Roger Waters was magisch (Dark Side of the Moon met de echte maan op de achtergrond). Morrissey was zowaar beter dan in de Heineken Music Hall en op SXSW, maar haalde niet de energie van de Strokes en Primal Scream. Ook Bob Dylan vond ik erg, erg fijn. Verder veel leuke dingen gezien in de Ballroom (tachtigjarige Ruben Ramos en het orkest van Diabeté uit Mali). Ook erg genoten van het Deense WhoMadeWho (deed wat denken aan !!!) en Coldcut in de Metropool. Tool deed me deze keer niet zoveel en Guns 'N Roses was een aanfluiting van jewelste. Oh ja, mijn hoogtepunt na Water en Dylan was toch wel Two Gallants en ook Jenny Lewis en The Watson Twins en die Moldavische songfestivalact en George Clinton met Parliament en Funkadelic. Jammer alleen dat ik Happy Mondays heb gemist. Je kunt niet alles zien.
― Maurice (Maurice), Wednesday, 5 July 2006 12:51 (nineteen years ago)