Draaitafel: Oktober

Zal ik deze maand maar de honneurs waarnemen? Okay.

Jan Garbarek - Witchi tai to. Garbarek wil ik al jaaaaren uitchecken maar het kwam er maar niet van. Dit is een hele mooie vroege plaat, al had ik iets anders verwacht, nl. verstilde poolvlakte jazz ipv de betere Coltraneïstiek.

Juliana Hatfield - How To Walk Away. Blijf braaf haar nieuwe platen luisteren en ze stelt eigenlijk nooit teleur. Ook hier weer een hoog percentage mooie liedjes en de gebruikelijke terugval in rijmelarij.

Popnoname - Process part 095 Vier track voorproefje van het Surrounded by weather album. Werkelijk fantastisch, een van de betere dingen die ik in 2008 heb gehoord. Trance is sinds de dictatuur van de nazi trance brigade een scheldwoord geworden en dat is jammer want ergens kan het dít, inventieve metapop maken.

Fred Ventura - Disco Modernism. Frederico is een ouwe Italo koning die door de Clone en Bunker collectieven op handen wordt gedragen en dus was het de hoogste tijd voor een overzicht met hier en daar een Alden Tyrell remix. Zo gedateerd als rosse Armani pakken met schoudervullingen en bij elke track denk ik eerst "getver" en na twee minuten juichend "zo maken ze ze echt niet meer!"

wilde zelf Sun Ra eens checken (Koen Schouten gaf in de Volkskrant wat tips, die ik ergens had neergekrabbeld en die nu pleite zijn) maar ik heb ook nog Beach Boys Holland en al die platen van Sinatra klaarstaan. ;)

WEL gehoord.

De Kift - Hoofdkaas
de replay value van een Kiftplaat is niet enorm. Als een theatervoorstelling. Niet dat ze hier niet goed op dreef zijn. Het slotnummer dat van melancholisch naar dronken uitbundig gaat is 't best.

Le Loup - The Throne Of The Third Heaven Of The Nations' Millennium General Assembly
beetje vaag geneuzel met Sufjan-banjo. Wel aardig hoor. De titel lijkt bizar, maar google en ontdek een prachtige wereld van outsider art, met 'n concierge die op zijn vrije avondjes van afval (en visioenen) God's troon bouwt, ondertussen een dagboek schrijvend in kriebeldekrabbel schrift wat tot op heden niemand heeft ontcijfert. (ik geloof dat het nog het meeste op Rwandese dwergpymeenschrift leek. Ofzo)

en ook nog wat Martha Wainwright tweede op cd (valt toch wel mee moet ik knorrig toegeven) en Benji Hughes (cool als Sebastien Tellier, muzikaal niet vergelijkbaar verder)

Celano Baggiani Group - Nothing Changes
Vanuit Nederland opererende jazz-Argentijnen. Ze zijn goed in rustige, vaak zelfs een beetje lullige themaatjes sluipend laten overgaan gefreak en dan net zo sluipend weer terug.

Tom Petty - Full Moon Fever
Dé ultieme middle of the road rockplaat?

James Jackson Toth - Waiting In Vain
Het echtpaar James en Jex Toth is freakfolkgroep Wooden Wand, doomrockgroep Jex Toth en countryrockgroep James Jackson Toth. Beetje pastiche-achtig soms, maar veel vaker die echte jarenzeventig gouden gloed. Neem bijvoorbeeld 'Doreen':

wilde zelf Sun Ra eens checken

Atlantis, The Magic City, Cosmic Tones For Mental Therapy en Black Myth zijn allemaal aan te raden. Beste ingang is op zich Lanquidity, maar die is niet helemaal representatief voor de rest, dat je het weet. ;)

The Magic City vind ik wel een mooie titel zal 'm binnenhalen.

ik vergat nog..

Clare & The Reasons - The Movie
de film is die van Dorothy. En Clare is 't meisje in sprookjesland. Lief piepstemmetje, suikerspinnen-orkestratie (van o.a. Van Dyke Parks) maakt een geslaagde plaat. Met name het enige Franstalige (slot)nummer Pluton :)

Carpenters - Horizon
Voor een euro uit de kringloopwinkel. Niet hun beste (of meest verkopende plaat) Wel mijn eerste kennismaking. Verrek Karen heeft geen piepstemmetje! Maar een diepe (best geile) jazzy stem. Kant b pwnd kant a. (Happy is mijn favoriet)

The Haunted Versus + Collateral Damage
Ja, lekkerrrrrrrrrrrr. Hard is toch beter.

