De Draaitafel: November

Geloof niet dat ik 1,2,3 een wisecrack als opener weet. Zou wel iets met Obama moeten zijn zeker.

Hoe dan ook..
Zelf Gram Parsons ontdekt. Had die release GP/Grievous Angel vorig jaar uit de bieb gehaald, misschien toen ook al wat over gezegd, maar vond 't toen wat kneuterig. De snellere country-nummertjes bevallen me nog steeds niet, maarrr She!!! Wat een song. (En de andere ballades zijn ook fraai.. Grievous Angel blijft een beetje restjeswerk, iemand die voor een van de daar verzamelde nummers wil pleite/speciale gevoelens heeft.

Verder nu ook toe aan Simon Bookish. Moet er nog een recensie over tikken, dus ik memoreer alleen even het fantastische slotnummer, al zal ik wel weer een rockist zijn dan. Meest klassiek geinstrumenteerde, diep gezongen, crooner-magie.

Ik kreeg via een cd-cirkel van http://mariaanna.blogspot.com/ al tijden terug een heel aardig cd'tje ontvangen, vol obscure Frans de Waard-geglitch, Julie Doiron-achtige meisjes e.d. Het poppy hoogtepunt was echter The Chameleons' Perfume Garden. Zag in de bieb een re-release van Script of the Bridge, waar ie dus helaast niet opstond.. Maar ook dit is wel een fijne plaat, wel een ietsiepietsje harder dan ik op grond van eerdergenoemde liedje verwachtte. (Niet dat het punk is ofzo)

Flying Burrito Brothers, <3 Gram Parsons

Dinky - May Be Later.
Ben altijd erg gecharmeerd van Dinky (ja,ja uiterlijk ook) maar haar nieuweling doet me tot toe vrij weinig. 'Mi Amor' is wel een fantastische openingstrack, maar dat wordt niet vastgehouden. Er wordt wat 'Hireklon' van mede-Chileen Losbol geript en de verschrikking José Gonzalez komt ook weer irritant doen. Te lange plaat om de aandacht vast te houden maar misschien dat het zonder de vocale tracks beter werkt.

Hüsker Dü - New Day Rising. 15 jaar geleden aangeschaft bij Boudisque maar ik moest meteen weer terug fietsen want de LP was een ei en bleek onluisterbaar. Toen maar Flip Yr Wig meegenomen maar die vond ik na Zen Arcade tegenvallen. NDR nooit meer aan toegekomen tot nu. Ook niet zo goed als Zen Arcade maar dat is geen schande, wel fijne hakkeplak riffs en het titelnummer is toch wel een mooie klaroenstoot voor zeg maar Amerikaanse altorock die ging volgen.

het is nooit te laat voor Gram, Ludo. En dan die foto van die truck, met hooibalen, in de binnenhoes.

Hoor hier nog niks over de wederopstanding van Grace Jones. Hoe is die dan?

Hypothermia Rakbladsvalsen
Lifelover Konkurs
Twee van automulitilerend zonnetje in huis Kim Carlsson. Hypothermia kaal en grimmig op 2LP en een promo'tje van Lifelover, dat meer in The Cure/Joy Division bleekheid is gedoopd.

The Devil's Blood The Graveyard Shuffle
Geen echt maar varkensbloed hier. De 7" ff opgepikt voor ie, zoals Fenriz zegt in het boekje bij de laatste Darkthrone, "Satan's purse, hehe, SATAN'S PURSE" waard is. Geweldig, met zo'n heerlijk warm Angelwitch/Roky Erickson soundje. Balen dat ik ze niet live kan zien in Duitsland, op zich krijg ik nog genoeg kansen om Devil's Blood te zien verwacht ik. Maar ze delen de bill met Urfaust en die willen exclusief in Scandinavië en Finland spelen (hoe Duitsland daar dan inpast...). Helaas viert degene met wie ik dat avontuur zou ondernemen al z'n verjaardag. :(

Elias Rahbani Mosaic Of The Orient
Omar Khorshid With Love
Elias in de weer met Moogs enzo in de jaren zeventig, hoera. Khorshid 'with love' doet zoetsappigheid vermoeden maar het is een behoorlijk spaced out gebeuren... nog geen complete rip (of cd) kunnen vinden echter.

