De Draaitafel: April

In de slipstream van Kid Kishore een lading bhangra gedownload, lekkerrrrr.

Verder veel onderweg maar (soms) al (heel lang) binnen en recent genoten:
R.Y.N. Astral Death (donkere drone/ambient van Troum gast)
Myrath Hope (Tunesische progmetal a la Symphony X, met minstens zo'n goeie zanger en een licht Arabisch tintje)
Secret Chiefs 3 Book Of Horizons (oudje in afwachting van het toch echt aanstonds verschijnende Xaphan, wereldplaat, nog steeds)
Nûs All The Vertical Angels (nog een oudje, wat gezwollen maar wel mooi)
Kaveh Yaghmaei Cold Silence en Scarecrow (Iraanse prog metal, met af en toe rare uitstapjes naar pop... ergens niks bijzonders maar aan de andere kant is Kaveh's stem en gitaarspel toch gewoon erg mooi. Vrouwen mogen blijkbaar wel achtergrondzang doen.. ofzo... wat is het toch vaag geregeld in 'die zandbak' (woorden van Ehsan Jami, wat mankeert dat jong toch?))
Kourosh Yaghmaei Sibe Noghrei (De vader van Kaveh, in 1979 het zwijgen opgelegd en een carrière met kinderen begonnen. Bij versoepeling van de wetten (wel muziek maken maar niet met je giechel op de hoes) zich weer aan progressieve rock/pop gewaagd. Charmant, gezien de situatie bijzonder, en net zo'n aangenaam warm stemgeluid als z'n zoon)
Les Paul & Mary Ford Brazil (Wat een vrolijk stemmende muziek! Moet ik meer van hebben)
Meshuggah obZen (Geweldadig met een zen-achtige rust, (ge)weldadig dus eigenlijk, misschien mijn nieuwe favoriete plaat)
Nihil Nocturne Entheogen (Deel van de opgekomen 'spirituele black metal' stroming. Donkere, en symfonisch, filosofisch ook interessant)
Eat My Fuk Wet Slit And A Bottle Of Whiskey (Niks filosofisch hier, Abscess 'members' die over drank, drugs en natte sneetjes rochelen, viezigheid maar niet zonder humor. Zo kan ik punk wel waarderen)
Beherit H418ov21.C/Electric Doom Synthesis (Elektronisch werk, aangeschaft omdat ik Electric Doom Synthesis nog steeds niet had. Minimaal maar toch met een magische sfeer)
Mike Browning's Inner Workings Trancefiguration (Oud-Morbid Angel en -Nocturnus drummer leeft zich uit, bezeten door geesten naar eigen zeggen, op twee synthesizers. Boven verwachting eigenlijk best goed. Beetje Klaus Schulze enzo maar dan niet zo jaren zeventig (toen Schulze op z'n best was))

Naast de gelekte, nieuwe My Bloody Valentine, kunnen we hier verder gaan.
Come again?

Die Cardini mix is idd fijn. Wighnomy Brothers' Metawuffmischfelge (hun track & (re)mix namen kauwen altijd zo lekker weg ;) is ook een aanrader. Mooi gelaagd, melancholisch en uitdagend (in de zin dat je 'm vaker moet horen voordat je 'm echt, echt gaat waarderen).

Verder:
Natuurlijk Genghis Tron.
Daarnaast veel Talking Heads (Reissues in de ramsj - ik vond Speaking in Tongues altijd een wat minder album maar oh wat was ik fout)
The Doors' LA Woman (Hun beste vind ik. Geweldige combinatie van laidback, bijna luie terloopsheid en fantastische liedjes)
Groundhogs' Thank Christ for the Bomb (Magnifieke engelse bluesrock uit begin jaren '70)

* John Zorn - Filmworks XIX: The Rain Horse. Mooimooimooi. Rob Burger op piano, Greg Cohen op bas en Erik Friedlander op cello. Ik vind het niet erg dat eerste keus (duo Courvoisier/Feldman) geen tijd had om deze muziek op te nemen.

* John Zorn - The Dreamers. Leuk, maar gezien de Zorn-overdosis van de laatste paar maanden teveel van het goede. Hoogtepunt is een ode aan Lou Reed, waarin Marc Ribot ook goed zijn stijl nadoet/ eer aandoet.

*Bar Kokhba - Book of Angels: Lucifer.
Hoe fijn. Meer van hetzelfde maar fantastisch goed gedaan. Dit is de winnaar van de drie.

