artiesten en ethisch geweten

Dan kom ik toch weer uit bij Godspeed You Black Emperor en het Constellation label, de hele Constellation website staat van voor tot achter vol met hun idealen en overtuigingen, het waarom van deze dingen etc. Of ze daadwerkelijk zo idealistisch zijn laat ik in het midden, met de nog verse switch tussen 013 en Effenaar vanwege sponsoring waar de Godspeed mensen het niet mee eens zouden zijn geweest.

Neemt niet weg dat ze in ieder geval ergens voor lijken te staan, en er alles aan doen om datgene uit te dragen en zich te profileren als radicale leftists.

Blijft moeilijk hoor (zie mijn Phonem review laatst op kindamuzik - sorry effe een plug voor mezelf ;). Aan de ene kant mag ik dat gebaar van Damien wel, of misschien bevalt die stilte me die daarna viel (zo zitten mensen dus in elkaar, nee hoor lekker met je coke-harses doen alsof er niks aan de hand is). Aan de andere kant: het grenst toch altijd aan narcisme. Zelfs als het een authentiek gebaar is van Damon. Tsja je kan Boner daarvoor bedanken, die heeft het idee van politiek en pop echt naar de verdoemenis geholpen. Blijft natuurlijk voor mij het probleem dat politieke pop meestal rete saai is (en ik weet wel het lijstje waarmee iedereen op de proppen komt, meestal heb ik toch het idee "wie ben JIJ dan om dat effe uit te leggen?")

heb toch nog maar even mijn nu.cult.03 stukje voor kindamuzik op http://www.cut-up.com gezet. het geeft mijn mening weer over artiesten en geweten. al klinkt het wel weer erg hoogdravend zo.

Het wordt zo snel hypocriet he. Het is haast niet mogelijk om bekend te worden zonder enige steun van grote bedrijven, zonder hen zul je tot in lengte van dagen je linkserige teksten uitspuien over je eigen vrienden in het lokale punkhol. Helaas bereik je met hypocrisie des te meer: als Bono (of nog beter, maar onrealistischer. Britney Spears ofzo) zich uit zou spreken tegen de Afghanistan-bombardementen dan zou dat veel meer mensen aan het denken zetten dan die jongen van de Gorrillaz.

Fugazi houdt geloof ik ook vrij sterk vast aan haar eigen idealen (maximum-concertprijzen enzo) en zo zijn er vast veel meer. Helaas hebben de meesten ook niet zoveel keus. Je kunt pas weigeren in 013 te spelen of voor Sony te tekenen als ze je vragen dat te doen.

bas, dat verhaal dat gsybe! niet in 013 zou willen spelen, is een tijdje geleden al onjuist gebleken. ze hadden gewoon al eerder afgesproken dat ze in de effenaar zouden spelen, die datum, en de programmeur van de effenaar herinnerde ze daaraan. dit stond een tijdje geleden in oor. ik geloof het wel, aangezien eind 2000 al geruchten gingen dat gsybe! 12 april in de effenaar zou spelen (en de 13e in 013, fwiw). uiteindelijk werd het alleen in 2002, en niet in 2001.

"of zijn dit soort uitspraken van muzikanten in een postmoderne geglobaliseerde wereld out of order?"

vind ik niet. waarom zouden muzikanten hun mening over dit soort zaken niet uit mogen dragen, en andere mensen wel? zelf heb ik er in ieder geval weinig moeite mee, zolang het maar niet op zijn bono's gebeurd.

bas, dat verhaal dat gsybe! niet in 013 zou willen spelen, is een tijdje geleden al onjuist gebleken. ze hadden gewoon al eerder afgesproken dat ze in de effenaar zouden spelen, die datum, en de programmeur van de effenaar herinnerde ze daaraan. dit stond een tijdje geleden in oor.

Oh, okay. Dank je, deze info had mij nog niet bereikt. Een raar verhaal was het sowieso. Ik zal in ieder geval met volle teugen van het optreden gaan genieten, hoop ik.

als een artiest zijn politieke mening in een interview uitdraagt vindt ik het nooit zo interessant, maar als het in de muziekteksten zit vind ik het al wel wat oprechter.

wat is de beste politiek geladen song?

Zo uit het niks, zeg ik: 'Welcome to the Terrordome' van Public Enemy. Al blijf ik erbij dat het betekenisloos zou zijn zonder Chuck D's stem, als een profeet straight uit het Oude Testament, daar concureert hij nl. mee, niet zijn collega rappertjes.

"Masters of war" en al die andere van Bob Dylan?

"White Girl" van Heavens To Betsy. Een van de weinige politieke/geëngageerde nummers waarin het probleem (nl racisme) bij de zanger(es) zelf wordt gezocht. Veel polietieke nummers (vooral die heel naieve) hebben toch snel dat vingertje he.

The (International) Noise Conspiracy vind ik altijd wel tot denken aan zetten. En ze zijn niet zo humorloos bezig als veel andere radicale bands. Michael Stipe schijnt ook goed bezig te zijn. Hij schijnt ongeveer even veel te doen aan goede doelen als Bono zonder constant daarvoor in de spotlichten te moeten staan.

Prima als artiesten hun meningen geven, al zijn ze meestal niet zo verrassend. Dat Gary Numan en -zo dacht men ooit- The Spice Girls niet Labour, maar de Tories steunden, was zo ongeveer wel de meest schokkende ontdekking over politiek <--> artiesten van de laatste jaren.

Wat goeie politieke boodschappen in teksten betreft: ik dacht ook meteen aan Public Enemy (maar dan aan "Fight the Power" -- Elvis en John Wayne die er van langs krijgen, het prachtige 'Most of my heroes don't appear on no stamp'...) -- al moet je oppassen met dat soort expliciete nummers, denk ik.

Consloidated bijvoorbeeld, ging nog wel eens over de schreef: pamflettisme stond voorop, niet de muziek. En een goeie mening verpakt in een slecht nummer bereikt natuurlijk helemaal niemand.

Ik houd ook wel van nummers die hun politieke boodschap enigszins verbergen. Voorbeeldje: "The Flowers of Guatemala" van de REM-cd _Lifes Rich Pageant_. Over de CIA-bemoeienis met de anti- democratische staatsgreep in dat land, al hoor je dat er niet meteen aan af.