The Chameleons' Perfume Garden. Zag in de bieb een re-release van Script of the Bridge, waar ie dus helaast niet opstond.. Maar ook dit is wel een fijne plaat, wel een ietsiepietsje harder dan ik op grond van eerdergenoemde liedje verwachtte. (Niet dat het punk is ofzo)

Fijne plaat is het zeker ja, op zijn minst! Een van de beste postpunk/waveplaten ooit en één van mijn all-time favo's. Wat de plaat zo goed maakt is de voor een waveplaat 'warme' productie, het excellerende gitaartandem Reg Smithies en Dave Fielding met prachtig inventieve, voor die tijd af en toe innovatieve gitaargolven, de soms inktzwarte en zeer persoonlijke teksten van Mark Burgess maar bovenal de ijzersterke composities waardoor het klinkt als een soort greatest hits album. Ze hebben nooit het commerciele succes gehad zoals bijvoorbeeld The Cure of Echo & The Bunnymen, maar het kost weinig moeite om ze terug te horen in hedendaagse bands als Interpol of Editors ennoemzeallemaalmaarop.
'Perfume Garden' staat op hun tweede plaat What Does Anything Mean Basically?; ook een uitstekende plaat.
Ik heb nog steeds niks ontvangen voor deze cd-cirkel trouwens :-( De zoveelste keer; ik wacht ook nog steeds op eentje van ons aller Spinvis....

susanna - flower of evil
als ik kritisch zou zijn zou ik zeggen: niets nieuws onder het bleke noorse zonnetje. maar ik ben niet kritisch en ga gewoon weer helemaal voor de bijl. de combinatie van susanna's stem en piano, deathprod op gitaar, en introverte drums door de in the country-drummer is verbluffend. 12 van de 14 nummers zijn weer covers, en bepaald geen voor de hand liggende (abba, black sabbath, thin lizzy, prince, nico); sterker nog, ik ken er meerdere niet van. maakt niet uit, susanna zet het allemaal naar haar sierlijke hand. deathprod's desolate ambientgitaar maakt op meerdere plaatsen het cruciale verschil. will oldham doet hier en daar ook nog een duit in het zakje.

jóhann jóhannsson - fordlandia
als ik kritisch zou zijn zou ik zeggen: niets nieuws onder het bleke ijslandse zonnetje. maar ik ben niet kritisch en ga gewoon weer helemaal voor de bijl. melancholie met het grote gebaar, neoklassiek en bijpassende elektronica balancerend op het gladde randje tussen kunst en kitsch. zalvende melodieën, glorieuze strijkers, tranen van zowel vruegde als verdriet; dat werk. niveau van virthulegu forsetar wordt niet gehaald, maar dat is bijkans ook onmogelijk. prachtig.

oh ja, die single van jack white en alicia keys vind ik eigenlijk ook wel heel erg goed. led zeppelin naar het heden vertaald. white en keys moeten maar als vast duo doorgaan.

Ik heb nog steeds niks ontvangen voor deze cd-cirkel trouwens :-( De zoveelste keer; ik wacht ook nog steeds op eentje van ons aller Spinvis....

ai. heb je de Belgische regelaar al gemaild? (Niet die van Spiv)
geloof dat ik de Chameleons boven Echo verkies. :)

coldcut - autumn leaves (irresistable force remix)

1993. dat was nog eens een tijd, jongens en meisjes. I think therefore I ambient. Dat werk. Zo magisch als met mixmaster Morris wordt het niet meer. Waar hem dat nou precies in zit weet ik niet. In de humor? Neem Machinefabriek, geen zelfspot. Ik was er bij in Kopenhagen, een optreden van de Orb op een soort eiland, voor de kust. Dr. Patterson kwam aangevaren in een gouden pak. De mixmaster kon er ook wat van, in zijn ruimtepak. Maar wel een geweldige draai geven aan dit net niet-sentimentele Coldcut nummer (en Arthur Russel danken op de binnenhoes).

ai. heb je de Belgische regelaar al gemaild? (Niet die van Spiv)

Er schijnt iets onderweg te zijn......

geloof dat ik de Chameleons boven Echo verkies. :)

Houen zo! ;-) Schiet me nog zo'n vergeten postpunkband met prachtplaten te binnen: Comsat Angels.

Extrawelt- Schöne Neue Extrawelt. Dan toch het debuut van Extrawelt. Vond hem bij eerste beluistering tegenvallen, waarschijnlijk omdat ik niks hoorde wat er uitsprong. Het nadeel van het uitbrengen van een zo imposante serie karakteristieke 12"s als Soopertrack - Fernweh - Titelheld, wat tot het beste van house in de 00's behoort. Maar het begint op zijn plaats te vallen op de fiets door zware mist. Subtiel brommende tracks, zonder vocalisten (uitgezonderd ergens een vocoder), zonder geluiden-van-de-dag, die je rustig de kans moet geven.

Comsat Angels

noem 'r eens 1 dan gooi ik die op de Soulseek-lijst. :)

Helaas, eerste drie platen verplichte kost: Waiting For A Miracle, Sleep No More, Fiction ;)

Amen @ Hiram.

zucht :D

Waiting for a Miracle dan maar.

Staaltje 'conceptual continuity' zoals Zappa dat noemde:
Ik zit de hele ochtend een beetje in een Yngwie trip. In de pauze praat ik met een collega over Zo Moeilijk en hij tipt Jae & Herb (Utrechtse hiphop) en zorgt voor de hoekup. Ik denk: dat klinkt als Heltah Skeltah, dus ik mail m'n collega een clipje en zie en passant dat er een nieuwe is uitgekomen:

Die samplet dus Kree Nakoorie van Alcatrazz. :D

En D.I.R.T. is zover ik na 5 tracks kan beoordelen niet mis... jaarlijstmateriaal wellicht!