*R.E.M. - Accelerate. Drie sterke openers, vlak voor het einde nog een oprisping ('Horse To Water'), maar verder niet fantastisch, maar ook lang niet slecht. Backing vocals van Mike Mills, eindelijk weer.

*Stephen Malkmus - Baltimore (t beste nummer op Real Emotional Trash).

*Rabih Abu-Khalil - zacht kabbelende hangmatmuziek, met Arabische en Afrikaanse muziek. Denk Ry Cooder, Bill Frisell en aanverwanten.

...met Arabische en Arikaanse *Invloeden*.

Come again?

http://www.dejoker.be/Images/Joker.jpg

LOL. 1 April! Kon het niet laten. :)

ik dacht ook even WTF. ;)

ah lekker debatje nu op op NL1. integratie en terrorisme samen in elke zin :)

LOL. 1 April! Kon het niet laten. :)

OMC, de forumnar - ik had beter moeten weten ;-)

ah lekker debatje nu op op NL1.

Ben het nu al zat, tot wellicht Wilders eens ergens opdaagt waar ie uitgenodigd wordt. Vooralsnog alleen gehoord "wel gevraagd maar wilde nie".

Doe mij maar Triggerfinger! Gruizige Belgen spelen het zweet in je naad.

Net lag de nieuwe Asva in de bus en die is niet mis!

overuren voor:

portishead - third
motorpsycho - little lucid moments

portishead maakt gewoon de beste plaat in hun bestaan, klaar. veel afwisselender (vooral ritmisch) en experimenteler, en dan beth gibbons die de lat voor de term hartverscheurend nog iets hoger legt. moet nog verder bezinken om er meer over te kunnen zeggen.
motorpsycho is helemaal terug in vorm waarbij het nu voor het eerst is gelukt om de live-improvisaties op plaat door te laten klinken. vier nummers in een uur, veel improv-jam dus, maar ook sonic youth, pop, ambient, verassend veel motorik (onbedoeld een zeer mooi eerbetoon aan klaus dinger), vleugje allman brothers en vooral een flink doorstomende motorpsycho die niet meer zo hard hebben gerockt sinds trust us. en de nieuwe drummer is een baas.

verder flink aan de machinefabriek met prachtige albums als music for intermittent movements, fabriek + fabriek en weleer. groot artiest.

oh ja, en natuurlijk waaarrrbriiinnggeerrrr!!!!

Ondertussen opgepikt in de uitverkoop bij JW-Broek.nl.

Faust - The Faust Tapes. Mafkees doet Faust weg! :) 45 minuten aan elkaar geplakte krautrock waanzin. Prachtig.

Arvo Pärt - De Profundis. Ah ja Pärt, dan moet ik toch altijd denken aan sneeuw. Wel veel voor in één zit maar zo na een harde dag werk heerlijk om bij weg te spacen, zitten sowieso een paar minimale pareltjes tussen (tenzij ik die gedroomd heb.)

Porter Ricks - Porter Ricks. Dit album kwam in '97 net iets te snel na het fabuleuze Biokinetics om meteen aan te schaffen, nu toch maar meenemen. Begint best wel suf en dan in een coole beweging wordt de plaat steeds vuiger/vager en eindigt het weer in totaal radicale Porter Ricks dub.

Hihi, JW-Broek.nl sales 2:
Dick Raaijmakers - Complete Tapeworks (disc 1 gehoord, soms fraai maar een suite is wel zware kost)
[Cheb i Sabbah - La Kahena (Marokkaans, dat had ik niet verwacht, wel erg mooi)
Badawi - Jerusalem Under Fire (paar tracks die ik hoorde waren veelbelovend)
Sœur Marie Keyrouz - Chants sacrés de l’Orient (tradition melchite) (Hemels, Christelijke Libanese kerkzang)
OOIOO - ∞8∞(エイト) (Speels en vrolijk)
OOIOO - Kila Kila Kila
OOIOO - Feather Float
Mick Karn - The Tooth Mother (Prachtige plaat, laatst de tape weggeknikkerd maar nu lekker op cd)
En mijn nederige stulp is in duisternis gehuld door het arriveren van:
Keiji Haino - Tenshi no gijinka (Had ik al jaren in mp3, maar nu pas écht geluisterd: erg mooi!)
Keiji Haino - Beginning And End, Interwoven
Keiji Haino - I Said, This Is The Son of Nihilism (Een hoogtepunt uit 's mans oeuvre maar ook al lang OOP)
Keiji Haino - A Challenge To Fate
Fushitsusha - Gold Blood
Fushitsusha - The Caution Appears

