We proberen de Sinterklaasgedichtjes nog even uit te stellen door ons enorm, nee ENORM te focussen op onze lijstjes uit het:
Schaduwkabinet
We luisterden naar: Hammock, Klima, Plinth, Sarah Kirkland Snider, Swanox, Bored Man Ganesh, Stellar OM Source, Mark Oliver Everett, De Jeugd van Tegenwoordig, Umberto, Zombie Zombie, Richard Youngs, TVO / Erstlaub, Kassel Jaeger, Mihoen! & Seein' Red, Daft Punk, OFF!, Élément Kuuda en Clockcleaner. En keken naar: La Nana, Solitary Man, Kagemusha en Voy A Explotar.
― Jan Willem Broek, Tuesday, 30 November 2010 21:33 (fifteen years ago)
Hoera, eindelijk op Youtube:
https://www.youtube.com/watch?v=52etKsRnPYo
― Martijn Busink, Friday, 3 December 2010 10:37 (fifteen years ago)
Superpitcher - KilimanjaroHet is weer jaarlijsiestijd en deze had ik op basis van drie tracks al erin gezet, maar laat ik ethisch doen en die plaat ook maar kopen en helemaal luisteren. Heel mooi, veelzijdig, veel beter dan zijn debuut al was het door het achterwege laten van slechte covers. Ik blijf het maar herhalen zo had Bryan Ferry in 2010 moeten klinken ('Friday Night' het meest duidelijk).
Jeugd van Tegenwoordig - De Lachende DerdeDraaide laatste De Machine weer eens en het verbaasde dat die plaat onstopbaar is, als je mazzel hebt kakt een plaat na de eerste vier tracks in, maar nee het gaat maar door. Daar kan De Derde onmogelijk tegen op maar ik begin hem te waarderen. 'Tante Lien' is een instant-meesterwerk, muzikaal maar ook als bijna ontroerend portret van een bepaald soort vrouw. Verder erg goed die bombastisch-orkest-achter-een-knop-a-la-Falco-stabs die er in 'Sexy Beesten' inknallen. Faberjèjo in 'Get Spanish'. En "Faber Jan Douwe Kroeske breng die 2 meter rap" rappen in 'Zo Volwassen, Zo Beleefd' is natuurlijk briljant. En dat zijn even de details die ik me nu kan herinneren.
Can - LandedJe hebt onder Canistas verschillende scholen die handelen over de vraag: wanneer ging Can bergafwaarts? Je hebt de "na het debuut" puristen, de "toen Suziki hem peerde" types en tot voor kort hoorde ik tot de "na Soon Over Babaluma" school. Foutje. Landed uit 1975 is gewoon een prima plaat met een paar typische Can-liedjes. Het lekkerst is echter de "iedereen soloot/niemand soloot" jam 'Vernal Equinox', laat het aan Can over om van een ritmisch loopje de hook van een track te maken.
― OMC, Friday, 3 December 2010 10:40 (fifteen years ago)
Ik draai De Lachende Derde niet zo grijs als destijds De Machine, maar waar dat aan ligt weet ik niet. Timing he, da's alles.
― Martijn Busink, Friday, 3 December 2010 11:16 (fifteen years ago)
Maar die vocoder in Sexy Beesten. :)
― Martijn Busink, Friday, 3 December 2010 13:41 (fifteen years ago)
Frank Zappa - Hammersmith OdeonGeen concertregistratie van één avond maar gewoon een compilatie van 4 concerten in Londen in 1978, verspreid over 3 cd's. Eigenlijk wel een heel goed idee omdat eerdere postume releases nooit technisch helemaal perfect klonken (denk aan versterkers die tijdelijk uitvallen, feedback met microfoons, taperecorders die het laten afweten e.d.). Dat Terry Bozzio goed was wist ik, maar dit slaat alles, met name 'Black Napkins' is beestachtig goed. En hard. Van alle postume concertreleases springt deze er wel uit. Je kunt neuzelen over hoe het gemixt is allemaal, zeker vergeleken met hoe Zappa dat zelf deed, maar het klinkt allemaal perfect. Volgens Gail Zappa staat er in 2011 ook het nodige moois gepland, zoals opnames uit 1973.
Frank Zappa - Greasy Love SongsOftewel 'Cruising With Ruben and the Jets' zoals 'ie oorspronkelijk bedoeld was. Een lp van de eerste Mothers-band met doowop-nummers, nu mooi opgepoetst en met bonus-tracks. Zappa nam in 1984 de bas en drums opnieuw op, wat niet echt goed klonk. Maar dat is dan eindelijk nu hersteld in de oorspronkelijke versie. Hoogtepunt blijft 'Stuff Up The Cracks', met gore wah-wah solo.
Bobby Hutcherson - DialogueEen Blue Note-opname uit 1965 van vibrafonist Bobby Hutcherson, die ook te horen is op 'Out to Lunch' van Eric Dolphy. Dit is echter wat minder free-jazzy, al was het maar omdat pianonist Andrew Hill met mambo en blues komt aanzetten. Een fijne mix van traditionele en avantgarde jazz.
Deerhunter - Halycon DigestDie catchy deuntjes gaan erin als koek, maar de andere helft is duidelijk minder toegankelijk, zoals opener 'Earthquake'. Qua invloeden ligt e.e.a. er nogal dik bovenop (sixties pop van The Beach Boys, Byrds, zelfs de Everly Brothers worden nogal overduidelijk geciteerd), maar toch denk ik dat ze nog betere platen gaan maken dan ze nu al doen. Hoe goed gaan die worden?
― EvR, Saturday, 4 December 2010 00:20 (fifteen years ago)
Na Dio nu ook op de 2010 valreep nog RIP Priest :'( Natuurlijk, al 20 jaar geen goede plaat meer gemaakt, maar toch wel erg triest nieuws, de oude school is nu echt aan het uitsterven.
― Thijs, Tuesday, 7 December 2010 10:44 (fifteen years ago)
Gelukkig is John Bonham gereïncarneerd ergens in een buitenwijk van Stockholm (het zat natuurlijk al in de bandnaam):https://www.youtube.com/watch?v=rYg40pJDF_A
― Martijn ter Haar, Tuesday, 7 December 2010 18:57 (fifteen years ago)
Tja, wazzak zegge... maar die zangeres blijft wel de bom.
― Thijs, Tuesday, 7 December 2010 19:07 (fifteen years ago)