Ground Zero

Ja, de laatste tijd weer wat meer tijd voor het verleden aangezien dec-jan altijd een soort pruimentijd is voor nieuwe muziek. Veel krautrock geluisterd. Vorig jaar heb ik bijna alleen maar naar nieuwe muziek geluisterd met wat Roxy Music als uitzondering. Ik ken het nu allemaal wel. Sowieso vind ik muziek voor pakembeet Revolver niet zo interessant kwa pop en jazz voor Africa/Brass vind ik ook eigenlijk ouwe lullen muziek. Satie en Debussy wil ik verder nog wel eens opzetten. Het hangt eigenlijk een beetje af van wat er op het moment uitkomt of je wat fondsen overhoudt voor oud werk.

me aan het verdiepen in New Order & Orchestra Baobab. (dat is voor mij al oud.. )

:)

Ives en Cage klassiek noemen getuigt eigenlijk al van een zeer hedendaagse blik op het muzikale verleden. Dat noem je gewoon moderne muziek. Bach, da's pas echt klassiek, en absoluut geweldig. Geef mij dagelijks de Goldberg variaties, in de legendarische uitvoering van Glenn Gould. Verder ben ik erg bezig met Wagner, en roep nou niet meteen Hitler, daar kon Wagner ook weinig aan doen. Der Ring des Nibelungen blijft geweldig, alle 14 cd's (van het Kruidvat) die deze opera omvat. Rachmaninov en Mousorski maken erg mooie piano muziek, en ik ben dol op de balletten van Tjaikovsky. Ik raad verder de 9e van beethoven aan, veel pianowerk van Mozart, alles van Prokofjev (niet alleen Peter en de Wolf), en eigenlijk gewoon alles van Bach.

Verder laat ik iedereen genieten van Andrew WK, Millionaire en tal van andere zaken. Ik ben nog steeds verliefd op de hele cd Rockin' the Suburbs van Ben Folds. Wie nog meer?

Ives en Cage klassiek noemen getuigt eigenlijk al van een zeer hedendaagse blik op het muzikale verleden.
Nou Erik dan mag je wel eens de schrijver van m'n boek onder handen nemen. ;-) "The History of American CLASSICAL Music" geschreven door Struble. *Tijd* speelt geen rol. Er wordt nu nog klassieke muziek gemaakt. Het woord slaat niet zozeer op de tijd waarin het gemaakt werd. Het is de compositie die telt, en waar zou je hen anders in plaatsen? Pop muziek?

Hoe heet die schrijver, dan bel ik hem eens op. Ik herinner me colleges over muziekgeschiedenis waarin omwille van het onderscheid tussen traditie, moderniteit en postmoderniteit niet gesproken meer mocht worden over klassiek als het moderne of postmoderne componisten betrof. Maar ja, what's in a name, de componisten zijn erg de moeite waard. Mag ik uw aandacht verder nog richten op het atonale werk van Schonberg?

Hmm ach het kan me allemaal niet zoveel schelen. Wie heeft gelijk? Niemand/Iedereen.
Schonberg? Zeg meer. Ik ben een en al oor.

Wie er gelijk heeft? Ik betwijfel of ik dat zou kunnen zijn, zo slim ben ik nu ook niet weer. Ik denk jouw schrijver het heeft over Klassieke muziek om in de Amerikaanse behoefte aan geschiedenis te voldoen. Dat hebben ze namelijk niet, althans niet zo veel als de oude wereld. Als voor hen muziek dus buiten de jazz- en pop-idiomen valt (incl. country, rock etc.) dan wordt het al snel klassiek genoemd. En van mij mogen ze. Wie ben ik eigenlijk om verwarring te gaan stichten ;-)

Bas Ickenroth schrijft in zijn subjectivisten-artikel over Feldman dat dit net als Cage, Ives, Gorecki etc. contemporary music of new music wordt genoemd. Hij noemt dit een nietszeggende term, inderdaad net zo nietszeggend als Amerikaans Klassiek. What's in a name, that which we call a... bla... toch is contemporary in ieder geval chronologisch meer correct, de term klassiek suggereert een traditie en een geschiedenis die niet bestaat.