Pietro Grossi Musicautomatica
Enore Zaffiri Musica per un anno
Allemaal zeer uitgedacht maar toch zeer luisterbaar, vooral die Zaffiri is erg prettig.

Mario Bertoncini Arpe eolie
Wonderbaarlijke klanken van wind en snaren, maar vooral Instantanee II giert spookachtig elk mogelijke New Age-associatie uit je hoofd. Huilende witte wieven die angstaanjagender klinkt dan menig black metal bandje.

Virus The Black Flux
Definitief geniaal bevonden.

The Merrymen Just For You
Carribean surf, ofwel zonnige Shadows.

ik begin juist een beetje te twijfelen aan die the haunted. beetje te rechtlijnig en te weinig afwisselend. juist die diversiteit en durf maakten the dead eye zo goed. maar ik zet hem nog eens op, wellicht dat het bij een volgende beluistering weer op zijn plek valt.

Concertagenda update:
Mic B had de programmeur van Worm gesproken en Lightning Bolt zou vrij zeker naar Worm komen. Niet dus, de Nederlandse optredens zijn in Vera (05/11) en Occii (04/11). En het is 2-0 voor Amsterdam, want Occii heeft op 09/11 ook het enige Nederlandse concert van Birushanah.

Rotterdam slaat terug met 02/11 Disfear, Doomriders en Anaphylactic Shock in Baroeg (dus dat is meer 'Rotterdam' dan Rotterdam) en binnenkort natuurlijk Torche/Pelican en These Arms Are Snakes/Russian Circles in Waterfront. En morgen natuurlijk Secret Chiefs 3 in Worm. Dat dan weer wel.

Update-der-updates deze week: David Byrne komt liedjes spelen van David Byrne & Brian Eno, op 24 maart volgend jaar in Vredenburg. Van Byrne's website:

David Byrne comes to raise the hair on your arms and the sweat on your palms. Eno and Byrne have made a new record, Everything That Happens Will Happen Today, their first in 30 years—the formula was lost, but now it has been found. Byrne and Eno began their artistic relationship in the late seventies with 3 Talking Heads albums, followed by their groundbreaking album My Life in The Bush Of Ghosts. Songs from all of the above will be performed in this concert, but not in that order.

Ik ben benieuwd of Tina Weymouth nog haren in haar hoofd heeft na de combinatie van de frases 'Songs of David Byrne & Brian Eno' en 'late seventies [...] Talking Heads albums'.
Het belooft hoe dan ook wel 'wat' te worden zo te zien en bijkomend voordeel is dat Byrne's blog altijd weer op bijzonder prettige wijze wordt vlot getrokken als hij op tour is.

Oyeah! Hopelijk live wat meer peper in de songs dan op de plaat (al helpt vaak luisteren zeker) maar ben vooral erg benieuwd naar het live spelen van materiaal van My Life etc.

Jammer dat ik Torche live niet kan bijwonen, lekkere plaat is dat.

wat meer peper in de songs dan op de plaat (al helpt vaak luisteren zeker)

Koptelefoon is zeker een aanrader in deze. Ik ga wel naar Torche als het even meezit, misschien kunnen me ze live wel overtuigen, en anders is Pelican sowieso al de moeite meer dan waard. Hoe is het doorgaans met de avondklok gesteld in Waterfront (er speelt nog een band begrijp ik)?

Vanavond Secret Chiefs 3, morgen Secret Chiefs 3 en overmorgen ook Secret Chiefs 3. 8)

Hoe is het doorgaans met de avondklok gesteld in Waterfront

De laatste tijd behoorlijk goed.

Anticiperend op de wijze waarop de avondklok van OCCII doorgaans is ingesteld, kan ik gelijk door naar mijn werk. Handig.

runhild gammelsaeter - amplicon
ai. weet niet zo goed wat te zeggen, klinkt als niets anders. noise, improv, metal, folk, ambient, maar dan wel alsof het gemaakt is door dochter van scott walker; weet ik veel. kan niet eens zeggen of ik het echt mooi vind (had ik bij the drift van scott walker in het begin ook), maar fascineren doet het van de eerste tot de laatste noot. het zuigt me naar binnen, moet blijven luisteren. vrolijk wordt het nergens, maar ik kan ook niet zeggen dat het intens dreigend is; het is meer dat het zo abstract is dat het normale referentiekader niet meer voldoet.

david holmes - the holy pictures
ik was altijd al bijzonder gecharmeerd van zijn soundtrack werk (zeker voor out of sight van soderbergh), en deze soloplaat zonder bijbehorende film is ook weer bijzonder mooi. neu!, jesus and mary chain, stereolab, brian eno, beetje shoegaze, bedekte fluisterzang; lekkere plaat hoor.

