Week 44

Allereerst..
David Sylvian - Blemish
Ik had nog nooit ooit maar iets van de man gehoord. Ik was benieuwd na de recensies.. Gedurfde platen moet je natuurlijk altijd horen. Wel, het artowrk is prachtig, de teksten zijn mooi, de track met Fennesz is ok.. Maar voor de rest. Te moeilijk voorlopig. Of gewoon slecht.

Sigur Ros - ( )
Ietwat laat.. Maar met mijn nieuwe snelle internet toch maar even binnengehaald. Het is vrij gaap allemaal, ik had niet anders verwacht, maar een paar nummers blijven prachtig. Zoals het nummer wat ik voor het gemak altijd Essaion noem. Ik hoorde het ooit op Studio Brussel en dat was het moment dat ik dacht, ik moet echt eens live gaan optreden. (2004 wordt dat wel..)
Overigens ja ik weet ook dat de zanger in élk nummer Essaion zingt.. Wat een luie jongen. Maar ik bedoel het nummer dat ook op de OORgasm stond.

Ulrich Schnauss - Far Away Trains Passing By
" " - A Strangely Isolated Place

Voor dit soort muziek is het woord Ambient Techno uitgevonden. Prachtige melodien, overweldigende "pads" die klinken als kerkorgels. Klinkend als een klok!.. Maar ja wel 8 keer hetzelfde nummer. Far Away Trains Passing By was zijn debuut geloof ik en zou stukken beter dan het dit jaar verschenen A Strangely Isolated Place moeten zijn. Ik hoor echter amper verschillen. De invloed van the Boards of Canada is wat duidelijker aanwezig op Trains.. Iets meer hiphop beats. De mooiste melodie is overigens te vinden in het nummer "Nobody's home".

Death Cab for Cutie - Transatlanticism
Ik was eigenlijk van plan hier weken naar uit te kijken tot de plaatselijke bieb de cd zou hebben aangeschaft. Maar ik kon het niet laten. Ik ben wél fan van de stem van de zanger, raakt me ergens heel diep van binnen. Toch moet ik zeggen dat The postal service me beter bevalt. Ik zou ook geen uitschieter bij deze cd kunnen noemen. Ik vrees dat het niet goed genoeg is voor mijn jaarlijstje. Overigens wel de leukste cd die ik deze week gehoord heb.

Zoot Woman - Zoot Woman
Snow White is top en Grey Day is ook fijn. Maar het is niet echt mijn stijl. De zanger bevalt me ook niet zo.

zZz - XTC
hahahaha.

Rocky Dennis - Black Cab & Tram to Heavenm [mp3]
Hulde voor Stereo log. Anders had ik dit vast vele maanden later ontdekt. "Al" mijn vrienden vinden het ook geweldig. En dat is het ook. Ik mailde de zanger Jens met complimenten en hij vertelde begin 2004 in Nederland te komen touren, met geloof ik nog 2 andere zweedse bands in zijn kielzog.

ben ik trouwens de enige die die nieuwe death cab een verschrikkelijke zeurplaat vind, die zelfs met terugwerkende kracht m'n plezier in een plaat als we have the facts etc. vergald? zag dat-ie ook hoog in de moordlijst staat. het is niet dat ik ben gibbard's stem zo verschrikkelijk vind - postal service is nog steeds een van mijn platen van het jaar en zijn cover van bjork's joga is mijn absolute soulseek-tip van de maand - maar de nummers zijn allemaal zo lang en zo klagerig en zo vervelend.

indie-verzamelaar (soort van) door opperindiër martijn grooten. het start met 5 liedjes van het zweedse bob hund, die ik nergens meer dan aardig vind. wat te vrolijk voor mij, en die stem klinkt me te jubelend. het lange det shulle vara etc. is dan wel weer erg mooi met dat repeterende akkoordenschema.
van het inmiddels notoire club 8 krijg ik het ganse strangely beautiful album, waarvan ik de liedjes gewoon erg mooi vind. helaas zijn het de zoetsappige arrangementen (die shaker! die mondharmonica!!) die hier en daar voor onnodige tandpijn zorgen. toch: club 8 valt me alleszins mee! ik moet zelfs toegeven dat ik het op sommige momenten echt goed vind...
eric's trip zou ik volgens martijn g. niet goed vinden, maar dan heeft hij buiten mijn julie doiron-adoratie gerekend (ja, kom nu maar op met die tien extra indie-credibility punten ;-). de liedjes zijn prettig licht-melancholiek, maar doe me toch maar julie solo.

Pluramon - Dreams Top Rock
Heerlijk dromerige shoegaze van Marcus Schmickler en Julee 'Twin Peaks'Cruise. Een match made in heaven. KM-recensie volgt.

Plastikman - Closer
Omar heeft al voortreffelijk omschreven waarom deze plaat zo bijzonder is. De stilte en de duistere gaten op Closer zijn van een klassieke schoonheid en eist constante aandacht.

Young and Sexy - Life Through One Speaker
Pop's best bewaarde geheim is terug met de makkelijke tweede. Makkelijk, zo klinkt het. Zo onstellend makkelijk, zo ontstellend eenvoudig mooi. KM-recensie volgt.

Scott Walker - Scott 4
Scott Walker - Tilt
Mark Hollis krijgt op dit forum geregeld het krediet dat hij verdient. Scott Walker mag ook wel eens meedelen in de lof van die complementaire stukjes. Niet alleen was hij twintig jaar eerder dan Hollis, alleen al met het melodieuze maar ingetogen Scott 4 (1969) en de onheilspellende avant-garde op Tilt (uit 1995) heeft Walker twee platen gemaakt waar Hollis op zijn solodebuut soms aan raakt. Dit blijven twee fantastische platen.