V/A 1970's Algerian Proto-Rai Underground
Het begin van raï wordt vaak ingeschat op eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Bij Sublime Frequencies denken ze daar anders over, want volgens hen begon het al voor in de jaren zeventig, waarvan hier een selectie. Waar de 'sjeiks' veranderden in 'chebs' lijkt me een aardig ijkpunt en dat klopt dus met het SF verhaal. Erg gaaf, vooral opvallend veel trompet. Het laatste nummer van kant B heeft de luidste elektrische gitaar en maakt nieuwsgierig of er nog een vervolg gaat komen op die voet (op Radio Algeria staan al een paar flarden).

Esmeray Askerin Türküsü en Unutama Beni
Ik had al mp3's maar slechte kwaliteit. De cd's beluisterend blijkt dat al bij de bron het geval te zijn. In Turkije heeft Kalan een trend van nu eens nette heruitgaves van klassiek werk ingezet (eerder kreeg je samengeraapte rommel, zelden een complete uitgave van een klassieke lp of cassette) en Türküola is dan eindelijk ook klassiek Arabesk Türküler aan het uitgeven, helaas doen ze weinig aan het geluid. Alsof ze een ouwe cassette naar mp3 hebben geript en op cd hebben geknald. De muziek is meer dan geweldig (disco, fraaie melancholieke ballads met oude synths afgewisseld met traditioneler werk met mooi oud spel waar ik ook bevattelijker ben nu ik zelf zit te fiedelen op zo'n ding), maar er had meer ingezeten. Maar ja, beter dan niks, zullen we maar zeggen.

In reünienieuws: No Fun At All, de Zweedse Bad Religion kloon die bij vlagen beter was dan the real thing is weer bij elkaar en heeft een nieuwe plaat. De twee nummers op MySpace klinken erg goed.

nu ik zelf zit te fiedelen op zo'n ding

Uhm, een oude synth?

Een oud.

Niet dat een oude synth (hij komt hij komt) niet leuk zou zijn, maar daar moet ik het doen met een software emulatie.

Ah, "mooi oud spel", ik dacht 'oud' als in 'ye olde'... my bad.

ja, het slaat er eigenlijk nergens op, maar niemand fonetiseert het gewoon Nederlands (oet of oed zou toch logischer zijn), dus doe je het maar gewoon Engels maar dan heb je dus context nodig.

maar fiddel je dan met muisklikken of toetsenbord of keyboardje? en is die oud-emulator gratissss? :)

De oud is analoog, echt, de vintage synths zijn emulators en technisch gesproken niet gratis. :)

http://www.musiquemachine.com/martijn/oudness.jpg

Gefotosjopt ;)

Ik dacht trouwens dat het in het engels ook wel als 'ud' werd gespeld?

In het arabisch spel je (el) ayn waw dad ('glottal stop' ع, oe و, d د, maar eigenlijk ook 'wd), hoe je dat naar westerse tekens omzet hangt af van de taal die de fonetiseerder spreekt. Ík vind dat je het beste zo goed mogelijk de klank moet nabootsen met doeltaal indachtig anders heeft het zo weinig zin.

De oud is analoog, echt, de vintage synths zijn emulators en technisch gesproken niet gratis. :)

oh zo! ik heb wel een Ud synthje namelijk, maar dat ding is een grap. :) (het was dan ook zelfs technisch gratis)

re: Comsat Angels. Te kil voor mij. Geef mij de Chameleons maar.

Hoor hier nog niks over de wederopstanding van Grace Jones. Hoe is die dan?

Ze was zojuist in ieder geval volop aanwezig bij de MTV Europe Music Awards. Nog steeds loopy als hel, en dat wil wat zeggen naast Katy Perry.

Nieuwe clip is best leuk.

Iemand Troy Torino al gehoord? Nederstonersupergroep met ex-leden van Celestial Season, 7zuma7, Orphanage, Spoiler etc., vorige maand is hun debuutplaat uitgekomen. In ieder geval zorg ik volgende week voor de verandering maar eens dat ik op tijd ben als ze in het voorprogramma van Hermano in de grote zaal (!?) van het Patronaat komen spelen. Meer hier.

Vinkenoog Spinvis - Ritmebox
Duidelijk met liefde gemaakt, prachtig artwork bijvoorbeeld. Misschien wel iets teveel liefde want wat meer Spinvis en wat minder Vinkenoog had gemogen. Geloof dat die vorige samenwerking wat muzikaler was. Dit is wel errug talig, met zenuwachtige begeleiding. Om kriegel van te worden. Het is hard zoeken naar een momentje van Books-magie. Er is 'r 1tje. Typisch genoeg een stuk waarin Vinkenoog niet dicht, maar over een ander praat. (Ted Joans) Paar piano-akkoorden, Spinvis doet nanana en Vinkenoog "Sir Joans where are you??"

