Nirvana

en nee, de wereld wordt er niet beter van... Alle Menschen werden Brüder van Beethoven wacht ook nog steeds op effect.

ik heb ook een tijdje, na groot fanzijn, een ontkenningsperiode gehad... maar ze mogen er zijn de heren...
Muzikaal gezien heb ik door nirvana toch wel `het licht´ gezien...

Ze hebben voor mij en vele leeftijdsgenoten tal van deuren geopend, en ja, wellicht ook weer gesloten... en zo´n band staat maar eens in de zoveel jaar op...

betere bands zijn natuurlijk altijd te vinden, als de deur een maal openstaat

Conclusie: Nirvana heeft zijn geluid nooit helemaal kunnen perfectioneren.

The Pixies. Cobain heeft ooit toegegeven dat hij met Nirvana eigenlijk alleen maar Zwarte Francis en consorten aan het imiteren was.

"I would've preferred Nirvana still releasing albums instead of Pearl Jam"

Oe, de tweespalt was te voelen in de zaal he he he.

Bleach is een wereld-album met stuk voor stuk erg goeie nummers en nog een standaard evergreen/meezingertje in de vorm van About A Girl. Ik vond het toen een gave plaat en dat vind ik nog steeds. Smells Like Teen Spirit sloeg bij mij in als een bom, maar geef wel toe dat je snel uitgeluisterd raakt op Nevermind, veel te ééndimensionale productie. Heart Shaped Box hadden ze eigenlijk beter onder de naam Albana of Nirlac uit kunnen brengen.
Ik heb nooit begrepen dat bands als Soundgarden tot genregenoten werden gerekend. Vind ze stuk voor stuk verschrikkelijk met als topper Alice In Chains en zie de link met Nirvana niet echt. Nirvana is veel meer punk dan de doorsnee rock van hun zgn genregenoten.
En qua invloed? Volgens mij is elke major nog steeds op zoek naar een band die maar enigszins aan de populariteit kan tippen van Nirvana. Hoeveel bands wel niet zijn opgericht na het horen van Nirvana, hoeveel bands wel niet beïnvloed zijn door Nirvana. Je kunt het misschien ook van andere bands zeggen maar door Nirvana ging het hele balletje rollen. Door Nirvana werd de indie gitaarrock onder de mensen gebracht. De VPRO heeft ooit een leuke documentaire gemaakt over het fenomeen Nirvana, ik weet niet of iemand die nog heeft, wil 'm graag hebben. Als iemand mij eruit weet te pikken zou grappig zijn ;)

En daarom vind ik Nirvana (en ook wel een beetje Mudhoney) een ongofelijk stuk beter dan Pearl Jam, Alice In Chains en Soundgarden. Ik heb al in geen tijden naar hun platen (in mijn geval vaak nog bandjes..) geluisterd, maar ik vind Bleach en Nevermind denk ik het best. Nirvana heeft ook wortels in de Olympia-indie scene (rond K records/Beat Happening etc.). Niet dat ze dat een betere band maakt, maar het verklaart wellicht waarom ik ze goed vind. Het nummer Polly Pereguin dat Beat Happening samen met de Screaming Trees heeft opgenomen klinkt als een soort missing link tussen Beat Happening en Nirvana.
Wel typisch dat er veel meer bands lijken te zijn die muzikaal door Pearl Jam en consorten zijn beinvloed (en misschien moet ik mijn opmerkingen over invloedrijk daaorm hetzien). Voorzover ik me ooit in "neo-grunge" heb verdiept klonk dat vooral erg Pearl Jam. Al is het wel aan Nirvana te danken dat Sub Pop nog steeds (ten onrechte) als grunge-label door het leven gaat.

Kurt Cobain had welgeteld één tattoo: het logo van K-Records.
Tenminste, zo ging het verhaal.

Nee hoor, ik vond Nirvana prachtig, net als Soundgarden en Alice In Chains. En ik vind het eigenlijk nog steeds wel, ware het niet dat ik hun platen nooit meer luister. Ik vind zelfs Superunknown van Soundgarden de beste plaat die in die tijd uitkwam. Stukken beter dan Ten, Nevermind of Dirt tezamen.

Het typerende aan grunge is inderdaad de zware, groovende sound met een duidelijke Black Sabbath invloed. Tegenwoordig is die zo algemeen geworden dat het niet meer opvalt, maar Poison, Bon Jovi en Def Leppard hadden dat echt niet.
Maar The Melvins en Earth zijn natuurlijk nog veel gruiziger dan Mudhoney.

Juistem.

Nee, dat ben nou eens volstrekt met je oneens, Martijn. En voor de verandering meen ik dat bloedserieus :) Luckygate is te erg voor "leuk".

Ja, houdt dat nou eens op?! Ik lees het subjectivistenforum om nieuwe dingen op te pikken en op de hoogte te blijven (en heel af en toe poog ik er ook een gefundeerde mening tegenaan te gooien), en dit soort geneuzel begint irritant te worden.

Inderdaad leuk om via google dit forum te vinden. En misschien, als ik voldoende onbekende namen kan spuien en vaak genoeg 'indie' zeg, dat ik gezellig mee kan doen met de discussie. wie weet...