En dan ook nog binnen:
Frank Zappa - Buffalo
Frank Zappa - Wazoo
Deathspell Omega - Manifestations 2000-2001
Deathspell Omega - Manifestations 2002 (is 'np', lekker ouderwetse black metal chronologisch en stylistisch tussen Inquisitors of Satan en Circvmspice in)

...en nog wat spul waar een professionele mening over geformuleerd moet worden... (waaronder eerdergenoemde Asva)

Ik verveel me dit weekend iig niet. :)

hier heeft de familie Slipknot, Nine Inch Nails, N*e*r*d en Cornelius aanschaft. Ik zelf hield het op Amusement Parks on Fire (maal 2) Julie Doiron en nog wat dingen waar ik later wel op terugkom :) (nu vergeten haha)

@ Martijn B.
hoe vind je die Zappa reissues? Die drums zijn op Buffalo helemaal naar voren gemixt (en terecht!). Beter dan die kille, digitale kit van Chad Wackermann. Die Buffalo is wat curieus wel, helaas weinig gitaarwerk van Zappa.

Zijn toch geen reissues? Ik moet Wazoo nog horen, maar Buffalo klinkt erg prettig. Ik heb me nooit zo gestoord aan die drumsound, maar Colaiuta is wel een interessantere drummer. Als ik meer gitaar wil zet ik Trancefusion wel op. ;)

Ze gaan er wel steeds beter uitzien die Vaulternative releases, binnenhoesjes en boekjes enzo.

nee, geen reissues idd, maar een 'new release' is 't ook niet...
Ik ben benieuwd wat er nog gaat komen in die Vaulternative serie. Er zit niet echt lijn in wat ze uitbrengen (er lopen allerlei series tegelijk), en de kwaliteit variëert ook gigantisch. Qua gitaar vind ik 'Imaginary Diseases' echt heel erg goed, ik hoop dat ze meer van die toernees gaan uitbrengen.

Wazoo disc 1 is tot nu toe ge-wel-dig!

mmmm mijn favoriet is het staartje van cd 2...(al is de rest ook bepaald niet verkeerd).

Ook aan de nieuwe Motorpsycho natuurlijk... En nu kan ik op mijn beurt Bas volmondig beamen :) Warbringer is begin mei trouwens in de Benelux (Dordt, Zaandam, Hasselt) als support voor Napalm Death.
En voorbereiding Motel Mozaique... Midnight Juggernauts afgezegd :( Goldfrapp zal toch wel komen? Wat een plaat! Beter dan Pet Sounds!

Hood - Home Is Where It Hurts
degelijk ep'tje rond een van hun beste nummers. In elk geval de beste plaat (Cold House)

Frostparade - Hikikomori
Hadden 't in de Maart draad hier al over.. Welnu, het hoempa-orkestje is er! Al is het vrij onopvallend. Check daarvoor "In Town Again" en het dissonant toeterend eindigende "Onestep forward, four steps back". De zangeres bleek echter ook voor mij onvindbaar, eerste luisterbeurt dacht ik ze te horen, maar 2e ronde was ze weer verdwenen (heel misschien in Make Waves)
de laptop is wel te horen in de ietwat koelere, mid-fi productie. (beats, synths) Maar verder goed als altijd.. I walk the street like G.I. Joe, (I wish I was a) Christian man.. en de fraaie lo-fi (toch het beste) afsluiter Hug You Till Your Face Turns Blue.

Stonerider - Three Legs of Trouble
Southern rock/AC/DC-type ding. Niet zo goed als Dirty Sweet - want: platter - maar de boogie is ruimschoots aanwezig. En het gaat om de boogie.

Dax Riggs - We Only Sing of Blood and Love
Zanger uit Louisiane, zit ergens tussen Mark Lanegan en Danzig in. Plaat is een beetje wisselvallig, maar 'I Didn't Know Yet What I'd Know When I Was Bleeding' gooit hoge ogen in mijn persoonlijke Song van het Jaar.

Witch - Paralyzed
Stuk punkiger dan de vorige. Ik ben er nog niet helemaal uit.

