Het schaduwkabinet: week 32 - 2009

Dat grote, warme, gele ding in de lucht blijkt de zon te zijn. Vanaf nu ook volop verkrijgbaar in Nederland. Man, wat brandt dat in je ogen. Daarom gaat het kabinet 2 weken met reces. Maar eerst nog een keer onze geheel nog niet verbleekte lijstjes uit het:

Schaduwkabinet

We luisterden naar: John Zorn, We Fell Back To Earth, Valravn, VNV Nation, Jónsi & Alex, DVA, Michael J Sheehy & The Hired Mourners, Holly Throsby, Joe Meek & The Blue Men, Jani Christou, Philip Jeck, Susan Alcorn, Testament, Willie Nelson, Alireza Mashayekhi Ata Ebtekar + Iranian Orchestra For New Music, Peste Noire, Secret Chiefs 3:The Traditionalists, Michel Chion, Lamb Of God, Breathe Carolina en Demi Lovato. En keken naar: Zomergasten en Coming Home.

Ik vond 'm leuk, die Zomergasten. Maar ik mag Prem, zelfs als ie irritanter is dan vanavond (vooral door de cred die hij bij mij opgebouwd heeft met Premtime). Plus dat hij zodanig (behoorlijk) andere meningen respecteert dat je bijna niet anders kan dan bij de zijne hetzelfde te doen. Niet dat we veel van Prem zelf kregen te zien, maar hij had wel leuke fragmenten. De keuzefilm was wel aardig, maar geen hoogvlieger.

De presentator afzeiken is altijd de nationale sport, ik wacht nog ff op de andere aflevering.

Prem was ok, die presentatrice is een beetje saai (maar heeft wel een stoer hoofd/kapsel...) :)

Vladislav Delay - Tummaa, leuke net-niet-te-eksperimentele techno. Soms raakt hij het plot even kwijt maar er staan mooie tracks op.
Sparklehorse + Fennesz - In The Fishtank 15, de Fennesz-fan kan zich hier moeilijk een buil aan vallen. Iets minder gepolijst in vergelijking met Black Sea. Wat de Sparklehorse volgers hier van vinden kan ik lastiger inschatten (al was het omdat ik nooit wat van die gast(en) heb gehoord.)
Snail - Blood, slome riff na slome riff, ik vind dit gewoon heerlijk degelijke stoner die af en toe fijn Alice In Chains sferen oproept.

Bescheiden doch fijne vinylvangst van het weekend: Twee powerpop-(vooruit, semi)klassiekers van Donnie Iris (Back on the Streets, 1980) en the Dwight Twilley Band (Sincerely, 1976), een oude Krokus (Hardware, 1981), de eerste Boston (eindelijk) en nog een leuke Loggins & Messina compilatie. Moet ze wel eerst nog even poetsen, natuurlijk.

Verder - 't is tenslotte weer van dat kutterige warme stroopweer - ben ik volledig in DOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOMsferen: Sunno))), Heaven & Hell, Pentagram maar vooral nog steeds die fantastische nieuwe YOB. En ik heb eindelijk Ludicra op waarde geschat (Hammers of Misfortune op z'n black metals), werd ook eens de hoogste tijd zeg.

Ow ja, en de nieuwe Velvet Cacoon is drie maanden voortijdig reeds gelekt, bitchez!

Vergeet ik nog bijna de mooiste vinylaanwinst:

http://www.ad.nl/multimedia/archive/00145/Feyenoord-100-jaar4_145372h.gif

tja HFC Haarlem is inmiddels zo slecht die hebben geeneens een clublied meer vrees ik.

Sterker nog, ze heulen opzichtig met de vijand (for the record, ik heb niks met de roodbroeken hoor ;) )

ja dat dacht ik al.

het lijkt altijd een goed idee zo'n eerste divisie-clubje als dependance maar op de een of andere manier wordt het nooit wat. (as in, het lijkt er nooit op dat een speler van de dependance 't dan later bij de moederclub goed doet)

al wil Excelsior nog wel eens promoveren.

Dat geïntensiveerde samenwerkingsverband is voor Haarlem, na het niet doorgaan van het nieuwe stadion, waarschijnlijk wel de redding van de club, dus vooruit dan maar hè.

Schitterend hoesje. Heb thuis de single met de hoogtepunten (Koomen) van Feijenoord - Celtic '71. Ooit eens geleend van een klasgenoot, nooit geretourneerd, glad vergeten. Sorry Erik.

YOB heb je volgens mij al eens genoemd hier. Ben wel benieuwd. Trouwens, Sunn 0))) komt weer in de Helling! Op de plaat heeft 't me nooit zo geraakt als indertijd live in Utrecht dus ik kijk er naar uit.