Iemand Troy Torino al gehoord?

Zoeken op de bandnaam plus de naam van file-hoster die zich qua naam voorstaat op haar snelheid levert in de bekendste zoekmachine bij de tweede hit al direct een downloadlink op met de tekst: Download onze demo gratis op Rappidshare.

Als je die link heb gekopieerd, de spaties hebt verwijderd en alles gedownload en ontzipt hebt ben je in het bezit van een demo van Crushing Jackhammer, 'a 4 piece Thrash Metal band from Snitch, Friesland ,Netherlands.'

Troy Torino heb ik nog steeds niet gehoord.

Ze zitten op MySpace. Wel aardig, maar een te hoog Dozer rechtdoor naar huis en kantoor gehalte om me echt te kunnen boeien.

Crushing Jackhammer, 'a 4 piece Thrash Metal band from Snitch, Friesland

Is 't wat?

Ondertussen lach ik me een kriek om Zo Moeilijk's Nijmeegse Modo (Top Notch 2008), nederhop in Nijmeegs dialect, wat ik enigszins machtig ben omdat m'n halve familie er woont. 't Is helemaal niet grappig bedoeld, sinistere opgezwolle beats enzo, maar ik moet bij die Makaayaanse tongval toch echt steeds aan moppen als deze denken:

Piet en Annie Peters runnen een bed&breakfast in Nijmegen en hebben een Engelse familie te gast. Als Annie 's ochtends gaat informeren wat ze voor ontbijt wensen, komt ze bedremmeld terug. "En?", vraagt Piet. "Ze hebben geen honger..." zegt Annie. Piet: "Hè? Hoezo dan?" Annie: "Ja, ik snap 't ook niet; toen ik vroeg wat ze willen eten, zeiden ze: ham & eggs!"

"Stilte Voor De Storm ...hellemmeneks jonge."

Ja, ik ben nog niet om voor Zo Moeilijk...

Oké, maar goeie mop hè :) Filmpje op dubbelkliktip, btw.

Is 't wat?

Ik loop er niet warm voor. Maar oordeel zelf.

Die foto van Crusher (maniacal screams and pr) vind ik dan wel helemaal top:

http://img214.imageshack.us/img214/5470/ruudvv4.jpg

't Is die gast van De Kast!
http://img214.imageshack.us/img214/2306/barryls0.jpg

In het bierbuikendepartement zit het iig wel snor, maar volgende week in Ut Badhus te Zwaagwesteinde sla ik toch maar over voor deze keer.

http://g0re.net/images/n00b/Think-Stoned.jpg

The Aliens - Luna
Mozes Kriebel! Beta Band heb ik nooit echt iets mee gehad maar deze splintergroepering schiet toch even in de roos met hun tweede album. Beatles/Beach Boys/The Who, je kent het saaie recept, alleen The Aliens doen het goed, heel goed. Opener 'Bobby's Song' (10+ minuten ode aan dope roken) is al genoeg om de "jaarlijstjesmateriaal" stoplap uit de mottenballen te halen.

Alamooga Esinlenmeler Sentetik Oyun Havaları
"Perrey ve Kingsley İstanbul'da", Moogmeligheid meets buikdans, of wel 'Synthetische buikdans', zoals de titel al weggeeft. Super!

Hermano in de grote zaal (!?) van het Patronaat

Heh, ze zijn zelf toch ook niet helemaal zeker van hun volle zaak: BYOB!

Het is een manier om de zaal vol te krijgen, hoewel...
Een concert bezoeken samen met mijn broer? Ik geloof dat hij één keer naar een concert geweest is. Spandau Ballet in Ahoy. En toen klaagde hij na afloop dat het allemaal niet zo klonk als op de plaat.

Pijnlijk :) Maar jij hébt er tenminste nog één... Hoewel ik zeker niet mag klagen met een zusje dat meegaat naar zowel At The Gates als Oasis en sowieso altijd naar onze gezamelijke lievelingetjes de Posies; behalve net die ene keer toen ik een mopje mee mocht drummen, natuurlijk... dat was nog eens fijn pesten achteraf :D 't Is mijn 'solar sister'.

wat nou als je zegt "ja maar dit is mijn soul brother". ;)

de nieuwe GZA is lekker trouwens. De echte kennerts zeggen dat Pro Tools maar dat ben ik niet, en ik vind 't wel een goeie eerste kennismaking. Meer underground MF Doom style dan ik dacht.

oeps. zeggen dat Pro Tools een herhaling van zetten is

Hij mag Liquid Swords best nog eens doen.