Verder:
Madrugada - Madrugada
Earth - The Bees Made Honey in the Lion's Skull
Calvin Harris - I Created Disco
Warbringer - War without End
Graveyard - Graveyard

Nog meer binnengekomen:
Shadow Music Of Thailand LP met supergave Thaise gitaarmuziek uit de jaren zestig.
Bollywood Steel Guitar De klapper die ik verwachtte, zeker met een zekere kennis van het Bollywood canon.
Bush Taxi Mali De enige Sublime Frequencies titel die ik nog miste omdat ik nooit zo van de Afrikaanse dingen was, middels de onvolprezen Éthiopiques serie en de minder bekende maar minstens zo mooie Zanzibara serie bovenop de eerdere twee LP releases van SF (Group Inerane en Group Doueh toch aan het ontdooien en het rijtje compleet gemaakt.

M83 - Saturdays=Youth. Na een keer beluisteren, mwaaaaaahhh. Begint glorieus en daarna is het een beetje laveren tussen pop en space. Die jaren 80 obsessie is weer leuk geweest. :|

Concept 1 - 96: CD/VR. Na die Hawtin documentaire deze maar meteen voor de verzameling aangeschaft. Vond het destijds veel te kaal, nu is het glorieuze minimaldub. De reissue van vorig jaar (geremasterd door Stefan Benke, techno nerds!) zodat je ook Thomas Brinkmanns Variations erbij krijgt. Moet er eigenlijk wat voor de site over schrijven maar ik beloof niks.

Julie Doiron - Desormais
superbescheiden en superlief :) Vido zou wel 'ns gelijk kunnen hebben dat dit 'r beste plaat is.. Al had de reprise van Tu Es Malades wel veel langer moeten duren (en ontaarden in een waar Postal Service dansnummertje) Maar goed, dat had misschien niet gepast op een fluisterplaat, waar elk zweefje van wurlitzer, orgel of sample perfect geplaatst is :)

Zea - Kowtow To An Idiot
Als 15-jarige stuurde ik altijd fanboimailtjes naar artiesten. Zo ook een keer naar Zea, omdat ik niet op hun concert in de PARA kon komen (want ik moest naar Hans Liberg.. geen grap) Goed, een beetje genant allemaal, maar de 15-jarige had 't goed gezien. Zea = de bom. ;)
Dit kun je met recht een "Neder(indie)pop-klassieker" Alles klopt vanaf het kaftje. De eerste 6 nummers zijn verbluffend goed. Rudy! en Kiss and Dissapear.. en de melige grappen in Library of Genes ("do i have to pay for it? No man this is library, just take it" oid)
Had eigenlijk a la dEUS in Vlaanderen op een voetstuk moeten worden (euh) gehesen, nou ja. :)

The Mountain Goats - Heretic Pride
Net aan begonnen, maar moet nu alweer gniffelen. WEER lijkt de man nu eindelijk een minder plaatje te maken, vocaal niet in al te beste doen.. En weer warmt de plaat per luisterbeurt op, tot vertrouwde kwaliteit. 't Orgeltje werkt goed.

Gisteren ontdekt op Motel Mozaïque: Yura Yura Teikoku. Fantastische Japanse space/krautrockers. Superstrakke minimalistische ritmesectie (de bassist speelde op een gegeven moment minutenlang één noot) en daaroverheen spacen.

Booka Shade - The Sun and the Neon Light.
Hun vorige Movements vond ik middelmatig en dus werd die meteen groter dan Allah. Had eigenlijk weinig hoop vooraf maar zowaar op een zonnige lentedag is dit precies wat je nodig hebt! Als Villalobos een geverfd VW busje is waar de hasjdampen uit komen is Booka Shade een glimmende, degelijke, doorgefokte BMW. Dwz mooi geluid met hun typisch gevoel voor ruimte waarmee ze zich zelfs wagen aan zoiets als liedjes. Dat is meestal vragen om problemen maar The Sun and the Neon Light doet me een beetje denken Jam & Spoons Tripomatic Fairytales de 2008 editie, zonder het trance hippie E geneuzel. Rare gestroomlijnde technopop.

Verder die Jennifer Cardini mix braaf aangeschaft. En met This Is Our Music! (moooooiiii!) een bijdrage geleverd aan Ornette's pensioen.

nieuwe m83 wilde ik op eerste gehoor direct wegsmijten want teveel jaren 80 wave/aor zonder weerhaakjes, maar bij nadere beluistering is het toch weer heel heel heel erg verslavend. doet me denken aan junior boys op een of andere manier. helaas wat minder shoegazen en spacen dan op de voorganger, maar de liedjes zijn ondanks het nooit aflatende eighties-pastiche gevoel eigenlijk gewoon perfect.

The Black Dog - Radio Scarecrow. Ben net over de helft. Mind blowing. Comeback van de eeuw. :) Het is weer 1994!

