Het schaduwkabinet: week 5 - 2010

Sinds deze week weten we hoe het zal klinken als de Jostiband de 20th Century Fox openingstune zou verzorgen. Ook een fluitje van een cent is het maken van onze lijstjes uit het:

Schaduwkabinet

We luisterden naar: Doctor Flake, Antrabata, Caprice, Dave Rawlings Machine, Bettie Serveert, Zabit Nəbizadə Trio en Vektor. En keken naar: Nursery University, Collapse, Morvern Callar en Junebug.

Nou, nou druk weekje. ;)

Ik ben zelf op excursie naar de jaren '80. Opeens bedacht ik dat ik met een "vingerknip" nog wat blinde vlekken kon opvullen:

Throwing Muses - Throwing Muses.
Raar, nooit aan het debuut toegekomen. Ben pas ingestapt met The Real Ramona (laatst nog gedraaid, nog steeds perfect) en misschien voelde ik intuïtief aan dat het niet beter kon worden dan dit. En zowaar, vind Throwing Muses een beetje lauw en dat had ik niet verwacht. Waarschijnlijk zo'n geval van "je had erbij moeten zijn" of wat er over geschreven werd (denk dat hoofdstuk uit Blissed Out) schiep in mijn hoofd een andere plaat.

The Fall - Hex Induction Hour
The Fall heb ik altijd gemogen en dit album wilde ik echt al jaaaaaren een keer luisteren maar dan kwam er weer wat tussen. Fantastisch. Bij elk nummer denk je steeds "dit gaat nergens naar toe" en hups opeens werkt het. De onnavolgbare logorrhea van Mark E. Smith hoeven we het niet over te hebben. Ik zie dit ook wel een autofavoriet worden, eens kijken of ik de kids zo ver krijg.

Loop - de hele rataplan
Over automuziek gesproken. Aangespoord door deze fijne Melody Maker recensie. Ik dacht ooit slim te zijn en hun World In Your Eyes compilatie te kopen en dat daarmee de kous af was. Fout! Debuut Heaven's End is een meesterwerk, met name het titelnummer is zo ongelofelijk goed. Meesters van de wah-wah en de phaser. Bedacht dat Loop zomaar de enige band kan zijn die hoe slechter de geluidsinstallatie is des te beter klinkt (het ideaal is waarschijnlijk een transistorradio in een loopgraaf, nou ja die scène in Apocalypse Now -favoriet van de band- dus eigenlijk.) Fade Out is ook erg goed, misschien iets minder liefde-op-het-eerste-gehoor. A Gilded Eternity ben ik nog het minst over te spreken, maar heeft zowaar een Anthrax cover ('Blood', ik kan het op het moment nog niet helemaal identificeren.) Maar goed, prachtige unieke band, de gelinkte recensie legt allemaal veel beter uit.

Ik kom er door jou nu achter dat ik het debuut ook over het hoofd heb gezien. Normaal zou de completist in me gaan zweten, maar ik heb een goede greep uit hun discografie en niet alles. Wel House Tornado/Fat Skier en Hunkpapa voorafgaand aan The Real Ramona...Ze hebben ook wel een wat minder comfartabele start voordat ze echt op stoom raken...Maar het debuut mag ik skippen dus?

Van The Fall heb ik niet heel veel, want er is teveel, maar deze mag er zeker wezen ja. Daarnaast ook "The wonderful and frightening world of The Fall", This nat-ion's saving grace, I am kurious oranj en wat minder noemenswaardige nieuwe cd's.

Maar het debuut mag ik skippen dus?

Mmm, puristen zweren erbij en vinden vaak die twee erna veel minder. Dus trek je conclusies. ;)

nu ik de titels zie weet ik dat ik hem toch heb...alleen de mijne is vermomd als "In The Doghouse" (2cd)

Throwing Muses: ik ben ingestapt bij The Real Ramona. Ik heb een zwak voor 'University' uit 1995. Het lijkt erop dat de band weer actief is, of dat gaat worden als maar genoeg mensen geld doneren. Er staat in elk geval een nieuwe demo online.

The Fall: die hebben zoveel cd's uit, gelukkig biedt YouTube uitkomst. Vooral de Peel Sessions zijn wel een goede graadmeter (kan geen hele albums uitluisteren van de band, het is een band voor losse nummers). Favoriet is 'Gut of the Quantifier'.
Ook leuk: Mark E. Smith leest de voetbaluitslagen voor en probeert vragen over The Fall te voorkomen door over de presentator's kapsel te beginnen:
https://www.youtube.com/watch?v=EBUiPs1PxKo

Hex Enduction Hour, natuurlijk. :)