Luomo - Convivial. Weer geen Grote Stap Voorwaarts, maar uiteindelijk ook geen stilstand. Het begin is zoals te verwachten niet zo best (Cassy, de saaiste zangeres van Berlijn en contreien kan het gewoon niet aan.) Daarna wordt het meteen interessant Apparat mannetje past met zijn Thom Yorke stem prima bij de elegante track die Ripatti heeft gebouwd en ook de keuze van Jack Shears als kitsch gaylord pakt verrassend goed uit. Robert Owens kan zijn oude dag relaxed spenderen dankzij al die Euro-boys die hem om de zoveel tijd vragen om wat ouwe Chicago magie en ook hier doet hij weinig fout (eigenlijk zelfs de meest ouderwetse Luomo track.) Voor de rest doet Johanna Iivanainen gelukkig weer haar ding. Een beetje een ratjetoe en natuurlijk niet zo goed als de eerste twee maar mooi blijft het wel.

http://www.blackrebelmotorcycleclub.com/333CoverMini.jpg

Schrik niet als je de nieuwe in eigen beheer uitgebrachte plaat van Black Rebel Motorcycle Club opzet. The Effects Of 333 is instrumentale noise ambient, en nog erg goede ook. Je hoort her en der nog wel wat vertrouwde shoegaze en twang noir elementen, maar ik dacht toch echt dat ik een verkeerd RS-linkje te pakken had in eerste instantie. Fijn hoor, zo'n onvoorspelbaar bandje met genre-overschrijdend talent.

Efdemin - Carry on - pretend we are not in the room
De laatste stuiptrekkingen van 2008 en dit is op de valreep een van de betere mix-cds. Arty hoes met behorende titel geven wel een beetje de richting aan: meer denk-techno dan dansvloer. Goed mengsel van nieuwe tracks (zijn eigen 'America', het heerlijke 'Doiicie' van Minilogue) en oudjes van Pulsinger en een mijn totaal onbekende dubtech remix van Photeks 'T'Raenon' uit 1996.

Theo Parrish - Sound Sculptures Vol.1. Parrish, fijne DJ maar als producer vond ik hem altijd vrij saai. Techno voor types die vroeger naar Ferry Maats Soulshow luisterden (niemand gaat me toch vertellen dat dát nog steeds bestaat?) Maar deze dubbele compilatie is ontzettend goed. Okay, soms droomt hij nog op de automatische piloot weg, maar in principe is dit een schatkist vol lome technojuwelen. Zelfs de meer soulachtige tracks werken dit keer.

hihi, wikipedia: In de Soulshow van 11 oktober 2008 maakte Ferry Maat bekend dat hij om gezondheidsredenen na 35 jaar stopt met de uitzending van die show. De laatste Soulshow wordt uitgezonden op 13 december 2008. Ferry blijft iedere werkdag nog wel Maat In De Middag op Radio Veronica presenteren.

Zeer benieuwd naar die Efdeminmix. Kan me echter niet voorstellen dat ik 'm beter vind dan die van Wighnomy. Maar da's misschien een beetje appels met peren vergelijken.

Zelf compleet verknocht aan Arthur Russell's traditional/folk/rootsy/synthpop amalgaam op Love is overtaking me, Harvey Milk's Life... the best game in town, Dungen's 4, Gavin Russom's I Feel Electric-mix van een tijdje geleden al (mp3 only, volgens mij op de dfa-site te vinden. begint met z'n eigen remix van Britney's "Piece of me", die een stuk trager is dan het origineel, waaroverheen een, eveneens vertraagd, lome "I wanna be your dog" melodie kruipt - genius) - kijk ook uit naar z'n Black Meteoric Star project, Jamey Johnson's country noir topper That Lonesome Song, TV on the Radio en Villalobos' Vasco op cd... Oh en dan zou ik bijna Joakim's verzameling My Best Remixes vergeten met o.a. een graaaandioze remix van DJ Mehdi's "Pocket Piano".

LOL. Ongelofelijk.

http://www.plong.com/MusicCatalog/V/VA%20-%20Ferry%20Maat%27s%20Soul%20Show%20-%20Funky%205/VA%20-%20Ferry%20Maat%27s%20Soul%20Show%20-%20Funky%205.jpg

Wighnomy vs Efdemin, is toch wel anders, die eerste zijn wel heel erg introspectief. ;)

The Drones' Havilah (voorlopig alleen in Australië uitgebracht geloof ik) is weer van achterlijk hoog niveau, experiment wordt niet geschuwd, lekker slordig op bekende going for broke stijl op de band geslingerd, dat ze maar weer snel mogen komen spelen. Zoals al gezegd is Q-Tip's The Renaissance fijn voer voor hiphopnostalgici, het stikt weer van de linke basloopjes en orgeltjes, en die baard in de keel zet nog steeds maar niet door bij broeder Kamaal. Britney's Circus houdt het don't call it a comeback momentum van Blackout prima vast, met een aantal bijzonder mooie mid-/downtempo uitstapjes tussen het bekende hitsiger werk.

Zelf compleet verknocht aan Arthur Russell's traditional/folk/rootsy/synthpop amalgaam op Love is overtaking me

Same here, kan er geen genoeg van krijgen!