Jefferson Airplane - Surrealistic Pillow
Luke Vibert - YosepH (acidisco!)
Film: The Conversation (Francis Ford Coppola)

Net zo goed als die Phil Collins-cover?

Hulde voor Stereo log. Anders had ik dit vast vele maanden later ontdekt. "Al" mijn vrienden vinden het ook geweldig. En dat is het ook. Ik mailde de zanger Jens met complimenten en hij vertelde begin 2004 in Nederland te komen touren, met geloof ik nog 2 andere zweedse bands in zijn kielzog.

Weet je ook wie? Action Biker misschien? Die brengt binnenkort een split uit met hem en zij is die andere potentiële Zweedse hype. En - maar dat is persoonlijk - zij is veel beter.

welk nummer heeft-ie van hem gecovered? kan zo snel op soulseek alleen versies van thriller, avril lavigne's complicated en girls just wanna have fun vinden. hij is in ieder geval beter dan thriller want daar blijft redelijk weinig van over op een akoestische gitaar. misschien is het ook gewoon meer een kwestie van nu pas doorhebben dat bjork behalve 'een beetje een raar IJslands mens' ook een geweldig songschrijfster is: door alles uit te kleden en op, in het geval van joga zo te horen twee, akoestische gitaren uit te voeren wordt duidelijk hoe mooi al de melodielijnen in dat nummer - zang, electronica, strijkers - eigenlijk in elkaar grijpen.

Ik snap helegaar niets van alle aandacht voor die plaat van Death Cab For Cutie

zoals gezegd. die vorige plaat vond ik erg leuk maar die nieuwe is zo verschrikkelijk klagerig en huilerig en langdradig. geen idee waarom 'iedereen' nu ineens zo enthousiast wordt over die band.

die stem klinkt me te jubelend

daar zijn die zweden trouwens erg goed in. denk hierbij bijv. ook aan caesar's palace of soundtrack of our lives; ook van die zangers die hun hele hebben en houwen eruit lijken te juichen.

Geen Action Biker dus, helaas.

daarnaast heb ik Think Tank van Blur herontdekt

Ryan Adams - rock n roll
wauw!

Maar eigenlijk vond ik The Photo Album ook al behoorlijk saai, van We Have the Facts vond ik de hoes het mooiste, en heeft dus alleen Something about Airplanes echt indruk op me gemaakt (plus Gibbards bijdrage aan Dntel's Life is Full of Possibilities, waarvan ik Postal Service dan weer een slap aftreksel vind).

Oh well. Saai is altijd nog beter dan 'een belediging voor de intelligentie en smaak van de luisteraar', een kwalificatie die ik voor Ryan Adams' Rock'n'Roll zou willen hanteren.

Zelf heb ik vooral in de Luisterpaal rondgehangen om Outkast eens goed onder mijn huid te laten kruipen; van The Strokes' Room on Fire weet ik inmiddels zeker dat ie, net als Is This It? ergens rond plaats 5 van mijn jaarlijstje terecht gaat komen; en dan heb ik een sloot cd's besteld om de draadjes 'Week 45' en 'Week 46' mee vol te blaten, waaronder het album dat ik bij voorbaat uitroep tot Het Verzamelalbum van het Jaar (wat zeg ik, Van De Eeuw):
Softcore Jukebox
My Bloody Valentine en Fannypack op 1 album and it all makes sense.

én send me a postcard van shocking blue én manila van seelenluft (in een remix, dat dan weer wel) én hit the north van de fall.
vasquesz heeft helemaal gelijk: verzamelalbum van de maand.

Against All Odds. Ik ken het ook alleen van internet. Wat is de context van al die covers?

die bjork-cover is van een bjork-tribute op hush-records. nogal lo-fi - hier en daar een ploppende microfoon - dat wel. die andere die ik tot nu gedownload/gehoord heb - thriller en complicated - blijken live-opnamen. geen idee of ze ooit ergens officieel zijn verschenen of dat het bootlegs zijn.

> Erg saaie cover

saai?? SAAI???!!! nou ga je toch echt te ver Norbert Pek. Jij en ik. naar buiten. NU!! Gaan we dit even op ouwerwetse wijze oplossen: met de vuisten.

*insert knipogende smiley ongeveer hier*

Mijn fout. Ik ging er zonder na te denken vanuit dat het een all-swedish-bands tour zou worden.

Verdere inhaalslagen:

Mew - Frengers
heeft nog een paar draaibeurten nodig

Mojave 3 - Spoon and Rafter
Ik sluit me even aan bij de woorden op allmusic: "...has no trouble making Ryan Adams seem like more of a farce than he already is, and it's deserving of at least half of the attention given to anything released by Wilco"

Anathema - A Natural Disaster
Heeft voor zover nog geen echte indruk op mij kunnen maken.

En ik vind Transatlanticism gewoon wel mooi, met name het titelnummer weet me flink te raken. Ik baal er gewoon van dat ik ze nooit eerder opgepikt heb. The Postal Service vond ik wel leuk, maar niet zo goed als dit.

Gerard, is dat nog de moeite waard? Vond Vibert in den beginne met Plug en Wagon Christ wel vermakelijk, daarna ben afgehaakt maar ik heb het vermoeden dat dit weer wel erg leuk kan zijn. Ja? Nee?

Volgens mij is dit ook het eerste album dat hier uitkomt. Via Munich en die pluggen volgens mij altijd flink.

Had trouwens nog in mijn lijstje gemoeten (volgende keer geen lijstje maken wanneer eigenlijk al te moe): Mp3voor12 en My Life Without Me (film).

-Jasper

Uh nee, Spleen is gewoon een bandje uit Zweden die net een hele gevoelige CD hebben uitgebracht.

Groetjes,

-Jasper