cynic - traced in air
kan me nog niet pakken. ik heb focus nogal hoog zitten, dus wellicht waren de verwachtingen wat te hoog. niet dat het slecht klinkt, maar duidelijk is wel dat er meer prog en minder jazz en metal in het geluid is geslopen. niet persé een goed ding.

klaus schulze & lisa gerrard - farscape
vooralsnog klinkt dit vooral als kitscherige ambient met kitscherige opera/soundtrack zang, waarbij die twee dingen ook al niet willen matchen (en dat ook nog een 2 cd's lang), maar ik heb al verschillende stukjes gelezen waarbij de schrijvers met eenzelfde initiele mening na meerdere beluisteringen uiteindelijk op een heel ander oordeel kwamen. blijven toch gewoon nog even ons best doen toch?

@Bas

klaus schulze & lisa gerrard - farscape
vooralsnog klinkt dit vooral als kitscherige ambient met kitscherige opera/soundtrack zang, waarbij die twee dingen ook al niet willen matchen (en dat ook nog een 2 cd's lang), maar ik heb al verschillende stukjes gelezen waarbij de schrijvers met eenzelfde initiele mening na meerdere beluisteringen uiteindelijk op een heel ander oordeel kwamen. blijven toch gewoon nog even ons best doen toch?

Ik zou zeggen: bespaar je de tijd. Schulze is toch een beetje de ouwe bard geworden van waar hij eerst maestro in was. Dat hij al zijn analoge apparatuur goeddeels in de garage laat staan tegenwoordig, en vooral werkt met te-gek-weet-je-wel software helpt ook al niet. Kitsch, en dat is het. Wat Germano in dit project zag is me een raadsel.

runhild gammelsaeter - amplicon

Maar dit, dit is geweldig! In plaats van een dochter van Scott Walker komt mij alleen maar Nico in het zicht. Als reïncarnatie in het doom-tijdperk, met een draaglijk vleugje Diamanda Galas. Angstaanjagende plaat, die je inderdaad helemaal meezuigt. Maar ik deel je mening: het valt buiten elk referentiekader. En is daarom voorlopig buitengewoon intens en boeiend.

Germano moet natuurlijk Gerrard zijn.

maar ik kan ook niet zeggen dat het intens dreigend is

Als je de perfecte gaswet als onderwerp neemt voor je teksten ('Void') zal dat niet snel gebeuren...

The Hold Steady is ziek en komt niet naar de Melkweg volgende week. Jammer, maar aan de andere kant moet Stay Positive bij mij nog steeds indalen, dus later is ook wel prima eigenlijk...

Frank Sinatra - Sings Rodgers and Hammerstein
best een obscure release eigenlijk. Wikipedia (toch vrij uitgebreid over Sinatra) heeft er niet eens een entry voor. Het begint met a capella werk met Sinatra + koortje.. Ben toch blijer met het orkestje van later. (Hello, Young Lovers!)

Michael Chion Requiem
Electro-akoestische klassieker op vinyl heruitgegeven, zeer fraai.

Box Studio 1
Na de liveshow dacht ik: geweldige avond gehad, maar ik weet nog niet of ik er opmamen van wil hebben. Ja dus.

Nils Økland Straum en Bris
Heerlijke Scandinavische sferen al eeuwen op m'n lijstje en nu eindelijk besteld.

Richard Pinhas & Merzbow Keio Line
Beiden zijn al vaak in verschillende duo's aangetreden wat niet altijd even gunstig uitpakte, maar deze combi is zeer succesvol.

Portugal. The Man Censored Colors
Goed gemaakt, maar het doet me echt helemaal niks, terwijl ik meestal wel val voor die melancholiek psychedelische sound. Geeft me een onrustig "er mist iets, maar ik weet niet wat" gevoel.

Castanets City of Refuge
Weer flink vervuild met halfbakken knutselmuziekjes, maar als het goed is... brok in de keel en natte oogjes.

David Bowie - Young Americans
niet dat ik er iets over te zeggen heb. N.a.v. de aftitelingen van Manderlay en Dogville. Het titelnummer is ook het beste nummer. Nooit fan van Bowie geweest, maar dit is atypisch, dus toch 'ns proberen. En ja wel leuk. Beetje "nep" misschien ergens, maar dat is vast een rockistische opmerkingen.

Guruh Gipsy
Eén van de vreemdste dingen van de laatste tijd, progrock uit Indonesië. Moogs en ARP's naast gamelans. ELP op Bali, ofzoiets... bizar.