Nu we het toch over 1994 hebben: de nieuwe Orb is ook weer ouderwetsch Van Zwevenstein.

Mmm, die vind ik dan weer niet zo goed. :) Vooral die zang..bbrrrr. Vond het juist zo lekker gaan op Kompakt.

(heb die Black Dog nu helemaal beluisterd. Indrukwekkend hoor. Nu al een van de must-have's van 2008.)

Supergrass - Diamond Hoo Ha
Opzouten alle tweederangs Britpopbandjes, de koningen zijn terug met hun beste plaat sinds In It for the Money. Zo hoort zomerse Engelse rock te klinken. Niet als die botontkalkende meuk van bv The Kooks.

Gem - New
Tsja, dan kom je met een Supergrass-achtige plaat net als Supergrass zelf... Beetje saai en overgeproduceerd dit, maar wel een paar aardige singles. Zoiets als Jet of The Vines zeg maar.

http://content.answers.com/main/content/img/amg/pop_artists/P18458U6364.JPG

Danny Federici dood :( Hungry Heart weer 'ns draaien dan maar :)

Demo's voor de 'nieuwe' Metallica...

Klinkt als een fullblown Duyvisfuif...

http://faunigena.blogspot.com/2008/04/vangelis-papathanassiou-fais-que-ton.html

RIP Danny. Kocht vorige week voor een prikkie Tunnel of Love - prachtige orgelpielerij in "Tougher Than The Rest"...

Tunnel of Love moet ik nog altijd luisteren (maar die plaat heeft een nare familiaire voorgeschiedenis)

2x gerommel in de marge (van grote namen):
Loose Fur - Loose Fur
debuut van Kotche/O Rourke en Tweedy.. In tegenstelling tot hun 2e is dit echt zij-project werk. Beetje prutsen op d'n gitaar, wat noise erbij, verkouden zangers. En toch eindeloos vaak gedraaid, opener en akoestische gitaar-slot zijn 't best.

Broken Social Scene - Bee Hives
typisch Ludo om dan juist deze van de band in de kast te hebben staan (en verder niets)
Ambient-gerommel, wat halve ideetjes en schetsjes (zoals op de sticker aangekondigd) en dan natuurlijk de beste reden om de plaat te kopen: Lover's spit, in de versie die ook zo mooi in de film Half Nelson zat.

Crystal Castles – Crystal Castles
Laverend tussen agressieve electrotrash en de soundtrack van een lieflijke platformgame, geschikt voor alle leeftijden. Doorspekt met geluidjes die men wel kent van het diamantjes rapen in games zoals Digger, Giana Sisters etc. De schreeuwnummers zijn het kikkendst! Vormde de aanleiding voor het installeren van de Turrican 2 loader-tune als belmelodie die, oa doordat ik het niet laten kan 'em ook te luisteren zonder dat m'n telefoon gaat – nee, niet in het openbaar vervoer, gewoon thuis of in bekend gezelschap -, ervoor zorgt dat mijn mobiel één tot twee dagen minder eerder leeg is dan voorheen.
Wel een beetje gehypt heb ik de indruk. Daar leent de muziek zich dan ook voor, al weet ik niet precies waarom.

Fuck Buttons – Street Horrrsing
Missing link in noise. Noise, een genre waar ik een hang naar heb door z'n fysiek maar waar ik me nooit écht in heb verdiept door de naar mijn mening toch vaak té conceptuele aanpak binnen het genre: kabaal prefereren boven muziek (ik besef me dat ik er door het ontbreken van die verdieping best wel eens naast zou kunnen zitten). Fuck Buttons maakt met Street Horrrsing lawaai én muziek, een dik gelaagde koek van overstuurde synthesizerstrings (vanwaar toch 'Fuck Buttons'?) die transformeert in 'melodie'. Mooie melodie. Muziek zelfs. Goed, heel goed.

The Microphones - The Glow, Pt. II
JW was zo goed mij zij promo-tje te schenken.. Vraag me af of ie het heeft vervangen door 't origineel. Heb zelf talloze keren in de winkel gestaan met dit album, maar uiteindelijk nooit gekocht. Terecht is mijn conclusie deze week, al weet je 't nooit met zo'n ingewikkelde, unieke plaat. Het geluid met die die wiebelende akoestische gitaren is fantastisch, maar echt goede liedjes (of "momenten) zijn er eigenlijk niet, behoudens The Moon natuurlijk, dat is en blijft een supernummer.

Verder vooral naar de nieuwe Motorpsycho geluisterd. Ik weet 't nog niet. Zeker beter (met meer plezier/enthousiasme ingespeeld) dan die vorige, dat wel.