En in tegenstelling tot MartijnB vind ik nieuwe Fennesz wél prachtig. Ik vind hem zelf minder 'pop' dan Venice. Het rafelige is er wat af, maar bv. 'Glide' en 'Saffron Revolution' zijn briljant, vind ik. Met name die eerste fascineert door de opbouw, de melodie die halverwege ineens tot bloei komt, om weer langzaam weg te ebben in nagenoege stilte.

Zeg niet dat ie niet mooi is, maar geen grote verrassing zoals Eleanoora Rosenholm. (Appels/peren natuurlijk, maar zo kwam 't ff over).

O ja, Rosenholm! Nu alweer een nieuw album? 't Vorige vind ik prachtig (prachtige clip ook bij... de titel ontgaat me even. Volgens mij heb ik 'm hier wel eens gelinkt), zal zeker achter deze aangaan.

The Drones - ik heb/ken alleen Wait long etc., fantastische plaat. Volgens mij hebben ze dit jaar in Utrecht gespeeld. Hetgeen ik gemist heb. Net als de Arthur Russell docu in Theater Kikker vorige week. En het Pauze (oid) festival alwaar Arp op zou treden. Grrr...

De Draaitafel: Juni

link naar de clip werkt nog...

Plaat van the Drones die ik heb is niet Wait long... maar Here Come the Lies. Stop.

Heh, toevallig de enige die ik niet heb. Moet hoognodig eens veranderen, want het is een band waarvan zelf een odds & sods verzamelaars onmisbaar is gebleken. En sla ze idd vooral ook live niet over de volgende keer (even doorscrollen). Havilah is trouwens de eerste studioplaat met nieuwe gitarist Dan Luscombe en dat bedoelde ik eigenlijk vooral met die 'experiment niet schuwen' stoplap, ze klinken daardoor toch wel iets anders (maar zeker niet minder indrukwekkend) dan voorheen; hoor bv. de nieuwe single "Minotaur":

Stefan Goldmann - The Transitory State/Voices of the Dead
Wat is het toch met die Goldmann dat je hem bijna steeds vergeet? En onterecht want dit is een fascinerende dubbelaar. Het meest ben ik gecharmeerd van de "gewone" techno cd, The Transitory State, met zijn semi-hit 'Sleepy Hollow' en hit 'Lunatic Fringe'. Die laatste vond ik destijds iets teveel Enigma-house maar nu ik er naar luister is het allemaal wat subtieler, ook andere tracks lijken van klassieke kitsch langzaam te transformeren in meer Ligetti-achtig spul. De basis is een snuifje Detroit maar Goldmann brengt een heel eigen Europees geluid mee met subtiele wendingen, beetje spookachtig maar zonder al teveel bloed enspecial fx zeg maar. 'Aurora' is het prijsnummer. Voices of the Dead is grauwe, "verroeste transistorradio's hebben ook een ziel hoor" ambient. Handige ene-oor-in-andere-uit muziek maar echt wereldschokkend is het niet.

Goudmijntje voor de liefhebbers:
http://powerpopoverdose.blogspot.com

bas wrote this on thread Draaitafel: Oktober on board De Subjectivisten on 5-okt-2008

cynic - traced in air
kan me nog niet pakken. ik heb focus nogal hoog zitten, dus wellicht waren de verwachtingen wat te hoog. niet dat het slecht klinkt, maar duidelijk is wel dat er meer prog en minder jazz en metal in het geluid is geslopen. niet persé een goed ding.

Zeg, ik weet ook wel dat ik een roze gehoorapparaat heb enzo, maar ben ik nou helemaal besodemieterd of zit NOTA BENE DE NIEUWE CYNIC UITROEPTEKEN tot de nok gevuld met pophooks? Ging hem bijna louter uit plichtsbesef even checken, maar if you seek amy, wat een kadootje :)

Ik bedoel, met autotuner en al!

Ja, waarom niet gewoon voluit met de vocoder zoals vroeger. Maar het stoort me minder dan bij Æon Spoke.

Moet de cd nog horen (wilde 'm eigenlijk gelijk kopen, zonder dat ik 'm al helemaal ken), maar de 3 track promo klonk mooi.

if you seek amy

lol. is de hele BS plaat al gelekt trouwens?

BS

lol :)

Maar Omar, wat vind jij eigenlijk van de nieuwe Grace Jones? De Morgen maakte hem Album van de Week.

Ja, ik ga hem checken, las ook al een Hooivork recensie waar ik erg nieuwsgierig van werd.

weet iemand een goeie Motown-boxset? Tis niet voor mijzelf, maar ik moet 'm wel van Soulseek kunnen trekken en branden. Mooi chronologisch overzicht van 't label op 3cd's of iets in die trant.