Zelf weer even terug naar de Cabretta/Return to Magenta duo-op-cd (RIP Mink) en verder Funkadelic (America Eats Its Young en Let's Take It To The Stage), JD Twitch Fantástische 60 Minutes of Fear mix (hier verkrijgbaar, met vette/krasse/schelle/groovy 80's (post)punk(rock) hier en daar getweaked).

YOB rocks.

Sunn was altijd bij uitstek een live-ervaring, de enige echte 'huiskamerplaten' zijn Altar en MONOLITHS&DIMENSIONS. Die show in de Helling komt na de show met Malefic en de Moog Ceremony in mijn ranglijstje. :)

Heb thuis de single met de hoogtepunten (Koomen) van Feijenoord - Celtic '71.

Die heb ik ook ja :) Deze is van de achtste finalewedstrijd in Rotterdam tegen 'A.C. Milaan', met op kant a het lied en op kant b het lied versneden met Koomen-taar én droogkloterige interviews met Jansen en van Hanegem over hun doelpunten in die wedstrijd. Fijne dingen :)

bij yob houdt de zang de echte geweldigheid tegen. beetje jammer want de riffs zijn superieur.

@ sunn o))): de eerste minuten van 'báthory erzsébet' van black one zijn toch ook echte huiskamerminuten. misschien wel de engste huiskamerminuten, brrr.

Hmm, ik vind de zang juist erg goed bij YOB, in het titelnummer vooral. Maar hij springt iig wel erg in het oor ja. D'r zingt toch nog steeds dezelfde gozert als eerst, niet?

Ja., Mike Scheidt er heus niet mee uit. Hij IS YOB. En Middian, maar die naam was ál van iemand, dus is ie weer terug bij de oude naam.

Quote van de week: 'Metal is terrible music for drug addicts and Europeans.'

LOL
die van MtH in de comments mag er ook wezen trouwens :-)

YOB is top. Vocalen geen enkel probleem, leunen lekker tegen de gitaren.

Vroeg me laatst opeens af - dit soort atmosferische metal (sorry...) zou het heel goed doen als soundtrack bij een film maar ik ken geen films met metalsoundtracks (zie ook veel te weinig films). Zijn ze er? Aanraders? Misschien moet ik deze vraag in de filmdraad stellen.

't Is d00m hè ;) Geen idee verders.

Is toch zo'n natuurfilm van Leonardo DiCaprio met muziek van Sunn en Earth enzo?

En Gummo natuurlijk, met Sleep en Burzum.

Gummo, daar herinner ik me alleen de kop van de hoofdrolspeler van. En de vrolijkheid die van het doek spatte ;-) Zal de soundtrack eens opsnorren.

Wat trouwens niet weinig helpt bij het 'passen' van die afgeknepen iele zang van YOB is de gewaagde (we hebben het hier over doom metal) lichtgewicht productie van Sanford Parker. Modderig en transparant tegelijk, alsof je de muziek hoort door zo'n tussenvelletje in een fotoalbum. Het heeft een bepaalde constante grijze kwaliteit, erg mooi. Doet een beetje denken aan de prettige lichte, bijna poppy buzz van die laatste Enslaved.

Hoe verhoudt het zich tot eerdere platen dan? Die waren behoorlijk massief en botervet.

Kan ik zo even niet zeggen, maar ik denk bij nader inzien dat het simpelweg beïnvloeding is vanuit de black metal, de lofi buzz. Parker produceerde bv. ook Nachtmystium's Assassins.

Maar goed, ik ben zoals gezegd verre van een geluidskunstexpert :p

nou, dat weet ik niet maar ik heb weer twee platen op m'n to-check-lijstje. dat geluid van die yob plaat vind ik nl. erg lekker (ik was in mijn post begonnen over een wall of riffs maar kwam er niet uit en delete de boel weer, dat geluid van achter een tussenvelletje is de spijker op z'n kop)

En Freedom Metal van Bible of the Devil.

De nieuwe Jim Jarmusch heeft muziek van Boris, sunn0))) en Earth, een cast Bill Murray, Gael Garcia Bernal en John Hurt en camerawerk van Christopher Doyle. Simon Reynolds heeft een artikel over de soundtrack geschreven.

Assassins aan bevelen was nou niet bepaald m'n bedoeling, maar soit ;)

Die productie bij YOB viel me eerlijk gezegd ook pas op toen ik 'm laatst toevallig eens draaide na het all-guns-blazing Rutan-bombardement van die nieuwe Goatwhore. Ik dacht even dat ik per ongeluk Striborg had opgezet. Bij wijze van.

JW is terug, discuzz :)

Vanavond toch?

Ik bedoelde nieuwe comments hierzo http://www.subjectivisten.nl/de_subjectivisten/2009/08/de-dag-dat-ik-ophield-met-cds-kopen.html

K.