Het schaduwkabinet: week 42 - 2009

Wij gaan nog meer geld verkwisten aan muziek en hopen zo de Nobelprijs voor de Economie te winnen. Anders gaan we maar mensen afzeiken in Mozambique en hopen zo op een Oranjelintje. Nee het is pas echt prijzenswaardig als jezelf met je stomme kop een dure hypotheek laat aansmeren of in de schulden steekt en dan achteraf gaat klagen en een goede bank failliet laat gaan. Waar we sowieso mee in de prijzen vallen zijn onze lijstjes uit het:

Schaduwkabinet

We luisterden naar: Marilyn Crispell, Kevin Volans, Benjamin Herman, Editors, Yasmin Levy, Depedro, The Unthanks, iLiKETRAiNS, Various Artists: Warp20 (Unreleased), Stellamara, The xx, Bauer, J. Tillman, The Devil’s Blood, Goblin en Simonetti/Morante/Pignatelli. En keken naar: Lady In The Lake, Syrach, The Devil's Blood, Trouble & Pentagram, Angels In America en De Nederlandse Arthouse (diverse films, lees!).

Ja, Pentagram was echt erg tof, geweldig om het eindelijk eens een keer zo vol in je smoel te krijgen gesmeten (tjonge, wat was het hard). Meteen kippenvel bij opener "Wheel of Fortune". Moest er helaas vantussen om een uurtje of elf (na 'South of the Swamp'), hebben ze '20 Buck Spin' nog gedaan? Trouble vond ik zeer matig, kan normaal gesproken zo'n sleazeposert heel goed hebben MAAR NIET BIJ TROUBLE. Rick Wartell - in mijn boekje een blonde gitaarmetalgod van het kaliber Hetfield, Hanneman, Downing, Schenker - was bovendien danig over de zeik vanwege wat technisch ongerief en maakte er qua solo's nogal een potje van. Maar die riffs ja, niet kapot te krijgen natuurlijk, al miste ik wel 'The Wolf', 'R.I.P.', E.N.D.', 'Memory's Garden', 'Plastic Green Head'... En ze hebben *weer* een nieuwe drumhoutenklaas gevonden, d'oh! Erg leuk ook om Martijn B. eindelijk eens de hand te schudden; ben jij nou zo groot of ik zo klein?

Ja, het lekkerst was voor het laatst bewaard. 20 Buck Spin, Sign Of The Wolf en nog zo eentje waar de naam me even van ontschiet.

En ja, de setlist had een stuk vetter gekund. Memory's Garden met name.

als martijn b. zo groot lijkt zal thijs g. wel net zo klein zijn als ik ;-)

zelf ben ik erg aan het genieten van de nieuwe, spectaculair mooie album van do make say think: the other truths. niet gedacht dat ze in zich hadden, na de wat tegenvallende laatste platen. vier lange nummers, organisch en natuurlijk opgebouwd, flink veel pit erin, vol geluid. prachtig.

nieuwe supersilent (9) is ook heel mooi, maar wel zware kost, veel gewenning noodzakelijk. meesterdrummer jarle vespestad is helaas weg, maar de drie overgebleven leden trekken zich er vooralsnog niets van aan en gaan erg koppig hun eigen ondoorgrondelijke weg. vier lange improvisaties waarin eenieder alleen maar hammondorgels gebruikt, dus geen drums, trompet, gitaar of andere dingen. bizar welke geluiden er allemaal uit zijn hammond te halen zijn. een redelijk verstilde, maar erg dissonante, atonale plaat met veel verschuivingen op de vierkante millimeter.

@ EvR re: Kevin Volans' "White Man Sleeps" - heb een jaar of 15 geleden in een melodramatische bui ooit eens geroepen dat ik dat gedraaid wilde op mijn begrafenis. Dat vierde deel, inderdaad. Draag mij maar weg, dus. Had 't op tape staan en vanwege de lengte van de cd stond Volans' stuk op kant B. Nou was er nog ruimte over en dus moest er nog iets korts achteraan. Dat werd Joy Division's Peel Session. Mooiste juxtapositie bij toeval ooit: na het wegsterven van de violen van Kronos een korte pauze en dan de gierende feedback van het intro van "Exercise One". Meesterlijk :-)

Thuisknutselarij (in het verlengde van Martijn B's vinyl-wasserij van een tijdje terug, iets dat ik overigens ook graag doe ;-): van het weekend oude Philips luidsprekers "gerefoamd".

x-post: 9 is niet geschikt als forenssoundtrack ;-) Misschien dat ik er thuis nog even goed voor ga zitten maar ik weet niet of het geduld kan gaan opbrengen...