Extra leuk: Guruh is een zoon van Soekarno.

http://img56.imageshack.us/img56/1672/esmeraycopycp4.jpg

Esmeray
In afwachting van de Ersen LP op Finders Keepers een nieuwe ontdekking van meer funky seventies arabesk. Een Turkse, zwarte zangeres die m'n aandacht trok in de last.fm suggesties voor artiesten als Kamuran Akkor en Bergen. Moogs, Rhodes, funk bas en disco beats naast de gebruikelijke slicke violen. Een een omfloerste een smartelijke stem, prachtig! Hoera dat Türküola de archieven aan het uitspitten is, dus naast een Derdiyoklar dubbel cd ook een Esmeray dubbel cd.

Is er eigenlijk ook Nederlandse jaren zeventig pop met zoveel groovy Moogs en creatieve strijkersarrangementen?

Oh, en kan iemand mij platen van de Zangeres Zonder Naam noemen uit de tijd dat de Hammond orgel nog modern was? Vroeg Of Laat is een favo hier maar de verzamelaar die ik op slsk vond heeft toch ook wel veel nieuwer (en platter) werk.

het Hammond orgel natuurlijk, hoewel daar tegenwoordig anders over gedacht wordt.

Voor de Zangeres Zonder Naam zou ik gewoon naar de rommelmarkt gaan. Daar heb je meer kans op succes en kun je direct aan de hoes zien of het goud (= oud) of fout is.

Ik me in het verleden voor vragen over (mp3s van) nederlandse artiesten wel eens begeven op het forum van Avro's Steenen Tijdperk. Beetje merkwaardig forum waar iedereen roept naar welke mp3s ze op zoek zijn en anderen die vervolgens toesturen. Vol met mannen die in de jaren zestig zijn blijven hangen.

Ja, dat vlooienmarkt idee had ik al. :)

Maar aan de titels zie ik niet zoveel, dus dan is het open op voldoende info op de hoes. Meneer Cor Steyn staat ook op de verlanglijst.

Die moet je sowieso op elpee! Vanwege die kop.

http://fotos.marktplaats.nl/kopen/8/6f/F65Wu82GHKDUr+sYPSg7DQ==.jpg

Precies! Zo maken ze ze niet meer. :D

jullie hebben toch allemaal wel mijn geniale stukjes over Cor Steyn op The Gone Wait gelezen? :) (misschien was 't r maar 1.. even zoeken)

http://thegonewait.blogspot.com/2006/09/omas-platenkast-cor-steyn-and-his.html

Cor Steyn heeft een fascinerend uiterlijk, hij lacht, maar ziet er verder uit alsof hij elk moment dood neer kan vallen.

Het mooiste is als ze in veronderstelling zijn easy tunes te maken maar door dat orgel op regelrechte spookhuis muziek uit komen. :)

Daarbij, er komen soms werkelijk bizarre geluiden uit zo'n ding, er zit veel meer in dan die bekende gruizige roterende leslie dingen (ook niet per se verkeerd) maar shit, bij The Three Suns zit ik soms echt te stuiteren van die outer space dingen.

(halverwege gaat ie los)

Clipje is natuurlijk wel meer het bekende geluid.

vond 't begin toch sexier. ;)

Ooh jongens, die nieuwe Marit Larsen, wat een drooooomplaat... Doris! Dolly! The hills are alive with the sound of music!

Mijn tip van de maand: Simon Bookish - Everything/Everything
Concept album over informatie en wetenschap...nee, wacht even...klinkt als logisch vervolg van Eno's Before And After Science met hulp van Philip Glass.

The hills are alive with the sound of music!

Die associatie komt vast niet alleen door de muziek.

http://i212.photobucket.com/albums/cc275/vinny_ngo/00-marit_larsen-the_chase-2008-cove.jpg

Mijn tip van de maand: Simon Bookish - Everything/Everything
Concept album over informatie en wetenschap...nee, wacht even...klinkt als logisch vervolg van Eno's Before And After Science met hulp van Philip Glass

ah die ligt hier op de te recenseren stapel.. over een paar weekjes :) ben benieuwd.

Bookish, genoteerd.