Hitsville USA: The Motown Singles Collection (4 cd's)
http://ecx.images-amazon.com/images/I/51FWQHJA7XL._SS500_.gif

Bijvoorbeeld, maar dan mis je wel latere klassiekers als "Upside Down", "Somebody's Watching Me" etc.

http://www.bol.com/imgbase0/MUSICCOVER/FC/1/3/3/2/2/1332282.gif

Meerdere delen, deel 1 heeft niet alleen My Girl en Grapevine maar ook Superfreak en Don't Look any further.

http://tinyurl.com/5bp657

ok da's genoeg jongens :) hehe. op zich ouder werk boven nieuw werk, dus die Hitsville lijkt me een mooie keuze. En als ik die niet te pakken krijg doen we gewoon die van Rick, die ziet er wat mainstream-er uit.

ben bijzonder onder de indruk van black sea van fennesz. komt op mij wat abstracter over dan venice, en een bij tijden een stuk minimaler dan endless summer. en minstens even goed als die twee. gaat heel hoog eindigen, groeit na 10x luisteren nog steeds.

verder ook erg tevree met nieuwe speelrondes van oudere (semi)klassiekers als de eerste ben christophers (hoe zou het toch daar mee gaan?), the stix van jaga jazzist (hoe zou het toch daar mee gaan?), suffer van bad religion, tripper van efterklang.

en door de post van hiram ook weer de nieuwe cynic wat draaibeurten gegeven, en dat valt nu wel een stuk beter dan een tijd geleden. ga ik nog eens vaker doen.

die Christophers speelt bij Bat For Lashes (freakfolky Tori Amosje) in de begeleidingsband. Ouch.

EvR, of anderen: enig idee waar de film Belle de Nature zelf (van Maria Beatty) te zien/krijgen is, waar Zorn de muziek bij maakte? IMDB heeft geen entry, en volgens Google is hij enkele malen vertoond op een filmfestival, en France 2. Maar dat is het. Ik ben erg benieuwd.

A Certain Ratio laat weer wat van zich horen.

Ecoutez!

@le bateau ivre.
Geen idee. Het beste kun je tzadik zelf mailen via i✧✧✧@tza✧✧✧.c✧✧

(zie de tzadik site voor het adres).

Nieuwe Grace Jones begint wel te groeien voor me, al is het me op momenten te Radio 2-achtig. Desalniettemin wel een fijne plaat toch.

Ja, Hurricane ben ik ook wel over te spreken. Beetje onevenwichtig, niet zo conceptueel dichtgetimmerd als voorheen maar een paar prachtige liedjes (William's Blood, Corporate Cannibal, Hurricane, Well Well). Ook wel leuk dat iets die samenwerking met Tricky heeft overleefd. Exemplarische come-back.

Oh, Eric, bedankt, ik zal ze aanschrijven!

In de categorie 'Britse blackgaze, minihype, talentloos, vér bij vandaan blijven': Caïna.

Dat was het. Graag gedaan.

Ben ook skeptisch over die Caïna, maar bij Krallice had ik het toch een beetje bij verkeerde end nu ik de cd twee keer heb gedraaid (as opposed to losse tracks in iTunes).

En Misery's Omen, check dat jullie Kampfar en Hammers Of Misfortune liefhebbers. ;)

… zit te luisteren en die referenties zijn wel erg uit de losse pols. Misery's Omen is veel progressiever … evengoed een aanrader.

'Veel progressiever'! Zeker die nieuwe Hammers nog niet gehoord dan... evengoed bedankt ;)

Zeker die nieuwe Hammers nog niet gehoord, idd. :)

In de categorie 'Britse blackgaze, minihype, talentloos, vér bij vandaan blijven': Caïna.

Eerste luisterbeurt viel me niet tegen. De muziek heeft een neo-folk aspect, waardoor Caïna een beetje missing link tussen black metal en dat genre is (die thematisch altijd al tegen elkaar aan schurkten). Eens zien wat dit op de lange termijn blijkt.

Mijn waarschuwing zou voor Grails zijn: wat een windhandel!

ja grails, daar had ik nogal sterk het idee bij dat het veeeel beter zou kunnen. je hoort dat het erin zit, maar eruit komt het nergens.

wel fantastisch: jacob kirkegaard - labyrinthitis
"LABYRINTHITIS relies on a principle employed both in medical science and musical practice: When two frequencies at a certain ratio are played into the ear, additional vibrations in the inner ear will produce a third frequency. This frequency is generated by the ear itself: a so-called “distortion product otoacoustic emission” (DPOAE), also referred to in musicology as “Tartini tone”.

By arranging the tones from his ears in a composition and playing them to an audience, the artist evokes further distortion effects in the ears of his listeners. At first, each new tone can only be perceived "intersubjectively": inside the head of each one in the audience. Kirkegaard artificially reproduces this tone and introduces it, "objectively", into his composition. When combined with another distorting frequency, it will create another tone... until, step by step, a pattern of descending tonal structure emerges whose spiral form mirrors the composition of resonant spectra in the human cochlea."

nu ben ik wel een sucker voor dit soort conceptuele geluidskunst, zie ook zijn door mij zeer gewaardeerde voorgangers eldfjall (allerhande apparatuur in de rommelende grond van ijsland, en dat geluid dan opnemen en nauwelijks bewerken) en four rooms (opnames van stilte in verlaten kamers in huizen in tsjernobyl, veelvuldig gedubd als ware hij alvin lucier himself), en dit keer is het resultaat - vooral op koptelefoon - weer prachtig en fascinerend. het concept helpt duidelijk mee bij de beleving tijdens het luisteren naar de 38 minuten durende drone.

