Mars Volta backlash

Een betrekkelijk ontoegankelijke plaat die toch zo kan doorbreken binnen het alternatieve circuit is een prestatie op zich....dus het is eigenlijk geen M.V. backlash, maar meer een gevoelskwestie/constatering

Iraki's martelen? Of The Mars Volta, of het gezwatel van Hans Van Breukelen.

En van die tegenbeweging begrijp ik eerlijk gezegd niks.

Er was ook zo'n Jon Spencer moment, het geldt ook enigszins voor de draaitafelarij van 2 Many DJ's en de Neptunes kun je ook onder die noemer vangen. Dat vorige Nerd optreden in Amsterdam was best aardig, nu zouden het ' the hottest tickets in town ' zijn.

Maar misschien heeft het zelfs ook met locatie te maken en het feit dat vrijwel al mijn kennissen onderdeel uitmaken van het industrie-netwerk.

Maar het kan natuurlijk ook dat een hype gewoon je interesse wekt of je koud laat. En idd: Ga je kijken en is het kut, so what....

Maar ik ontloop gek genoeg vaak de Big Ones, hoewel draaien bij een Big One wel leuk kan zijn (het voelt ook echt voor iedereen aan aslof het een speciale avond is).

Het is waarschijnlijk ook alleen voor mij een issue omdat ik daarnaast juist nogal hype-gevoelig ben.

Je bedoelt toch Plastic Fang? Die was idd weer sterker....

Maar live kan ik Jon vreemd genoeg niet meer horen...The BBBBLLLLLUUUUEESSS explosion....ik hem dan in een peridoe van vijf jaar of elf keer oid gezien....

Die emo-trekjes raak je ook niet zomaar kwijt.

Is een band op het toppunt van de hype (Pulp in '95, St. Germain in '01, Mars Volta nu) dan wil het publiek zo graag dat het concert eigenlijk al niet meer kan tegenvallen. Althans, het kan wel kut zijn, maar niemand wil dat dan zeggen, omdat het toch speciaal was om er bij te kunnen zijn geweest.

Niet om flauw te zijn maar is het niet jouw werk om juist dan van je te laten horen?

maar had gisteravond graag naar Vera gewild om ze te zien - you never know, denk ik altijd maar.

Moest er draaien. Het optreden zelf was verdomd goed: verrassend glijerig en soulvol op veel momenten en op een of andere manier toch minder topzwaar dan op Lowlands. 2 afgebakende nummers in de setlist [dus waar niet halverwege uit wordt gestapt voor een kwartier] maken echt een hoop verschil.

Arien. Het is volgens mij nu niet meer mijn taak om bij M.V. te zijn. Dat werk is gedaan. Nu moet ik idealiter ergens zijn waar iedereen over een half jaar wil zijn. Bij The Rapture ofzo....of misschien had ik daar al een half jaar geleden moeten zijn....

Het is soms ook pure overkill. Ik had nu geen moet-er-zijn moment. Ik hoefde niet te draaien of te schrijven en moest vannacht wel draaien. En het lijf laat het dan soms afweten.

Met drie liedjes in 50 minuten is overigens helemaal niets mis. Het is alleen zo zonde van die 45 minuten stilte die je dan over houdt.

Dan over die tegenbeweging: ik denk dat het een reactie is op het verlies van een gevoel tot de "happy few" te behoren die een bepaalde plaat/artiest vroeg oppikken. De adrenaline die los komt als je zo'n plaat voor het eerst hoort maakt emoties los waardoor het een heel persoonlijke ervaring wordt. Een uniek gevoel. Wordt de plaat/artiest later opgepikt door een breder publiek dan gaat dat wringen met deze unieke gevoelens. Hoe je daar vervolgens op reageert verschilt uiteraard per persoon, de één zet zich er over heen en geniet net zo hard mee/door, bij de ander blijft de schoen wringen en manifesteert zich de eerdergenoemde "tegenbeweging".

(@martijn g: en what about 50 minuten schoenstaren? ;))

noem me naïef, maar muziek is toch niet alleen werk? je bent in de eerste plaats toch liefhebber? als je constant erop moet letten of je acties wel trendgevoelig genoeg zijn, lijkt me dat een hoogst vermoeiende en ook onplezierige bezigheid. het is misschien fijn om dingen op te pikken voor de massa dat doet, maar dat mag geen leidraad zijn om te kunnen of mogen genieten van bepaalde muziek.