Over synthesizers gesproken; ik las laatst in the Wire(t) een interview met Ben Edwards aka Benge, een fanatieke analoge synthesizer verzamelaar. Heeft vorig jaar een album uitgebracht, Twenty Systems, waarop een synthesizer uit ieder jaar van 1968 tot 1987 (toen de computers de boel overnamen ;-) gebruikt is om een track te componeren. Soms lijkt 't een geluidstudie, dan wordt er meegespeeld met een vage scififilm, vaak wordt er een melancholish (all in the ear of the beholder natuurlijk) sfeertje gecreëerd en af en toe ontstaat er een heerlijk stemmig melodietje (1975 Moog Polymoog). Leer hoe ze klinken, de Moogs, Korgs, Yamaha's, ARP's etc. Vette aanrader. Vond 'm overigens lastig te vinden, maar Selectadisc (UK) heeft 'm op voorraad. Naast Matmos de leukste analoge synthesizerplaat van het jaar. (meer tips in deze richting zijn overigens zeer welkom).

@billy: Gewoon de juiste hoes gekozen ;) Maar is het nou Noorwegen of Kentucky?

Die Benge was al opgevallen in de Wire.

Ersen
Ik had al een mp3 collectie van alle singeltjes, maar een LP van Finders Keepers is uiteindelijk toch cooler.

had iemand Flying Lotus - Los Angeles al genoemd? Lijkt me dat er wel fans voor zijn hier. Beetje Madlib/J Dilla, maar die zijn hiphop en dit is toch meer electro/Oizo/Daedelus.

Zie vorige maand. ;)

Errr, augustus zelfs. :(

haha Wie Zeit fliegt.

krallice - krallice
jaahaa! black metal gespeeld door avantgardisten. mensen van orthrelm, dysrhythmia en the flying luttenbachers wagen zich aan pure black metal met alle bekende ingrediënten, maar doen het net effe anders. de vocalen zijn meer wanhoopsgeschreeuw dan boosaardigheid, de drums zijn stiekem veel technischer dan op het eerste gehoor lijkt; echter de gitaarriffs zijn van dusdanige onaardse klasse dat leviathan met 300 km/u voorbij wordt gevlogen en nooit meer wordt omgekeken. en prachtige melodieën, tjonge zeg. als het niet zo'n afgezaagd cliché was zou ik zeggen: plaat van het jaar.

Zou nog eens moeten luisteren, maar ik kreeg al geen kriebels bij het cv (alhoewel ik OV wel erg goed vind), maar net als bij Pyha kan ik me nog niet vinden in de poeha rondom Krallice.

Girl Talk - Feed The Animals
Het begint een beetje een trucje te worden (goh nu pas?) Maar zodra ie Fleetwood Mac begint te samplen (in Let Me See You) vind ik toch wel weer geweldig. :) (Daar vloeien ook nog de Jets met M.I.A samen en de Cranberries doen ook lekker mee)
elk nummer kun je ook nog op zichzelf loopen merkte ik, wel cool, maar 't zegt toch ook wel wat. het blijft een verzameling samples bijeengehouden door stampende beats en schreewende rappers.

Hehe, fijne pose ja. :)

Inmiddels:
Darkthrone Dark Thrones And Black Flags
Iets serieuzer dan de vorige, maar nog net zo hard rockend.

Peste Noire Mors Orbis Terrarum
Collectie demo's die eerst op cassette was verschenen, maar toen ik eraan toe was 'm te gaan bestellen was ie OOP... en niet lang erna kwam ik erachter dat m'n cassettedeck het inmiddels niet meer deed. Nu een rerelease op 2LP. Fijn hoor.

Iets serieuzer dan de vorige

Uhm, 'Hiking Metal Punks', 'Grizzly Trade', 'The Winds They Called the Dungeon Shaker'?

"As far as we know no modern metallers were harmed during the recording of this album, BUT, one can always hope." :)

Haha, qua geluid bedoel ik. Het klinkt wat boosaardiger, ondanks de onzin teksten. :)

De last.fm friend taste chart configuration thingy (klik op het plaatje om je eigen te maken); mijn beste lastfm/subsvriendje heet geen Martijn maar Joris! Ludo loopt echter stevig in met zijn rochelvervuilde charts:

http://www.oznamko.eu/tastechart/userimages/?id=3157

Joris is een allemansvriend:

http://www.oznamko.eu/tastechart/userimages/?id=3176

Leuk, kunnen we meteen zien wie de grootste banketletter heeft :) Ik weet trouwens niet hoe deze chart berekend wordt.

Simpelweg compatability scores, me dunkt.

Niet dat de werking daarvan me duidelijker is. :)

Joris is een allemansvriend

Dat valt tegen:
http://www.oznamko.eu/tastechart/userimages/?id=3178

Inderdaad. :)
http://www.oznamko.eu/tastechart/userimages/?id=3175

Tjonge, ik dacht als er iemand geen 100% compatibiliteit scoort is het txIXta wel. Mijn nr. 1 haalt slechts 77% en die valt ook nog eens simpel te verklaren met de woorden "kathleen" en "edwards".

