Vic Chesnutt 1964 - 2009

De Amerikaanse singer-songwriter Vic Chestnutt is overleden. Dat bevestigt zijn platenmaatschappij Constellation Records op haar website. Hij was 45.
Eerder raakte al bekend dat Chesnutt in een coma geraakt was, volgens sommigen na een zelfmoordpoging. Maar dat nieuws, dat onder meer door zijn vriendin Kristin Hersh wereldkundig gemaakt werd via Twitter, is niet bevestigd.

Chesnutt, is een muzikant uit Athens in de Amerikaanse staat Georgia. Chesnutt, die sinds zijn achttiende in een rolstoel zit, raakte in de jaren 80 bekend, onder meer door de aandacht die de groep R.E.M. aan hem besteedde. Hij maakte sinds de jaren 90 een dozijn platen. Dit jaar bracht hij At the cut uit

:(

erg spijtig ja. Vandaag Silver Lake gedraaid (en gisteren al Merriment) bijzonder mensch.

Mooi stuk van Ronald Besemer op Kindamuzik. En inderdaad, geen consensus over wat zijn beste plaat is. Voor mij is het het toegankelijke Is the actor happy?

Ik houd vooral van zijn rauwere werk met de halve Silver Mt Zion crew erbij....

Ik vind zelfmoord altijd een lastige...is diegene dan beter af of is het enkel triest? Ik heb gemerkt dat een groot deel van mijn favoriete artiesten de hand aan zichzelf hebben gelegd, maar deel zelf nooit het suicidale deel maar wel de ietwat zwartgallige, cynische blik op het leven. Alleen vind ik schoonheid waar anderen vinden dat het genoeg is geweest. Overigens merk ik ook vaak dat als ik een comment praat men daarna stopt met reageren...alsof ik de boeman ben :o)

praat = plaats...geen idee waarom ik een totaal ander woord heb geplaatst, gepraat :o)

fascinerende quote op de ILX draad.
When someone kills themselves (Cobain, E Smith, DF Wallace), their work usually stops resonanting for me--it feels like a dead end, fairly or unfairly. VC will be an exception to this.

bovendien lijkt VC een slachtoffer van het ontbreken van een goede ziektewet in de USA. (een schande natuurlijk)

maar als we zelfmoorden vergeleken heb ik meer respect/sympathie voor VC of een Wallace, waarvan de 1e 30 jaar in een rolstoel zit (dat ben je ook zat + je krijgt vast eindeloze kwalen) en Wallace als zeer zwaar mentaal geval. Elliott Smith en Cobain zijn toch meer junkies die zichzelf ten gronde richten.

in beide gevallen was wellicht een overdosis een gepaster einde geweest. live like a junkie die like a junkie

(een mooie metal-albumtitel, maar ok een touchy subject ik kan er beter niets over zeggen, zeker niet in het engels ;) )

er is een groot verschil tussen suicides door vaak onbedoelde overdoses (de "junks) en vanuit depressie of een ander ziektebeeld. cobain mag een junk zijn geweest, zijn einde was bewust gekozen en vermoedelijk voortkomend vanuit een ernstige depressie. bij layne staley van alice in chains was dat anders, dat was ook geen vrolijke frans maar dat was waarschijnlijk een onbedoelde overdosis bij jarenlang heroinegebruik.

bij vic chestnutt (die me muzikaal trouwens weinig deed) lijkt het balans-suicide te zijn geweest ("het komt nooit meer goed, mijn leven zuigt als een idioot, hier heb ik geen zin meer in"), maar het kan ook een impulspoging zijn geweest ("ik wil even helemaal niets meer voelen, ik ben het moe").

qua suicides ben ik van mening dat impulssuicides nooit te voorkomen zijn, maar dat pogingen vanuit een ziektebeeld vooral bewijzen dat er geen afdoende behandeling heeft plaatsgevonden (om welke reden dan ook). de meeste mensen die een poging overleven (ik geloof meer dan 80%, ik kan het onderzoek even niet zo snel vinden) zijn na adequate behandeling erg opgelucht dat het niet is gelukt.

mooie In Memoriam bij de VPRO:

http://dwars.radio6.nl/2010/01/03/in-memoriam-vic-chesnutt/