Met Deloused heb ik hetzelfde als met Hail TTT, de nummers zijn fantastisch, maar ik kan er nooit meer dan een paar achter elkaar horen. Begint op de zenuwen te werken, omdat het te vol en complex is.

Lester: Als iedereen over iets schreeuwt vind ik het geloof ik minder interessant...Ergens heel logisch volgens mij. Juist als je dan in dag uit met muziek bezig bent.
Juist niet logisch. Als je dag in dag uit met muziek bezig bent, moet je los staan van alle hypes en gewoon muziek kunnen waarderen om de kwaliteit of het gevoel dat je erbij bent. Of wil je soms zeggen dat je bij Beyonce's Work It Out principieel niet met je kont meedraait omdat het te commercieel is?? Kom op zeg.

Maak daar maar gerust een jaar van ;-)

Denk trouwens dat TMV nooit een band is geweest van een 'happy few', een hoop mensen keken er naar uit zogauw duidelijk werd dat er een band werd opgericht door Cedric en Omar van ATDI.

Denk dat de 'backlash' gewoon te maken heeft met de plaat. De meningen zijn te verdeeld.

Ik ben eigenlijk nog het meest benieuwd naar wat al die emo-kids met zwartgeverfd haar nu van het optreden in Vera vonden.

Waar mikt zo'n Universal nu eigenlijk op met een band als TMV? Tool-achtige status/verkopen?

Ben ik ook heel benieuwd naar. Weinig trucker-petjes gezien trouwens...

Waar mikt zo'n Universal nu eigenlijk op met een band als TMV?

TMV is een typische prestige-act voor een major. Het tekenen van nieuwe bands, bijvoorbeeld, wordt makkelijker omdat ze een naam in huis hebben waar jonge acts nu [en in de toekomst] naar opkijken. Daarnaast hebben zij in de deal een share in Gold Standard Laboratories, het label waar Omar deels eigenaar van is. Het is dus een ingang naar nieuwe, voor een major evt. interessante muziek. Wat nu 'underground' is hoeft dat niet voor altijd te blijven.

Klopt, maar de gemiddelde band op GSL lijkt me toch iets te ontoegankelijk om zeecontainers cd's te verkopen.

Heheheheh, TMV is waarschijnlijk niet 'hardcore' genoeg. Toen ik een jaar of acht was droeg ik ook zulke petjes. Bij voorkeur met 'John Deere', 'Massey Ferguson' of de naam van een ander tractormerk er op.

Dat dachten wij-van-Universal rond 1993 ook van een of ander herrieschoppend triootje uit Seattle...

Nee, nu niet. Maar dat kan altijd veranderen. GSL heeft nu een reden om meer 'bankable' bands te tekenen. Zei de cynicus.

Toen ik een jaar of acht was droeg ik ook zulke petjes. Bij voorkeur met 'John Deere', 'Massey Ferguson' of de naam van een ander tractormerk er op.

Toen al terminaal hip? Tering zeg!

Destijds? Traag van begrip zijn majors toch per definitie? :-)

Bas, natuurlijk ben ik niet alleen voor mijn werk met muziek bezig. Ik ben er wel fucking blij om dat ik van muziek mijn werk heb kunnen maken, juist omdat ik geen inhoudelijke concessies hoef te doen en kan leven van intensief hobby-en (who needs a proper job?!). Ik reageerde met die opmerking

Het is volgens mij nu niet meer mijn taak om bij M.V. te zijn. Dat werk is gedaan. Nu moet ik idealiter ergens zijn waar iedereen over een half jaar wil zijn. Bij The Rapture ofzo....of misschien had ik daar al een half jaar geleden moeten zijn...

noem me naïef, maar muziek is toch niet alleen werk? je bent in de eerste plaats toch liefhebber? als je constant erop moet letten of je acties wel trendgevoelig genoeg zijn, lijkt me dat een hoogst vermoeiende en ook onplezierige bezigheid. het is misschien fijn om dingen op te pikken voor de massa dat doet, maar dat mag geen leidraad zijn om te kunnen of mogen genieten van bepaalde muziek.