Ik heb ondertussen Radio OMC maar aangezet om die 3% naar de 4% te tillen.

Ja, maar zoals gezegd snap ik weinig van. Had lang als belangrijkste buren Turken die uitsluitend Turkse arabesk draaiden. Ik vind een Chinees met wie ik Albanese pop, Anadolu rock en Lollywood deel ook interessanter (als smaakdingesovereenkomst, niet per se persoonlijk ;) ) dan iemand met wie ik enkel black en doom metal deel.

Ik ben nooit buur van mijn buren om de een of andere reden. En mijn smaak schijnt ook nogal Fins te zijn...

ik ben vooral goeie vriendjes met de Badmintone-crew (zelfs een 100%je)

http://www.oznamko.eu/tastechart/userimages/?id=3180

en mijn baas bij File Under natuurlijk (desintbestaat) :)

Sinds de make-over van last.fm kijk ik dus echt nooit meer naar mijn buren... Zag gisteren nog wel een leuk nieuwigheidje bij de top listener charts: Hyram listens to Marit Larsen 1% of the time, mostly to "Only A Fool".

Die Bibliotheek moet gewoon naar onderen. Het pretendeert vanalles op voorraad te hebben wat er dan niet is (hoewel soms toch verrassend wat ze wél hebben).

Sinds de make-over van last.fm kijk ik dus echt nooit meer naar mijn buren

Zelden inderdaad...heel erg jammer dat.

Komt ie dannn...

http://www.oznamko.eu/tastechart/userimages/?id=3183

een welgeteld 0% overeenkomst met martijn thinksmall ;-)

http://www.oznamko.eu/tastechart/userimages/?id=3184

http://jogshuttle.files.wordpress.com/2008/10/jgshttl03.jpg

wat nieuwe muziek voor uw Last.fm statistieken, ik heb weer een netlabel ep'tje dat teringhard komt. ofzo. Geen metalinvloeden overigens, sorry ;)

lees erover en download 't subiet ici: http://jogshuttle.net/releases/03-background-radiation-false-start-ep/

Fujiya & Miyagi live @ Vera
Een concert waarbij de band niets anders doet dan hun platen vlekkeloos en zonder extra's naspelen, de leden stoicijns hun ding doen en bijna geen interactie is met het publiek, gaat meestal niet als memorabel de boeken in. Bij deze ultracoole Engelse dancekrautrockers werkt het juist uitstekend. De instant-hits zijn van zichzelf al geil genoeg, zo blijkt (Uh!). En komt er bijvoorbeeld ook volop ruimte voor de fluisterzang en onzinteksten van David Best ("Stella Artois mixed with beefburger", "vanilla, strawberry, knickerbockerglory", "no more pussyfooting with you"). Het lijkt erop dat ze zichzelf ook buiten de studio steeds serieuzer nemen, want er staat een échte band op het podium. Electronicaman Steve Lewis sticht op een prettige manier verwarring in het groovende fundament van bassist Matt Hainsby en drummer Lee Adams. Het gitaarspel van Best pookt de boel af en toe nog eens flink op, zoals in 'Knickerbocker', waardoor ik het gevoel krijg naar een rockband te kijken. Of is het toch een soort dance? Ik weet het niet. Een zalige verwarring van ruim zeventig minuten was het wel.

Spandau Ballet - Journeys to Glory en The Human League - Reproduction
De gladde (wereld)hits zijn nog ver weg, Sturm und Drang en Koudeoorlogdoem des te dichterbij. Fraaie ontdekkingen.

The Whip - X-Marks Destination
Een band uit Manchester die dance met gitaren combineert, dan is de link naar Happy Mondays snel gemaakt. Ik denk eerder aan New Order, zoals duidelijk te horen in wat de bassist doet. Maar ze kijken ook verder dan hun Noord-Engelse neus lang is: het spel van de gitarist doet me aan Television denken. Volop retro dus. Gecombineerd met hemelbestormende technoclimaxen levert dit een fijne plaat op vol opgeleukte popliedjes. Wat ik het probleem vind met dergelijke bands is dat er vaak een halve nicht ueberhip staat te doen achter de microfoon. De zanger van The Whip heeft hier geen last van: hij zingt als een rockzanger en heeft hier de stem ook voor. Heerlijk.