Hammonds, nice. Ik verbaas me bij The Three Suns en zelfs De Zangeres Zonder Naam regelmatig over wat er allemaal uit die dingen kan komen.

als martijn b. zo groot lijkt zal thijs g. wel net zo klein zijn als ik ;-)

Hey, maar we zijn iig niet Deens!

Ik wel dan? :)

In 9.2 trwns wel een paar geluidjes die ik écht niet van een Hammond verwacht. Maar goed ik weet eigenlijk niet hoe een Hammond in elkaar zit.

Volgens mij kun je er allerlei elektrostatika uit toveren:
http://bborgan.com/images/northernchop/McKinstry%20Back%20inside%202.jpg

Het zijn ook niet noodzakelijkerwijs allemaal B3's natuurlijk, bedacht ik me later.

grappig: het opstellen van een top 5 voor je eigen crematie was ook voor mij jarenlang a guilty pleasure. achteraf bezien eigenlijk vooral vanwege het idee dat iedereen die je dierbaar is dan heel geconcentreerd naar die muziek zou zitten luisteren. nu denk ik: daarvoor hoeft men eigenlijk niet dood. het liep ook ernstig uit de hand, want uiteindelijk kwam ik op een avondvullend programma.
met die cd van kronos begon de gewaarwording van hedendaags klassiek, inderdaad vooral dat stuk van kevin volans. won de cd ooit met een cjp prijsvraag. blijf een adembenemend mooi stuk. @evr: wat vond je van volans' mbira stuk?

Jaïr, misschien kan jij me helpen met het volgende. Bij de ILM buren is een draadje gewijd aan de muzikanten die meespelen op Paul Simon's "I Know What I Know". Meer specifiek: General M.D. Shirinda & the Gaza Singers. Nou zou op een album van Shirinda het nummer "Nkata Mina" staan, dat de (instrumentale) basis vormt voor het nummer dat op Graceland zou verschijnen. Zoektochten in iTunes, weblogs, rapidshare en megaupload heeft tot dusver niets opgeleverd - heb jij wellicht toegang tot materiaal van de beste man?

(zoeken naar fysieke exemplaren op ebay, gemm en cdexpress leveren ook niet het gewenste resultaat)

ipv muziek hoop ik dat op mijn begrafenis hartverscheurend gejankt wordt, dat lijkt mij nou leuk. ;)

Doe mij maar Tibettaans: ziel deruit chanten en dan in mootjes aan de gieren voeren.

muziek die er voor zorgt dat er hartverscheurend gejankt wordt, dat is mijn idee (te beginnen met 'it's all over' van the god machine).

hear hear bas....ook al is het eigenlijk volslagen onzin natuurlijk om mensen muziek te voeren als je het zelf niet horen kan; ik pleit daarom meer om mijn hele leven naar mogelijke begrafenismuziek te luisteren :-)
het zonnetje in huis noemen ze me altijd

@Jair
Kk vond het Mbira stuk ook erg mooi, maar die moet nog een paar keer voorbijkomen voor ik dat kan plaatsen (een compliment, als ik muziek niet kan omschrijven heb ik weer iets nieuws ervaren denk ik altijd). Maar het was inderdaad de inspiratie voor het zoeken naar meer muziek van Volans en om het boek van Chatwin er nog eens bij te pakken : )
Ik las ook dat White Man Sleeps oorspronkelijk niet voor strijkers was maar een andere bezetting met ook percussie...benieuwd hoe dat klinkt (zijn daar officiele opnames van?).

http://www.urb.com/uploads/reviews/cd_reviews/Luciano_Tribute_to_the_Sun_Cadenza_Records.jpg

Luciano - Tribute To The Sun
Dat heet een even lelijke als aanstekelijke hoes. De muziek is comme si/comme ça...beter dan mislukking Blind Behaviour maar af en toe reutelt het maar door. Ik las al veel commentaar van mensen die de Afrikaanse stemmen vooral op 'Los Niños de Fuera' niet trekken maar ik mag dat wel, sowieso is 'African Sweat' het beste nummer van het album. Zijn prachtige geluid van rond 2002 is definitief verdwenen en hij lijkt zich iets te veilig te voelen in de schaduw van Villalobos, die dit soort dingen allemaal wat makkelijker uit zijn mouw schudt.