John Zorn (Secret Chiefs 3) Book Of Angels Volume 9: Xaphan
Die zal nog flink doorklinken in mei en wellicht m'n jaarlijst halen. Een reserve omdat de eerste indruk nogal overdonderend is. Simpel en direct was het plan, maar Trey heeft daarin behoorlijk gefaald. :) Echt koptelefoonwerk, volgestouwd met alle Peter Thomasesque productie trucs en de Joodse basis ligt onder een laag (niet allemaal tegelijk, maar meer per thema) van Arabische, Turkse, Perzische, Italiaanse, Ethiopische en Azeri sferen, en zelfs een tikje Asva in het laatste nummer. Opvallend veel ruimte voor improvisatie (wat wel in lijn ligt met Zorn natuurlijk) en een paar momenten die ouderwets SC3 (NT Fan, eigenlijk) klinken.

John Zorn (Bar Kokhba) Book Of Angels Volume 10: Lucifer
John Zorn The Dreamers
John Zorn Filmworks XIX: The Rain Horse
Dan is dit allemaal gesneden koek, Zorn op z'n allervriendelijks.

Trinacia Travel Now Journey Infinitely
Enslaved + Fe-Mail pakt anders uit dan Enslaved + Jazkamer. Enslaved speelt een soort minimale gestripte, ietwat tribale, versie van zichzelf en Hild en Maja voorzien dat van ontsporingen. Vooral als Maja gaat zingen tot groots effect. Angstaanjagend zelfs, vooral toen ze het hoogzwanger deed op een metalfestival, daar trokken een paar blackies wit van weg.

Lugubrum albino de Congo
Veel strakker georganiseerd dan het Sun Ra meets black metal experiment van De Ware Hond. Toch ook tamelijk bizar met een soort geinverteerd thema van black metal, koloniaal Kongo en albino's.

The Glow Pt. II... heel veel gedraaid indertijd maar sindsdien nooit meer. Als ik 't me goed herinner beginnen heel veel nummers met hetzelfde geluid, een soort bescheiden scheepshoorn oid. Mooie plaat, orkestrale lofi. Beetje rommelig maar ik hou wel van collageplaten. Opvolger Mount Eerie is een stuk concreter maar zeker niet minder sterk in het creeren van een heel eigen wereld. Roger Teeling heeft daar voor de subs nog wel eens iets moois over geschreven.

De laatste Sun Kil Moon is wel weer mooi.
Sun Kil Moon - Moorestown

maar sindsdien nooit meer

precies ;) echt een plaat die vooral goed is om iets slims over te schrijven :)

"Laat ik 'm weer eens opzetten", dacht ik vanavond. Na een paar nummers: "Oh ja, leuke plaat". Ben nu net weer over de helft (waar ik 'm indertijd 'los' vond gaan) en ja hoor, godverrrr, wat een plaat! Ik zit er weer helemaal in :)

Nieuwe Sun Kil Moon is inderdaad weer heel fraai. Rustig op je in laten werken.
Zie ook uit naar het komende My Morning Jacket album, livemateriaal (SXSW) klinkt zeer veelbelovend. Zanger blijkt een heul fijne kopstem te hebben!

- Hadouken! De debuutplaat is er eindelijk en hij is iets minder speels dan het eerdere werk, maar nog altijd errug, errug wreed. Erg subtiel gemaakt ook, let eens op de bliepjes achterin "Driving Nowhere". Veel maatschappelijke relevantie, ook. Kom ik nog op terug.
- Shameboy. Ik ben nog steeds aan het denken waar ik de filters uit het titelnummer eerder gehoord heb, maar wat klinkt het geweldig! Betere Belgische electro heb ik sinds Goose niet gehoord, geloof ik.
- De Midnight Juggernauts. Kruising van Justice, Air en David Bowie; ik was er vorig jaar al compleet aan verslingerd (ook de minder catchy tracks zijn groeiers). De debuutplaat is nu ook in Nederland uit, en de CD2 hier is anders dan de Australische. Jeej, nog meer tracks! Het artwork is trouwens wel weer van lagere resolutie dan de wallpapers die ik van de bandsite gehaald heb...

Kelpe - Ex-Aquarium

"Is dit Boards of Canada?" vroeg ik de jongen in de cd-winkel. "Nee, maar het lijkt er wel op: downtempo electronica met verrotte synths", was het antwoord. Check vooral "Whirlwound" (ja, ook de titels zijn BoC).