Mogwai - The Hawk is Howling
Ik dacht dat er na tien jaar weinig meer te halen zou zijn bij de heren. Zoals te verwachten is er de spanningsopbouw, de hard/zacht dynamiek en de orenschijnlijk simpele melodieen. Toch zit de meerwaarde in subtiliteit, onderhuidse spanning en vooral de louterende sfeer die overheerst, vooral in nummers als Local Authority en Kings Meadow. De heren zijn nog steeds niet voor één gat te vangen.

download 't subiet ici

Bij robotp0rn.de ?!

gna had ik niet eens gezien, wist niet dat de Duitser achter dat netlabel ook andere hobbies had ;) Maar don't worry geen naaktfoto's met snorren in 't bestandje hoor. :)

best een leuke site hoor trouwens dat robotp.. stiekem even gekeken :)
b.v. wie wil er nou niet zo'n tafel:
http://robotporn.de/wp-content/uploads/2008/05/8.jpg

Hoe kan een robot nou een snor hebben, Bert?

En ben je met een snor wel echt naakt?

Coole site, coole EP :) Heb je remixjes van de oude draaitafeldraad ook meteen even met terugwerkende kracht neergehaald.

Mogwai - The Hawk is Howling

"So, what’s up with the title of the album, The Hawk is Howling? Is this the
next instance of a band strapping a saddle onto the dead horse (pun
intended!) of zoological/biological source material for the creative
process? Guess again, assholes! For that easy fix, you’ll have to wait two
minutes for Kristen Schaal to form a band (or walk into any local club
tonight).

Don’t get me wrong. I am a fervent animal lover, and I regard nature as
something useful for certain forms of creativity. But for fuck’s sake, can
we give the shit a goddamned rest when it comes to music? That’s exactly
what the members of Mogwai were thinking when they cooked up the concept
behind these four words! Momentarily forgetting that they themselves are
named after a fake animal, the Scots devised a subtly satirical attack upon
this insufferably irritating trend.

When compared to a grackle or a female cardinal, a hawk might be
considered dignified and beautiful. But when placed among its predatory
contemporaries, this raptor becomes the Wal-Mart of Order Falconiformes. One
doesn’t have to look far to witness the opportunistic and lazy practices of
a red-tailed hawk as it circles above a city park or a Food Not Bombs co-op.
Go back to the country!

Mogwai have devalued the faux-naturalist naming process by utilizing
what is essentially a glorified crow. On top of that, they have punished the
animal and further deconstructed the trend by suggesting an unnatural and
demeaning sound. Hawks don’t howl! You know what howls? Dirty feral dogs,
Diamanda Galas, cats on the way to the vet, Bigfoot and most whores.

We can only hope that Mogwai’s pointed spoof discourages a few
“creative” types from naming a band, song or album title after something
that shits outdoors."

http://www.mogwai.co.uk/News/News_2007/Another_leak..../

100%'tje met 'nonkel Caleidoscoop (al geloof ik niet in 100%). Bas ook in de hoge regionen. Ik verbaas me over het lage OMC gehalte trouwens. Omar, verzaak jij soms in het regelmatig draaien van Runhild Gammelsaeter? ;)

http://www.oznamko.eu/tastechart/userimages/?id=3267

Coole site, coole EP :) Heb je remixjes van de oude draaitafeldraad ook meteen even met terugwerkende kracht neergehaald.

mooi! Hiram +2 ;)

Ik denk dat de 100 % score ontstaat als een van beider playlisten binnen die van een ander valt.

Omar, verzaak jij soms in het regelmatig draaien van Runhild Gammelsaeter? ;)

Heheh...ik ben overgestapt van mp3 speler waar ik nu heel veel muziek op kan zetten (teveel eigenlijk) dus mijn last.fm stats zijn verschrikkelijk gedevalueerd.

Mijn dochter kreeg overigens mijn oude speler met Cocteau Twins en Gammelsaeter erop. Die eerste mocht blijven maar "die spookmuziek" moest toch plaatsmaken voor K3.

Dat Cocteau Twins mogen blijven is al fantastisch, die spookmuziek komt later wel ;)

Luister net voor het eerst de nieuwe Susanna. Ze covert 'Janitor of Lunacy'!! o_O

is dat positief of negatief gerard? heb de plaat nog niet gehoord...

Dat ze Nico covert is positief, Bas ;) Eerste indrukken: minder spaarzaam qua geluid dan de vorige, mooi palet aan covers weer, en af en toe doet Bonnie Prince Billy zachtjes mee op de achtergrond, als ik het goed heb gehoord. Enige misser qua keuze vind ik 'Without You' (van Badfinger, maar helaas tenenkrommend in ons collectieve geheugen geplaatst door Mariah Carey), dat is wel even flink doorbijten...
Maar buiten dat is het 'gewoon' weer een heel mooi Susanna album. Ik werd er buitengewoon melancholisch van, zeker met al die regen en bladeren gisteren. Zo hoort het ook te zijn.