alleen op Arien die suggereerde dat ik er, als popjourno/concert-dj juist wel had moeten zijn en het woord taak in de mond nam. Grofweg: Ik voelde wat Els voelde:

Ok, ik ga me niet beter voordoen dan ik ben. Vorig jaar heb ik ze gezien in de Melkweg. Ik vond het een belevenis. Met dat begrip kun je inderdaad alle kanten uit. Ik heb hun EP gekocht en precies anderhalve keer gedraaid, toen kon ik het niet meer aan. En toen kwam de cd. Twee keer geluisterd in de platenzaak en niet gekocht. En toen speelden ze gisteren weer in de Melkweg. Daar had ik inderdaad niet heen hoeven gaan, maar omdat ik wel eens bang ben dat ik iets mis, ben ik gegaan. Steunzolen in, want het zou wel eens een lang concert kunnen worden. Na anderhalf uur verliet de band het podium en tot mijn verbazing ging het licht aan en het ging niet meer uit. En stiekem was ik blij. Maar natuurlijk ben ik ook heel blij dat ik ze gezien heb, dat dan weer wel.

overwoog mijn beroepsmatige verplichting en mijn persoonlijke zin er in en besloot op de bank te blijven liggen.

Ik vind het trouwens wel heel eerlijk en interessant dat Els dit zo opschrijft/toegeeft. Veel mensen zouden daar om heen draaien...

Daarnaast vind ik het eigenlijk ook behoorlijk boeiend dat de platenmij representant zich in het gesprek mengt. Daar had ik door het topic gisteren te openen ook al een klein beetje op aan gestuurd. Bovendien ben ik ook niet per definitie anti major. Veel bands die sort of bekend worden bij een independent, kunnen gewoon logisch doorgroeien bij een major die over betere kanalen beschikt. Natuurlijk, in het geval van Guided by Voices was zo'n doorstap vrij zinloos bv., maar er zijn ook talloze voorbeelden waar het wel voor werkt.

Zo denk ik dat The Mars Volta nu, door een goede distributie, ook een ander publiek bereikt dan de emo-kids. Die laten het vermoedelijk nu juist een beetje los omdat de band bij een Major zit....

<i>cursief</i>

Dat maakt het lezen van een betoog met nogal wat citaten een stuk eenvoudiger.

Maar ik doe mijn best...

Arien die suggereerde dat ik er, als popjourno/concert-dj juist wel had moeten zijn en het woord taak in de mond nam.

Zeg Nol, op geen moment heb ik gesuggereerd dat je er MOEST zijn. Taak? Nee, werk. En dan ook nog alleen in geval van dat je er toevallig was en er iets zinnigs te melden valt. Maar dat zijn slechts details.

Zo simpel zou het kunnen zijn, ware het niet dat het internet aan ontelbare zeikerds met een anale fixatie het platform biedt om ontzettend veel poeha te bouwen rondom een volstrekt subjectieve beleving. Dus, mijnheer Lester Bangs (how dare you claim this moniker): Prima als je meer belang hecht aan je eigen beleving dan aan de betreffende muziek, maar verwacht dan niet dat je mening daarmee van waarde is voor een ander.

Tot zover mijn ergernis.

CHILL
brownr

We heten ook niet voor niets de Subjectivisten, Bobby...;-)

Echter, in plaats van een discussie betreffende de muziek van de heren en de reakties daarop (al of niet in de media), lees ik een of ander geneuzel van Lester Bangs (sic) over zijn hype-overgevoeligheid. BOEIEND.

Ik denk dat Lester Bangs zich erg thuis zou voelen in de redaktie van NME.

CHILL
brownr

ps: don't call me bobby. please.

Mijn oprechte excuses. Ik las je naam en toen ging die verrekte New Edition-knop weer eens bij me om ;-) Zal ik niet meer doen...

Echter, in plaats van een discussie betreffende de muziek van de heren en de reakties daarop (al of niet in de media), lees ik een of ander geneuzel van Lester Bangs (sic) over zijn hype-overgevoeligheid. BOEIEND.

