt inderdaad niets, maar ze hebben toen ook gewoon met fans gekletst (ik was er niet bij).

Wat ik vooral wilde aangeven is dat het imago van een "vage band" ook door de pers in stand wordt gehouden, zonder dat de band dat 100% stuurt, zoals hierboven een paar keer werd gesuggereerd. Tot voor de afgelopen Europese toernee werd gezegd dat ze bijna nooit live speelden en dat de optredens (daarom) ook nogal slecht zouden zijn. Dat bleek ook niet waar.

Martijn Grooten (martijng), Monday, 16 September 2002 09:58 (twenty-two years ago)

Ok, KindaMuzik doet het weer, hier is de quote:


Lately, you've been giving more interviews to the press, and there are more pictures of the band. Did you find it hard, now that the band has become more popular, to maintain that type of "media embargo"?
"I suppose we did, but that's not really the reason that we've done more stuff. I think we always did do stuff, but Stuart didn't. In the start, we were only on Jeepster [the band's British label]. Once you start doing deals with other record companies in the world, then I guess they have their own promotion on the agenda. They kind of ask you to do more stuff. I think, compared to most bands, that we have quite an easy time of it when it comes to promotion and that kind of thing. I do remember doing a lot of interviews for the last album. I guess you can always just say 'no'! I think that people think we still have an agenda of not talking these days."

Martijn Grooten (martijng), Monday, 16 September 2002 10:00 (twenty-two years ago)

Akoord, maar dat vage is ook een kwestie van journalistiek bedrijven. Als een band geen feiten afgeeft, kun je ook geen feiten publiceren. Dus blijft het gissen. En dus blijven artikelen over de band beperkt tot gelul in de ruimte.

Roger Teeling (Roger Teeling), Monday, 16 September 2002 10:15 (twenty-two years ago)

Belle & Sebastian, ik vind er geen reet an.

marieke (marieke), Monday, 16 September 2002 11:49 (twenty-two years ago)

Volgens mij kan je niet aannemen dat de band de pers heeft gebruikt om een mythe te creëren. Veel mensen hoorden in de band iets wat ze op deze manier niet vaker hadden gehoord (ook al zoekt iedereen wel referenties maar deze dekken de lading ook niet compleet.) Maar de band wil liever muziek maken dan er over praten. Doen het een enkele keer, en dat is een keuze. Geen vorm van aandachttrekkerij.

En de hoezen: Tigermilk had eerst een oplage van 1000 exemplaren en het was gewoon een schoolproject. Toen hadden ze al een dergelijke hoes dus toen waren ze niet met marketingstrategieën of wat dan ook bezig. Het is wederom iets wat ze gewoon mooi vinden en dat ben ik helemaal met ze eens.

Ik heb zelf na het concert in Rotterdam een tijd met zanger Stuart gepraat en dat was een gewoon vriendelijk sociaal iemand. De reden dat hij niet met de pers praat is omdat hij de muziek niet uittentreuren uit wil diepen maar liever muziek voor zichzelf laat spreken. Persoonlijk zou ik ook wel graag een aantal interview met hem lezen (of doen uiteraard) maar als hij deze keuze maakt hebben we het gewoon te respecteren lijkt me. Niet?

Norbert Pek (Norbert Pek), Monday, 16 September 2002 12:02 (twenty-two years ago)

En met wat kwade wil kun je al het bovenstaande natuurlijk ook uitleggen als een "trucje". Ik denk niet dat dat zo is, maar je weet het nooit zeker. We komen er gewoon nooit uit.

Marieke's "betoog" laat in ieder geval aan duidelijkheid weinig te wensen over. En het rijmt ook nog :-)

Martijn Grooten (martijng), Monday, 16 September 2002 14:18 (twenty-two years ago)

precies! en omdat het rijmt is het waar ;-)

marieke (marieke), Monday, 16 September 2002 15:20 (twenty-two years ago)

Norbert,

mja, ten dele met je eens.
Tigermilk was idd een afstudeerproject, maar de lijn van die plaat - inclusief de hoesontwerpen - werd daarna wel doorgetrokken. Daar is uiteindelijk dus wél door de band over nagedacht.