Ik denk dat de 100 % score ontstaat als een van beider playlisten binnen die van een ander valt.

Niet bij mijn 100% vriend.

Darkthrone Dark Thrones And Black Flags
Iets serieuzer dan de vorige

Op een bepaalde manier hoor ik dat ook wel, ja, hij raakt me verrassend diep. 't Is ook gewoon een veel betere plaat dan FOAD, meer spektakel in het riffwerk. Nieuwe Taake klinkt ook fantastisch trouwens, op het eerste gehoor.

Jongens, die Krallice is werkelijk fantastisch. Had probleemloos de opvolger van Taake's Doedsvad geweest kunnen zijn.

Ja, daar moest ik ook aan denken (niet dat hij zo goed is als Doedsvad, je hebt daar toch net de betere Noormannen krijs-slis voor nodig) diezelfde sentimenteel-melodieuze gitaarriffjes. Maar misschien dus dat Taake het zelf alweer overtroeft?

kan niet genoeg gezegd worden:

de ra podcast van MOVE D: onvoorstelbaar goed!

Vond hem de eerste keer erg goed, maar de tweede keer wordt hij al saai. :(

nee, man. tegen het eind misschien. de eerste drie kwartier zijn ongehoord goed.

Die zang het er sowieso niet ingemoeten. Vond het tegen het einde juist weer aantrekken. :)

zit nu op 1.06.33 - ik let goed op

Move D wordt veel geprezen maar mij wat te degelijk, saai is wel het juiste woord ja. Vooral ook dat album met die Benjamin heeft dat bekende "dit zou ik goed moeten vinden maar laat me koud gevoel". Ik twijfel dan altijd of ik niet harder moet proberen of gewoon mijn intuitie moet volgen.

Iemand overigens nog wat ADE ervaringen hier?
Francois K (met leesbril!) gecheckt en Sis - Trompeta weer eens gehoord. Toch een beetje de Heater van dit jaar hoewel beter te verdragen. Toch altijd grappig om te zien wat voor effect dit soort platen op de dansvloer heeft.

Iemand overigens nog wat ADE ervaringen hier?

Natuurlijk.

Vooral ook dat album met die Benjamin heeft dat bekende "dit zou ik goed moeten vinden maar laat me koud gevoel".

Oeff, gelukkig, ligt het niet aan mij. :) Ik dacht steeds "opgewarmde Basic Channel is toch niets bijzonders in 2008?"
Heb die podcast toch weer geluisterd, de derde keer is hij toch weer goed.

Laat iedereen maar gewichtig doen over die nieuwe Amon Amarth, de Wicky de Viking Award voor de zilte-tranen-blije-huppels-na-een-veldslag-op-de-sneeuwige-bergtoppen plaat van 2008 gaat ondertussen gewoon naar Kampfar's Heimgang. Het één na laatste nummer heet "Vettekult". Heerlijk album.

Waarom komen al die goede platen uit als ik geen internet thuis heb en geen geld? :(

Gelukkig wat leuke plaatjes via KM gescoord:
Kiss The Anus Of A Black Cat - Nebulous Dreams
Ik was al erg te spreken over An Interlude to the Outermost en op deze EP gooit Stef Irritant de laatste restjes renaissance fair overboord, zodat alleen de pure doomfolk overblijft. Onverwachte knaller.

Dávila 666 - Dávila 666
Het probleem met deze plaat is dat het tweede nummer 'Basura' zo ontzettend goed is (single van het jaar!), dat de rest daarna een beetje tegenvalt. Terwijl het gewoon de beste garagerockplaat van het jaar is, met 13 knallers en één vreselijk uitglijder ('Tú').

The Old Haunts - Poisonous Times
Fijne zeurende countrygaragerock ergens tussen Demon's Claws en The Black Lips.

TK Webb & The Visitors - Ancestor
Fijne slepende psychedelische bluesrock ergens tussen The Black Angels en Kings Of Leon.

Die Kampfar, staan daar weer van die fijne hypnotisch repeterende riffs op?

Euh, je klinkt een beetje als de vieze man die bonbons wil waar hij niet bij kan (of anders wel de "Aan Het Hek/ me wou dat ik u was"-interviewer), maar goed: Inderdaad, volop aanwezig, hét sterke punt van de plaat. Ik kan me de voorganger niet zo goed meer herinneren, maar daar was ik minder van onder de indruk en die had niet zo'n hoog Turisas huppelgehalte geloof ik, dus daar moet je wel tegen bestand zijn.