Grails blijft toch altijd een beetje coffeeshopmuziek.

Grails legt voor mij het verschil tussen postrock en een jamband bloot. Grails behoort tot het laatste.

Voor de nostalgisten onder U: zowel Sleep als The Jesus Lizard doen een reünieshow op ATP in mei. Dat wordt dus zowel joints als coke langs de douane smokkelen...

Voor de nostalgisten met geld teveel onder U: zowel Sleep als The Jesus Lizard doen een reünieshow op ATP in mei. Dat wordt dus zowel joints als coke langs de douane smokkelen

^fixed :(

Voor de nostalgisten met geld teveel onder U

Voel me niet aangesproken... :)

Jesus Lizard heb ik niks mee maar Sleep zou leuk zijn, maar liever Dopesmoker (ipv The Holy Mountain) en dat zou ik dan toch nuchter doen.

En als ze het een keer doen zou het mij niks verbazen als ze het nog eens doen, ooit, en wellicht dichter bij huis.

2008 blijft nog geven:

Lee Jones - Electronic Frank. De alternatieve titel had zoiets kunnen zijn als Tastefullnz I Has It. 'Aria' van eerder dit jaar (niet op de cd) was ook al zo godvergeten smaakvol. De eerste keer ging het dan ook compleet langs me heen. Maar na nog wat luisterbeurten is het duidelijk een van de mooiere houseplaten van het jaar. Het allerbeste bewaart hij voor het laatste met het 'MDMAzing' (ja, ja die woordspelingen zijn toch niet allemaal vergeven), fantastisch sentimentele droomtrance met slimme opbouw en prachtige plaatsing van details (koptelefoon doet wonderen, je wordt omsingeld door allerhande tingeltjes en melodieën.)

Fennesz - Black Sea. Eigenlijk hetzelfde verhaal, deed me eerste keer ook weinig, nu vind ik het hem iig al beter dan Endless Summer. Nog spacier, nog sentimenteler.

Voor de nostalgisten onder U: zowel Sleep als The Jesus Lizard doen een reünieshow op ATP in mei. Dat wordt dus zowel joints als coke langs de douane smokkelen...

We zijn al bolletje slikken aan het oefenen. Elke dinsdagavond.

Overigens misschien wel leuk om te weten, dat er vanuit het subsforum ontstaan regelmatig een delegatie naar het Lowlands voor de elite afreist. A.s. donderdag weer. 't Is net zo prijzig als een lang weekend weg naar een Europese metropool naar keuze (600 all-in). Daarvoor vlieg je donderdagmiddag op een schappelijke tijd naar Bristol, onderga je culinair genot bij Loch Fyne en tussen het muziektrivia uitwisselen door laat je je gewillig in de billen knijpen in matriarchale veemarkt Antics. Na een acclimatiserende nachtrust voert een welbespraakte, breedgeoriënteerde, doch ietwat racistische, taxichauffeur je door pastorale landschappen naar vakantiepark Butlins aan de rustieke baai van Minehead. Met een Tesco, een vierpitsfornuis, en een echt bed op slechts 5 minuten lopen van de van alle gemakken voorziene concertzalen (drank, tapijt, speelautomaten) breng je vier dagen door op de best geëquipeerde festivallocatie die te bedenken is. De muziek is bijna bijzaak.

Aanschaftip: Elvis Presley - Hitstory. 3 cd's, 91 nummers (90x The King, 1x Junkie XL), alle klassiekers, originele RCA/Sun opnames (Sony/BMG box), 8 euro bij MediaMarkt.

Die Misery's Omen is wel lekker ja, beetje wiselvallig maar zeker de moeite. Drummer kan er niet zo heel veel van maar hij heet dan wel weer Malificunt Pope Choker :D

… dan wel weer Malificunt Pope Choker :D

Indeed. Die Australiërs zijn toch wel goed met die namen enzo (zie ook Portal bijv.).

Moest gisteren alweer een jaarlijstje inleveren en toch Cynic maar ff gedownd alvorens hem donderdagavond ook te kopen. Met wat draaibeurten al aardig gegroeid, toch weer wel errug mooi (hoewel enigszins gekleurd door een zekere nostalgie) en ik verwacht dat ik 'm nóg mooier ga vinden. En net als de eerste door de lengte al erg uitnodigend tot vaak draaien. Toch verwacht ik niet dat ik over een paar weken spijt heb dat ie niet in m'n top 10 staat.