Ja, ze willen liever de muziek voor zichzelf laten spreken, en ja, dat moet je dan ook respecteren. Ongetwijfeld is dat geen vorm van aandachttrekkerij, maar het trekt de aandacht daarmee dus wel. Dat weet de groep vast ook.
Hoe het ook zij - je komt daar toch niet achter, de uitgelezen kans om je als journalist eens in te graven in de platen en teksten. Dat lijkt in Nederland echter vooralsnog not done. Geen grote stukken zonder interview. Men herkauwt dan kennelijk liever tot in den treure die spaarzame feiten die wel bekend zijn over de band. Een gemiste kans. Temeer daar juist B&S zich hier zo uitstekend voor leent. Maar die lacune wordt inmiddels dan weer steeds meer door de subjectivisten opgevuld. Waarvoor hulde!

Roger Teeling (Roger Teeling), Tuesday, 17 September 2002 07:17 (twenty-two years ago)

Een gemiste kans. Temeer daar juist B&S zich hier zo uitstekend voor leent. Maar die lacune wordt inmiddels dan weer steeds meer door de subjectivisten opgevuld.

Ja! Er zou inderdaad een mooi stuk over B&S kunnen staan op de Subjectivisten-site. Bijvoorbeeld een ontzettende fan (goh, wie zou dat moeten zijn :) ) en iemand die juist niets om de band geeft en die dan dezelfde CD, of de band in het algemeen bespreken.

Het stuk in OOR was inderdaad drie keer niks. Als de band geen interview wil geven, probeer dan in ieder geval een origineel stuk te schrijven. Ga praten met mensen rondom de band. Of met de fans. Dat doen ze met de nu-metal-"scene" ook, en dat leverde best aardige stukken op.

Martijn Grooten (martijng), Tuesday, 17 September 2002 12:59 (twenty-two years ago)

Even tussendoor, omdat ik net terug ben van vakantie en veel B&S heb geluisterd onderweg en omdat ik lees dat hier in ieder geval ook veel liefhebbers (zoals ik) tussen zitten. Noem nog eens wat meer nummers/artiesten/schrijvers waar B&S hun inspiratie vandaan halen? Ikzelf herkende heel duidelijk een zanglijn van in een track van het album Nancy & Lee (Hazlewood), Summer Wine geloof ik. Het kan natuurlijk toeval zijn, en vele vergelijkingen zullen op persoonlijk inzicht worden gemaakt, maar wellicht levert het een aardig verzamelteepje op voor in de auto.. en die andere namen die jij noemde Martijn, zijn dat namen van lang voor, tijdens of na B&S (Sodastream tijdens/na natuurlijk).

sander, Tuesday, 17 September 2002 14:53 (twenty-two years ago)

die andere namen die jij noemde Martijn, zijn dat namen van lang voor, tijdens of na B&S

Allemaal tijdens/na. Al bestaan in ieder geval The Lucksmiths en de Acid House Kings langer dan B&S, dus geen naäpers in dit geval. Die laatsten zijn echt een hele grote tip (The Lucksmiths is meer indie, dat is ook erg leuk, maar misschien meer voor mij dan voor anderen...), je kunt hier een boel nummers beluisteren (vooral Say Yes If You Love Me is heel erg mooi). En als je daar toch bent, luister dan ook eens naar Aerospace, ook zo'n bandje waar liefhebbers van de luchtige popliedjes veel plezier aan kunnen beleven!

Martijn Grooten (martijng), Tuesday, 17 September 2002 19:19 (twenty-two years ago)


You must be logged in to post. Please either login here, or if you are not registered, you may register here.