Nah ja, het roept wel een paar interessante vragen op over de werking van hypes bij zowel publiek als media. In ieder geval boeiend genoeg.

ook had ik gehoopt op een reaktie van jouw kant. Al was het maar omdat het een bewijs zou zijn dat meerdere mensen al op de hoogte waren van de 'natuurlijke' backlash die langzaam op gang begint te komen.
Topic-titels worden doorgaans sneller geboren dan topics. Je begint over de muziek, krijgt een reaktie, wandelt twee zijstraten naar rechts en hebt het opeens over iets anders (of jezelf).

Ik vind het een goede plaat, maar niet zooooo'n goede plaat. Ik heb hem zelfs een week in mijn Moordlijstje gezet omdat ik hem wel goed vond, tot ik er achter kwam dat hij, door enige enorme fans, hoog gehouden werd. Toen heb ik hem er terstond uitgehaald, bang als ik was (en ben) dat het de plaat van het jaar gaat worden. Zo goed vind ik hem namelijk niet en als het de plaat van het jaar wordt, raken we hem (qua historische overzichten ) ook nog eens nooit meer kwijt. En ik wil in 2010 gewoon niet denken dat The Mars Volta in 2003 de beste critici-plaat was! Overigens moet ik er ook niet aan denken dat de Audio Bullys dat zouden blijken te zijn, maar dat terzijde....

Eigenlijk geeft ook dat al weer aan dat iedere keuze die je als journo maakt, een muziek-gerelateerde en een niet-muziek-gerelateerde kant heeft. Als die plaat namelijk bij mijn vijf beste releases van die week hoort, moet hij eigenlijk gewoon in mijn lijstje staan, maar ik doe toch ook aan accent-denken. Staat er een plaat op 1 die ik bagger vind en een plaat op 2 die ik behoorlijk top vind dan mag je best een beetje schuiven....althans da's mijn mening....

Lester Bangs
NME editor

Een reactie van een bandlid van een bekende Vera huisband (ik ben zo onvriendelijk deze onder de term emo-kid te scharen): "Ik heb er een beetje een dubbel gevoel over. Al dat gefreak (...) Ik luister toch liever naar de CD" :)
Wat heb je trouwens tegen emo? "En Mono had in 1998 misschien nog enigszins origineel geklonken". OK het is niet origineel en ook niet mijn kopje thee mr bespeur ik hier geen denigrerende houding? Om terug te komen op de thread: misschien eveneens een tegen-beweging?

...opvallend hoe vaak in Vera na het concert door de liefhebbers het argument 'maar-het-zijn-zulke-goede-muzikanten-en-ze-doen-zulke-aparte-en-ingewikkelde-dingen' in de strijd werd gegooid.

Dat was mij ook opgevallen inderdaad :). Zelf had ik er weinig last van. ATDI had ik nog nooit gehoord (nog steeds niet, eigenlijk). Voor mij was het toch vooral weer een aardige poging om mijn persoonlijk record "zo lang mogelijk op je tenen op een, van tapbier plakkerig geworden vloer, naar een bandje turen, met oordoppen in" te verbeteren...
Overiegns ben ik nav. het concertje wel van plan om mijn kennis van de ATDI family wat op te vijzelen. En ja, ik was er ook deels vanwege de hype.

Weinig reactie te vinden op het concert van de mars volta eergister in de Vera.

Misschien een gevolg van het bovengenoemde effect :-?

Namen!

Wat heb je trouwens tegen emo?

Tja, met het risico van simplificatie: er is een soort blauwdruk ontstaan van hoe dat genre schijnt te horen te klinken (gitaargeluid, manier van zingen, opbouw van de nummers, teksten over hoe vervelend het wel niet is om gedumpt te worden door je vriendinnetje, etc.). Vergelijk het maar met al die punkbands op Fat Wreck en Epitaph die halverwege de jaren negentig allemaal hetzelfde klonken. Dat staat me tegen.

bespeur ik hier geen denigrerende houding?

Nee hoor, ik vond de muziek van Mono gewoon heel erg bij elkaar gejat. Niks mis mee als je er wat origineels mee doet, maar dat was wat mij betreft niet het geval.

Jetsetready.

Niks mis mee als je er wat origineels mee doet, maar dat was wat mij betreft niet het geval.