The Amorphous Androgynous - A Monstrous Psychedelic Bubble Exploding In Your Mind Vol.2 Pagan Love Vibrations
Titel dekt de lading. Dubbele mix-cd van voorheen Future Sound of London (toch?) vol al dan niet obscure psychedelica. Vind het altijd een beetje "makkelijk" spel van strooien met vergeten platen maar je ontdekt toch mooie dingen, die hele sequentie van John Williams naar Jazz Q/Martin Kratochvil is Mahavishnuachtige waanzin waar je dubbele Fender danig van in de knoop raakt. Maar ver boven alles verheven is Melanie's 'Lay Down (Candles In The Rain), de ultieme hippie-boogie-gospel en nog nummer 1 in 1971 ofzo ook.

Gene Clark - No Other
Dit mag altijd wel, sneu Californië, de sixties come-down. Ex-Byrds man verkent een gebied tussen Gram Parsons (maar niet zo Kuntry) en Fleetwood Mac. Vooral het titelnummer is de business. Ik ga de rest ook maar eens checken.

FSOL heeft hun eennalaatste (The Isness) uitgebracht als Amorphous Androgynous maar ook als Future Sound of London. Ze weten 't zelf ook niet meer geloof ik.

No Other is fabelhaft. Trekkend, bijna barok en o zo meeslepend. Titelnummer, Lady Of The North, Some Misunderstanding... Allemaal Kippenvel. Is een unieke plaat, ook binnen z'n eigen oeuvre (waarvan ik alleen Roadmaster en White Light ken. allebei goed maar niet te vergelijken met NO). Qua gevoel is hetzelfde ook min of meer te vinden bij Pacific Ocean Blue van Dennis Wilson. Over sneu Californië gesproken...

Die hoes van Luciano is als Mars Volta hoezen vanuit een new age hoek oid. Echt heel lelijk. Op 12" met een matte print zou het echter nog wel kunnen werken denk ik.

De nieuwe Shackleton, Three EP's, op Perlon is trouwens helemaal de business. Deze man is op zoek naar iets eigens met heel mooie dingen bezig. Soms desoriënterend, dan melancholisch meeslepend, dan de diepte induikend met bassen als tsunami's. Heel ruimtelijk. Ga 'm scoren.

Pacific Ocean Blue van Dennis Wilson.

Jaaaa! Daar moest ik ook meteen aan denken...maar iets minder suïcidaal dan.

Shackleton dus...scoren dan maar, want op mp3 blijft daar vast weinig van over.

Mijn indruk is gebaseerd op mp3tjes, kejje nagaan.
Fysieke release is natuurlijk wel besteld. Eens kijken of de nieuwe foamranden in de luidsprekers het houden ;-)

Essay Alert: koopt allen de laatste Revisor, themanummer over muziek en po-we-zie. Het essay van Micha Hamel omtrent de noodzaak tot herijking van de uitgangspunten voor gecomponeerde muziek is BRUTAL! (in other words: heul goed). Hamel hamert allerlei heilige huisjes omver, maar doet dat oneindig veel genuanceerder dan dat rare pamflet van Hans Abbing. Een groot genot om dit te lezen, zelfs Sloterdijk komt langs, elegant geciteerd!

@Willem over Graceland bronnen: de vraag wordt momenteel in Zuid-Afrika onderzocht door een bevriende musicologe die daar onderzoek doet naar maskanda!

Rock y roll! Fantastisch! :) (die musicologe is zij waar je eens bij op bezoek ging voor Tchongcast neem ik aan?)

Ja, Barbara Titus. Briljante dame, die op haar manier ook met subjectivistische activiteiten bezig is in het hart der Nederlandse muziekwetenschap.