Je doelt op dat hitkrantniveauachtige, abonnementsgelddoenterugvragende, minderwaardigere artikel in de laatste OOR zeker? Waarin "kopstukken" uit Nederland Muziekland hun volkomen overbodige en voorspelbare licht laten schijnen over het Cobeen fenomeen?

"Ik vond het volkomen tof wat hij deed, het was zo compleet anders"
"Ik moet eerlijk bekennen dat ik toen wel een traantje gelaten heb"
"Wij doen dat ook [tekstschrijven], niet eromheen draaien of zogenaamd poetisch doen, maar zeggen waar het op staat"
"Hij voelde zich klote en het is niet vreemd dat hij aan de drugs ging"

En dan heb ik pas 10% van de overbodige quotes behandeld...

tad vond ik toen ook een geweldige band, maar daar snap ik niets meer van als ik inhaler nu opzet.

heel erg denk ik. niet voor mij overigens. in mijn vorige baan werkte ik nauw samen met een collega die twee jaar jonger was dan ik. hij was 19/20 toen Nevermind uitkwam. voor hem sloeg de plaat in als een bom.

in mijn beleving was de plat net een jaar te laat. in 1988 al kwam de debuutplaat van Soundgarden uit en een jaartje later buzz factory van Screaming Trees. You've Living All Over Me en Bug van Dinosaur Jr hadden toen al een plekje in mijn hart verloren.

en toen gebeurde het: een opeenvolging van spannende momenten. eerst met Last American Virgin van Skunk en met Fromohio van fIREHOSE. daarna een bandje waarop een vriendin in de US verbleef wat singles had opgenomen: Alice In Chains, Mudhoney, Swallow, Green River, Nirvana en vooral Mother Love Bone. nu bezat ik Bleach van Nirvana al maar de plaat belande eerlijk gezegd niet vaak op de draaitafel. en toen werd het 1990. met:
Apple van Mother Love Bone,
Louder Than Love van Soundgarden,
Scavenger van Walkabouts,
Facelift van Alice In Chains.
de dood van Andrew Wood (zanger MLB) en datzelfde jaar nog:
Temple Of The Dog van Temple Of The Dog.

natuurlijk beperk ik me nu alleen tot de Amerikaanse noordwestkust. hoe zulk een jaar nog te evenaren, laat staan te overtreffen?
eerlijk gezegd doet 1991 haar best. ga maar na: Soundgarden maakt z'n beste plaat (badmotorfinger), evenals Screaming Trees (Uncle Anesthesia), Every Good Boy van Mudhoney is aardig, Pearl Jam (ontstaan uit Green River en MLB) komt met Ten en Nirvana met z'n tweede plaat Nevermind.

voor wie in die tijd de Seattle scene al intensief volgde hebben die laatste twee platen in eerste instantie niet eens zoveel impakt. Pearl Jam klinkt lang niet zo goed als Temple Of The Dog en MLB, Nirvana's single 'Smells Like Teen Spirit' is al tijden te horen op de legerradio's in Europa maar slaat nog niet aan. tot later dat jaar. Nirvana en Pearl Jam breken massaal door. in Europa en Amerika.
de 1992 plaat van Alice In Chains (Dirt) wordt een groot succes en Stone Temple Pilots debuteren ook succesvol. de film Singles met grunge als muzikale omlijsting is de hit en laat een nieuwe generatie jongeren zien.

wat dat betreft zijn Nirvana en Pearl Jam de boegbeelden van een nieuwe generatie die voortrazen over een weg die anderen hebben gebouwd. niet allee in Amerika slaat grunge aan, ook de europese jeugd heeft er nieuwe idolen bij (al sloeg de film hier niet echt aan geloof ik). de opkomst van ruige compromisloze gitaarrock zat er al tijden aan te komen maar breekt dan pas definitief (westerse) wereldwijd door. dat is de verdienste van Nirvana en Pearl Jam maar ook van al die anderen daarvoor.

persoonlijk vind ik de platen van Nirvana en die van Pearl Jam de zwaksten die de hele scene heeft voortgebracht. buiten het onvolprezen Brad natuurlijk. voor dienst Shame kun je mij dag en nacht wakker maken.

http://www.giantbomb.com/news/kurt-cobain-versatile-front-man/1669/

Giant Bomb User of the Minute skrutop posted this video of Guitar Hero 5 on the boards this morning. It's a bunch of footage of Virtual Kurt Cobain doing a bunch of stuff that Real Kurt Cobain would have probably needed two shotguns to cope with.

On one level, this is kind of hilarious, and it's definitely a testament to the graphical quality of Guitar Hero 5 that seeing V-Cobain sing a Bon Jovi song, or seeing him make rap poses while mouthing Flavor Flav's words seems so absolutely wrong on so many different levels.

ha weer een klasse-post van mij daarboven.
(en nog steeds met mezelf eens)

Die van mij vind ik ook wel raak eigenlijk...;)

this topic started before I was even born👍

https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/bf/f2/9c/bff29c147aa1e3658ee87c13ff7ddb75.jpg

"Nirvana, man did they suck, back in our days when we were young there were REAL bands"

Grappig, ik blijk ook nog gereageerd te hebben in dat draadje, en ik sta er nog steeds achter.
Wat een armoede om deze band als een soort muzikaal hoogtepunt van de 90's te zien...

is there consensus on the best book about Nirvana? is it Azerrad's "Come As You Are" or are there other contenders?