Wat mij betreft ook niet. Voor mij is originaliteit dan ook niet echt een criterium, in díe zin dat een band origineel zou moeten zijn om mij te bekoren. Maar goed, ik ga dan ook nog niet zo heel lang mee. Misschien dat minder originele muziek op den duur begint te vervelen...? >:oP

Jetsetready

Prima voorbeeld van wat ik niet leuk vind aan 'emo'.

Bedankt voor jullie reakties, die wel degelijk stof tot nadenken bieden.

Nah ja, het roept wel een paar interessante vragen op over de werking van hypes bij zowel publiek als media. In ieder geval boeiend genoeg.
Ik vind de werking van hypes bij media eigenlijk veel boeiender dan de werking van hypes bij het publiek. Die lopen naar mijn idee parallel aan elkaar. Met het verschil dat muziek-critici, -recensenten en -journalisten opereren vanuit het idee van liberaal en onafhankelijk denken, alsof ze objectief kunnen zijn in hun subjectivisme en vice versa. Uiteindelijk zijn ze als ieder ander onderhevig aan trends, stemmingmakerij, hypes, hoe je het noemen wil, of anders wel de stemmetjes in hun hoofd. In casu The Mars Volta: Ergens wordt geroepen "The Mars Volta is kut" en ineens lees je het overal. Het ergste vind ik dat ieder die dat nu roept doet voorkomen alsof hij/zij hierdoor een onderscheidend, uniek standpunt inneemt.

ook had ik gehoopt op een reaktie van jouw kant. Al was het maar omdat het een bewijs zou zijn dat meerdere mensen al op de hoogte waren van de 'natuurlijke' backlash die langzaam op gang begint te komen.
Maar dat is het nu juist. Ik vind het geen 'natuurlijke' backlash. Er zit naar mijn smaak zelfs iets heel kunstmatigs aan die backlash. De band wordt naar mijn idee meer afgerekend op hun intentie dan op hun muziek. Of afgerekend op de beperkte aandachtsspanne van de gemiddelde subjectivist. Langdradig heet hun muziek te zijn, pretentieus. Ja, dahag, dat is zoiets als roepen dat de Strokes kut zijn omdat hun liedjes allemaal het couplet-refrein formaat hebben en de drie minuten niet kunnen overschrijden zonder een flinke YAWN op te roepen. Ook die diskwalificerende toon van de meeste reakties in deze thread, JEUK krijg ik daarvan. Is dat nou moeite doen om je duidelijk uit te drukken?

Ik vind het een goede plaat, maar niet zooooo'n goede plaat. Ik heb hem zelfs een week in mijn Moordlijstje gezet omdat ik hem wel goed vond, tot ik er achter kwam dat hij, door enige enorme fans, hoog gehouden werd. Toen heb ik hem er terstond uitgehaald, bang als ik was (en ben) dat het de plaat van het jaar gaat worden.
So what? Wie maalt er eigenlijk in 2010 nog om dat de pennelikkers en masse een stijve kregen van "De-Loused"? Behalve de pennelikkers? Uiteindelijk gaat het erom, welke plaat/platen uit 2003 jij zelf nog koestert op de lange duur. Dat zijn de platen waarover ik het interessant vind om te lezen, nieuwe ontdekkingen doe ik wel zelf bij de lokale platenboer.

Eigenlijk geeft ook dat al weer aan dat iedere keuze die je als journo maakt, een muziek-gerelateerde en een niet-muziek-gerelateerde kant heeft. Als die plaat namelijk bij mijn vijf beste releases van die week hoort, moet hij eigenlijk gewoon in mijn lijstje staan, maar ik doe toch ook aan accent-denken. Staat er een plaat op 1 die ik bagger vind en een plaat op 2 die ik behoorlijk top vind dan mag je best een beetje schuiven....althans da's mijn mening....
Lester(?), je doet je best maar. Da's gelukkig politiek waarvan ik mij graag verre mag houden. Je bent in ieder geval eerlijk en je neemt de moeite om jezelf duidelijk te maken. Dat kan ik waarderen.

CHILL
brownr

ps: stiekem vind ik "de-loused" overigens erg mooi, maar dat terzijde.

Het kan natuurlijk ook gewoon langdradig zijn. Toen ik MV vorig jaar (of was het al 2 jaar terug?) zag, waren ze in ieder geval behoorlijk lang aan het rotzooien voor ze echt begonnen.